ZEELAND 35
DAGBOEK
Fractievoorzitter Jos Beije van Onafhankelijk
Schouwen-Duiveland deed mee aan de
raadsverkiezingen. Hij hield een dagboek bij.
burgertr,ue gehuwd
-
hobby's- leien en muite*1
Donderdag 13 maart
Dit is mijn dagboek. Mijn naam is Jos Beije
en ik ben lijsttrekker en fractievoorzitter
van Onafhankelijk Schouwen-Duiveland
(ONS.De middag breng ik door met fol
ders vouwen aan de eettafel. Nu eerst naar
de supermarkt, want het 'gewone' leven
gaat ook door. Als ik niet uitkijk ben ik van
's morgens vroeg tot 's avonds laat met de
verkiezingen bezig.
Om half acht weer naar het gemeentehuis
voor overleg met de fractievoorzitters van
de andere partijen. Op tijd thuis. Ik lees
nog een stukje in 'Beirut/Jeruzalem', een
prachtige analyse van Thomas L. Friedman
over het conflict in het Midden Oosten.
Het is een boek uit 1992 en nog steeds actu
eel. Ik begrijp nu veel meer van de burger
oorlog in Syrië. Ik besef dat ik dankbaar
moet zijn dat mijn wieg in Nederland
heeft gestaan.
Vrijdag
Kwart voor vijf. Klaarwakker. Ik denk dat
het met de verkiezingen te maken heeft.
Ongemerkt en ongewild is het blijkbaar
een verstoring in je dagelijkse routine. Het
geeft onrust. Normaal gesproken is het ge
meenteraadswerk redelijk eenvoudig in te
plannen omdat de agenda bekend is. Nu
ben ik veel meer aan het schakelen tussen
privé, werk, en politiek.
Na de lunch richting de binnenstad van
Zierikzee voor een politieke afspraak en
om de laatste folders van ONS in de brie
venbus te doen. Bij het Luitje gaat de plan
ning al 'mis'. Een inwoner van Zierikzee
spreekt me aan: weet jij waar het bankje
van Piet Slootmaker gebleven is? Ik dacht
te weten dat het bankje op het Kraanplein
stond, maar ik wist het niet helemaal ze
ker. Er ontstaat een lang en spontaan ge
sprek op het bankje voor het havenkan
toor. Onderweg naar mijn oorspronkelijke
doel ging vervolgens de telefoon. De krant
aan de lijn: kun je uitleggen waarom ONS
vindt dat je geen wethouders-kandidaat
kunt zijn voor de verkiezingen? Ja, dat kan
ik. Een kandidaat-raadslid kent het verkie
zingsprogramma en gaat er voor. Het colle
geprogramma is nog niet bekend, dus hoe
kun je zeggen dat je in ieder geval wethou
der wilt worden. Raar toch?
Zaterdag
Half acht. Mijn gedachten gaan terug naar
de debatten van de afgelopen week. Er is
veel gesproken over duurzaamheid en ik
merkte elke keer dat ik geïrriteerd werd.
Want wat is duurzaam aan het opofferen
van goede landbouwgrond in de Hedwige-
polder door deze onder water te zetten?
Wat is duurzaam aan het opofferen van vis
gronden in de Grevelingen door eilanden
op te spuiten voor een tweede woning
voor de happy few? Nog een voorbeeld. Er
gaan zelfs stemmen op om zonnepanelen
op landbouwgrond te plaatsen. Daar gaan
je haren toch recht van overeind staan, of
ben ik nu de enige?
Zondag
Vandaag twee verjaardagen in de familie.
In de kranten voeren de landelijke partijen
het hoogste woord. Ik heb daar als lijsttrek
ker van een lokale partij vaak moeite mee.
Het kan niet zo zijn dat men in Den Haag
weet wat nodig is op Schouwen-Duive
land. Als je alleen al kijkt naar de enorme
oppervlakte van onze gemeente en naar de
vele kernen op ons eiland, dan is dat een
hele andere situatie dan in dichtbevolkte
gedeelten van Nederland. Neem de handha
ving op het alcoholverbod voor 16 en 17 jari
gen. Van Westenschouwen tot aan Zijpe
controleren? Krijgen we daar als platte
landsgemeente ook het budget voor van
Den Haag? Nee dus. Het openbaar vervoer
dan. Is natuurlijk niet rendabel te krijgen,
maar we betalen toch juist belasting in Ne
derland om die voorzieningen in stand te
houden die we individueel of als kleine ge
meente nooit alleen kunnen opbrengen?
Maar eens te meer realiseer ik me de rol
van lokale partijen. Die maken het verschil
op plaatselijk niveau.
's Middags na de verjaardagen samen met
mijn zoon gekeken naar Feyenoord-Heeren-
veen: 2-0. Marco van Basten en Ronald Koe
man die zich staan op te winden langs de
lijn. Wat een contrast met de gastvrouw
uit Beirut die aan haar gasten vroeg of ze
het eten nu moest opdienen of dat ze
moest wachten tot de beschietingen afgelo
pen waren. Pas vandaag is het me gelukt
om het boek van Friedman uit te lezen en
deze passage is blijven hangen. Nederland
is zo slecht nog niet.
Maandag
Politieke Jongeren dag op de Pontes in Zie
rikzee. Het beloofde op voorhand een bij
zondere dag te worden en dat werd het
ook. ONS haalde na het debat ruim 14 pro
cent van de stemmen. Eens te meer werd
mij duidelijk dat lokale politiek gaat over
concrete en praktische zaken. Scholieren
bijvoorbeeld zijn geïnteresseerd in een goe
de busverbinding en absoluut niet in een
betoog over de veronderstelde voor- of na
delen van de Jachthaven van de Toekomst.
De rijksoverheid werpt de mensen steeds
meer op zich zelf terug. De menselijke
maat komt niet meer uit Den Haag. De af
gelopen weken ben ik veel volwassenen te
gengekomen die zeggen niets meer te ver
wachten van de politiek. Mensen hebben
zorgen aan hun hoofd en ervaren dat de
overheid wel de lasten verzwaart, maar
geen perspectief biedt. 'Waar is die 1000
euro van Rutte dan?' En: ik wens je veel
succes, maar het maakt toch allemaal niet
uit. Ze doen toch wat ze willen daar in
Den Haag. Hebben deze mensen gelijk?
Wie het weet mag het zeggen. Ik laat me
niet ontmoedigen. Voorzover er sprake is
van cynisme, dan is het wat mij betreft de
term participatiesamenleving. Alsof dat
vrijwillig is. Zeg dan gewoon dat de over
heid minder geld heeft om de mensen te
helpen. Dan ben je duidelijk.
Dinsdag
Vroeg opgestaan, want vanmiddag zou het
gaan regenen. We folderen in de West
hoek. Omdat we als lokale partij geen fi
nanciële ondersteuning krijgen hebben we
ook geen geld. En dat is best leuk. Want
dat betekent dat we geen winkelpanden of
reclamezuilen kunnen huren. Grote adver
tenties in de kranten? Vergeet het maar.
Het geeft voldoening om met zere voeten
thuis te komen na een dagje folderen. Je
hebt dan het gevoel dat je zelf er alles aan
gedaan hebt om je boodschap bij de men
sen thuis te brengen. De kandidaten van
ONS die gekozen willen worden trekken
gewoon hun wandelschoenen aan en doen
het lekker zelf.
Halverwege de middag thuis, waar een gro
te schok wacht. Het droeve bericht dat me
vrouw Houtekamer, de echtgenote van on
ze wethouder, was overleden bracht me
van me stuk. Alles is gezegd, nu is het tijd
voor stilte. Morgen zijn de verkiezingen.
Woensdag
Verkiezingsdag. Het voelt zoals vroeger op
de havo. Toen had je repetities aan het eind
van het schooljaar. En daarna moest je
wachten op het telefoontje van de klassen-
leraar. Ben ik overgegaan of blijven zitten?
Grappig die associatie met vroeger. Ik kan
me niet herinneren wanneer ik voor het
laatst aan die momenten heb gedacht. Ik
wil nu alvast alle mensen bedanken die op
ONS hebben gestemd. Terwijl ik dit
schrijf, heb ik nog geen flauw idee van de
uitslag. Dank allemaal voor het vertrou
wen. Vanavond laat hoop ik aan dit dag
boek nog toe te voegen hoeveel mensen
het geweest zijn. En nu naar buiten. De te
lefoon gaat toch niet voor tien uur van
avond. Net als vroeger op de havo. Dan kon
je ook pas vanaf een bepaald moment ge
beld worden. Na middernacht. We hebben
552 stemmen gekregen. Te weinig voor een
zetel in de gemeenteraad. Het was me lief
geweest om dit dagboek anders af te kun
nen af sluiten. Geen 'happy ending' helaas.
De kiezer heeft gesproken.
ZATERDAG 22 MAART 2014
w/oonplaats
Jos Beije: „Lokale politiek gaat
over concrete en praktische zaken.
Het kan niet zo zijn dat men in
Den Haag weet wat nodig is op
Schouwen-Duiveland."
foto Dirk-Jan Gjeltema
happy ending...
Helaas geen
