66 Bij de opvoeding
heb ik geen hulp
nodig. De mensen
van Pleegzorg
zijn geweldig
66 Dat we niet weten
hoe mijn dochter
overleed, staat de
rouwverwerking
in de weg
66 Vier kleinkinderen
staan onder voogdij,
drie wonen er bij mij,
maar een gezinsvoogd
krijg ik niet
32 ZEELAND
JEUGDZORG
De Jeugdzorg gaat veranderen. Gemeenten
worden verantwoordelijk. Anja Lakke hoopt
dat het beter wordt. „Nu heb ik er niets aan."
Dertien gezinsvoogden in
de afgelopen jaren, ze
ventien rechtszaken
over omgangsregelingen,
een dochter die onder
verdachte omstandigheden overleden
is en momenteel geen gezinsvoogd
voor de drie kleinkinderen die bij haar
wonen: een mens zou van veel minder
wanhopig worden. Maar Anja Lakke
blijft lachen, in ieder geval overdag als
de kinderen thuis zijn. „Het gebeurt
wel vaak dat ik er 's nachts niet van
kan slapen. De angst dat die kinderen
uit elkaar gerukt worden, grijpt me
soms echt naar de keel. Voor het Bu
reau Jeugdzorg heb ik echt geen goed
woord meer over. Ik krijg geen gezins
voogd wegens de bezuinigingen, ter
wijl ik er keihard een nodig heb."
Voor de opvoeding van haar kleinkin
deren zit Anja Lakke niet om hulp ver
legen: „De mensen van Pleegzorg
staan me in alles bij. Ze gaan mee naar
school als het nodig is, ze adviseren,
zoeken uit wat de mogelijkheden zijn:
geen enkel probleem op dat vlak. Ook
de scholen van de kinderen werken in
alles mee. Twee zitten er op het spe
ciaal onderwijs en de oudste doet het
geweldig op een gewone school. Maar
het zijn kinderen die nog volop in de
rouwverwerking zitten, dan heb je
niet genoeg aan begrip en begeleiding
op school. Zeker niet na de manier
waarop het sinds het overlijden van
mijn dochter is gegaan. Er wordt van
alle kanten aan de kinderen getrokken
en meestal moet dat in de rechtszaal
worden uitgevochten. Ik ben al een
vermogen aan rechtshulp kwijt, ter
wijl ik nooit degene ben die naar de
rechter stapt."
Ruim een jaar geleden leende Anja
haar auto uit aan haar dochter, die
naar een houseparty ging met haar
ex-vriend, de vader van haar jongste
kleindochter. Hoewel de auto al een
poosje voor de deur stond, hoorde ze
niets van haar dochter. Om vier uur
ging ze kloppen en bellen, maar ze
kreeg geen gehoor. Omdat er in de rela
tie daarvoor sprake was geweest van
geweldpleging, belde ze de politie, die
niet kwam. In de loop van de avond
brak ze tevergeefs een ruitje en bleef
bellen en kloppen. Toen de ex rond elf
uur open deed, lag haar dochter dood
op de grond. Ze was al minstens vijf
uur daarvoor overleden. „Toen was er
plotseling politie genoeg en ambulan
ces en traumahelikopters en pers niet
te vergeten. Ik ben nog een dag als een
soort verdachte vastgehouden op het
bureau. Uiteindelijk is de ex wegens
gebrek aan bewijs vrijgesproken."
Ze zit nog steeds vol met vragen om
trent het overlijden van haar dochter.
Waarom kwam de politie niet opda
gen? Waarom waren daags nadien de
computers gecrasht, zodat de band van
haar melding vernietigd was? Waarom
vond zij in haar auto, die forensisch on
derzocht was, een paar capsules onder
een stoel en waarom wilde de politie
die niet onderzoeken? Waarom krijgt
ze, ondanks herhaalde verzoeken, het
autopsierapport niet? „Ik heb haar hele
maal opengesneden, met grove hech
tingen, teruggekregen. Je zou toch den
ken dat ik mag weten wat de conclu
sies zijn. Best mogelijk dat er op al die
vragen logische antwoorden zijn,
maar ik krijg ze niet. Ook dat maakt
dat we maar moeilijk opschieten met
het rouwproces."
En dan Jeugdzorg. „Er is een fantas
tische gezinsvoogd geweest, die pre
cies van de hoed en de rand wist, maar
zij ging met zwangerschapsverlof en
toen is de ellende begonnen. Ik geef
toe: het is ingewikkeld met al die va
ders en de geschiedenis van de kinde
ren. Het komt erop neer dat de kinde
ren goeddeels bij mij zijn opgegroeid.
De oudste twee kinderen zijn al onder
toezicht gesteld toen ze met zijn doch
ter bij de vader van de op een na jong
ste woonden. Vier maanden nadat die
geboren is, heeft hij mijn dochter met
haar drie kinderen bij mij op de stoep
gezet. Toen mijn dochter een huis
kreeg, is ze opleidingen begonnen en
heeft een zaak opgestart. De kinderen
waren toen ook veel bij mij. Op de dag
van de begrafenis van mijn dochter
heeft de vader het jongste kind meege
nomen. Wij hebben een omgangsrege
ling die maar heel beperkt is, de kinde
ren missen hun zusje. In een rechts
zaak over stiefouderadoptie, stuurde
Jeugdzorg iemand die van de hele ge
schiedenis niets af wist. In een andere
rechtszaak, over de jongste, ging het
precies zo. De vader, die een omgangs
regeling heeft waarin hij haar hier bij
ons mag bezoeken zien, wil dat het
kind zijn nieuwe vriendin en een
nieuw broertje leert kennen. Het is al
lemaal al ingewikkeld genoeg voor die
kinderen.Ik merk dat ze veel over hun
moeder willen praten, dat doe ik dus."
Niet dat Anja haar kleinkinderen bij
hun vaders wil weghouden. „Integen
deel; ze zijn hun moeder al kwijt, laat
ze alsjeblieft een goede band opbou
wen met hun vaders. Maar ze hebben
ook elkaar hard nodig. Het enige wat
ik wil is dat ze vaste grond onder hun
voeten hebben. Na alles wat er ge
beurd is, hebben ze dat bij mij. Wat
hier nodig is, is rust. Geen bedreiging
van de weinige zekerheden die de kin
deren hebben."
Jeugdzorg beloofde aanvankelijk dat
de goede gezinsvoogd na het zwanger
schapsverlof zou terugkeren. Dat is
niet gebeurd. „Op een gegeven mo
ment had ik twee gezinsvoogden van
wie er eentje alles door een stagaire
liet doen, inclusief de rechtszaak. Als
ze hier zaten, zei ze telkens: dit moet
je noteren, dat is leuk voor je werk
stuk'. Maar inmiddels mag ik het zelf
uitzoeken. Het laatste antwoord wat ik
kreeg, was dat er bezuinigingen aan de
gang zijn en dat mijn vroegere gezins
voogd niet meer komt omdat alles in
rayons verdeeld is. Daar zit ik nu dus
met vier kinderen die onder voogdij
staan. Drie van hen wonen bij mij."
Oma/pleegouder mist
node steun Jeugdzorg
Anja Lakke
door Mieke van der Jagt
Anja Lakke
Anja Lakke
