Uit geldnood verkopen de Miljoenen Syriërs zijn op de vlucht geslagen voor de burgeroorlog in hun land. In de vele vluchtelingenkam pen in buurlanden lopen jonge vrouwen en meisjes extra risico om als tweede vrouw te worden gekocht. Om hun schulden te betalen, huwelij ken Syriërs hun dochters uit. Som migen komen in de prostitutie. 12 SPECTRUM buitenland e 39-jarige Ibrahim heeft een goede daad verricht. Hij had per slot van re kening ook een Tlirks meisje als twee de vrouw kunnen kiezen. Maar, nee. Hij vond het als Türk en goede mos lim zijn taak de arme Syrische vrou wen te helpen. Om ze te redden van de bommen, van de verkrachtingen. Syrië is geen land meer voor meisjes, zegt hij. In mei stak Ibrahim daarom de TUrks-Syrische grens over en ging naar familie in een dorp dichtbij Idlib. Daar onderhandelde hij over de prijs van een bruid, waarna hij'5.000 euro lichter - samen met Alima - naar huis, naar zijn eerste vrouw Zeynep en zijn acht kinderen terugging. Ibrahim, dikke snor en dito buik, doet zijn verhaal zittend op het tapijt in zijn huiskamer. Hij leunt breed achterover. Hij is trots op zijn beide vrouwen. Hij behandelt ze goed, zegt hij. „Een tweede vrouw is heel normaal in onze cul tuur. Mijn grootvader had er drie." Hij wijst naar zijn eer ste vrouw, de 42-jarige Zeynep. „Zij is druk met het huis- houden en de kinderen." Zeynep - met paarse traditionele hoofddoek - glimlacht. De komst van Alima was voor haar geen verrassing. „Ik hou heel veel van mijn man. Ik heb er mee ingestemd." Maar makkelijk is het niet. Haar ogen vul len zich met tranen. Ze schudt haar hoofd. „Zo is het leven hier. Ook mijn broers hebben twee vrouwen." Alima komt schuchter binnen. Ze is volgens haar echtge noot 21 jaar, maar lijkt jonger. Ze is maar twee jaar ouder dan Ibrahims oudste dochter en inmiddels zeven maan den zwanger. Alima zegt dat ze blij is dat ze in Thrkije is. Weg van de oorlog. Maar de wanhoop in haar ogen spreekt haar tegen. Het huilen staat ook haar nader dan het lachen. Ze staart naar de grond. Haar ouders en haar negen broer- tjes en zusjes zijn nog in Idlib. Ze belt hen bijna wekelijks. Alima is in deze grensregio geen uitzondering. Ibrahim: „In onze buurt zijn een stuk of zes Syrische kumalar (twee de vrouwen, red). De meeste mannen halen hun kuma uit de vluchtelingenkampen. Daar zijn ze goedkoper." Het is niet moeilijk om een tweede vrouw te vinden, zegt Ibra him, „Er zijn contactpersonen die je meenemen naar het kamp en die je aan de families en meisjes voorstellen. Voor 1.500 euro heb je een meisje." Hij heeft gehoord dat nu ook mannen uit andere delen van Tlirkije naar de grens- provincies komen op zoek naar een vrouw. Die huwelijken zijn niet altijd een succes, weet Ibrahim. „Ik behandel mijn vrouwen met respect, maar er zijn ook mannen die de vrouwen als seksobject zien. Soms vertrek ken de meisjes na een week alweer. Soms op de huwelijks nacht al. Met het goud van de bruidsschat." Naast Ibrahim zit de 52-jarige Ali. Hij was 14 jaar toen hij trouwde. Zijn vrouw 12. Nu hebben ze tien kinderen en achttien kleinkinderen. Ook Ali overweegt een tweede vrouw uit het kamp te halen. Ibrahim lacht. „Ik probeer hem te overtuigen. Hij is een goede man, maar zijn vrouw..." Hij schudt zijn hoofd. Ali knikt gelaten. „Zij is al leen maar bezig met de kinderen." «Een tweede vrouw is normaal in onze cultuur. Mijn grootvader had er drie awar is een verlegen meisje van 17. Zedig ge kleed met een zwarte hoofddoek slaat ze haar ogen neer als ze praat over wat haar is overkomen. Vier maanden geleden trouwde de Jordaan se met een 55-jarige man uit Saoedi- Arabië. Maar nog geen maand later vertrok hij, haar achterlatend. „Ik heb alleen maar spijt, spijt van wat er ge beurd is", zegt ze. In de hoek van de kamer speelt haar zusje Souza (16) met hun kleine broertje. Ook zij stap te in het huwelijksbootje, met een Sa- oediër van 45. Ze wil er niet over pra ten. Hun ouders kregen voor de twee dochters 5.000 dinar aan bruidsschat, ongeveer 5.000 euro. Na het huwelijk zou de hele familie naar Saoedi-Ara- bië verhuizen. Nauwelijks drie weken later werden de meisjes echter naar huis teruggestuurd; hun mannen ver trokken naar Saoedi-Arabië om papie ren te regelen. Ze kwamen niet terug en de telefoonlijn werd afgesloten. Ge lukkig zijn de meisjes niet zwanger. Nawar zegt dat ze geen idee had dat 'In het kamp zijn meisjes door Jessica Maas D De namen van de vrouwen in beide artikelen op deze pagina zijn uit veiligheidsoverwegingen gefingeerd. Drie Syrische meisjes kijken uit over hun vluchtelingenkamp niet ver van de Turkse grens, foto Corbis Ibrahim uit Turkije door Fernande van Tets N

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 68