KarirVs
e is nog
Werk én studie
voor leraren
Boekenweek
BINNENLAND 5
O
't tY\ Wt£j M(k
Zuid Europa, mijn favoriete
vakantie bestemming. Sfeervol,
warm en gezellig! Ik heb voor
jou alle unieke plekjes met leuke
appartementen, mooie villa's en
charme hotels, verzameld op
mijn website karinschoice.nl.
Maak je volgende vakantie
bijzonder!
Karin's Choice heeft reizen naar Griekenland, Portugal, Spanje en Turkije,
ik geef je graag advies! Mail me: info@karinschoice.nl of bel: 020 - 44 99 470
Of blijf op de hoogte van de laatste nieuwtjes en aanbiedingen op Facebook en TwitteP;f «jfè
Vakantie op jouw manier
Kano's Choice vakanties
zijn aitijd inclusief...
vliegreis
huurauto
accommodatie
Alles handig te boeken op
uuiuw.karinschoiGe.nl
ZATERDAG 15 MAART 2014
door Patrick Wiercx
DEN HAAG - Circa tweehonderd net
afgestudeerde basisschoolleraren
krijgen een kans als deeltijdleraar.
Ze nemen werk over van tweehon
derd ervaren leraren. In de reste
rende tijd volgen beide groepen de
masteropleiding Leren en Innove
ren. Ook krijgen de jonge leraren
een baangarantie.
Minister Jet Bussemaker (PvdA,
Onderwijs) en staatssecretaris
Sander Dekker (WD) trekken
hier 5 miljoen euro voor uit. Het
idee komt van de Katholieke Pabo
Zwolle (KPZ). Een experiment
met 42 leraren, twee groepen van
21 jonge en 21 ervaren leraren, is
in de regio Zwolle in september
vorig jaar begonnen.
De ervaringen zijn goed, stelt An
ne Looijenga van de KPZ. „We
moesten de schoolbesturen over
tuigen, maar ze investeren ermee
in hun personeel."
Elke jonge leraar is gekoppeld aan
een ervaren collega. Beiden geven
les aan dezelfde groep. De een
Jonge leraren krijgen de
kans werkervaring op te
doen en blijven behouden
voor het onderwijs
staat op momenten voor de klas
terwijl de ander studeert. Op an
dere dagen is het andersom. Hier
door zien ze elkaar weinig, maar
dat is geen bezwaar, aldus deelne
mer Bianca Klappe van de Dr.
Schaepmanschool in Kampen.
„We mailen veel en we houden
een logboek bij in de klas. En er
zijn momenten in de vakantie dat
je elkaar toch ontmoet. Verder
volg je dezelfde studie, dat stimu
leert ook."
Haar school is onderdeel van
Aves, waartoe 26 basisscholen be
horen. Jos Timmermans is college
lid bij Aves. „Wij hebben dit pro
ject van KPZ omarmd. Door de
krimp van het aantal leerlingen
zijn er minder leraren nodig.
Over een jaar of vier, vijf verwach
ten we echter een tekort. Met dit
initiatief kun je die periode over
bruggen." Hij wijst er op dat de
betrokken leraren, maar ook het
team en de school er beter van
worden.
Het ministerie wil dat jonge lera
ren werkervaring kunnen op
doen. Dekker heeft hoge verwach
tingen van het project. „Jonge juf
fen en meesters blijven behouden
voor het onderwijs. Ervaren leer
krachten kunnen zich verder ont
wikkelen." De verwachting is dat
in 2020 vooral in steden een te
kort aan leraren in het basisonder
wijs ontstaat.
In Amstelveen zegt een vrouw:
„Op Aruba heb ik nog met je
broer in de klas gezeten. Je
oudste zus herinner ik me ook.
En je vader gaf les op het Cole-
gio."
Ik begin met de kleinste van de
drie correcties op haar herinne
ring. „De Commandant-Gene
raal Abraham de Veerschool
was het", zeg ik.
Ze schudt het hoofd. „Colegio."
Het is een botsing van geheu
gens, ik laat haar winnen, er
staat nog een lange rij achter
haar.
In Nijmegen vertelt een vrouw
dat ze mijn broer nog kent van
de Phoenix Foundation in Rot-
Mijn uitpuilende
ogen, het
omwoelen
van vergeten
dozen op zolder.
Soms vind ik
het, soms niet
terdam. Ze heeft voor het laatst
met hem gedineerd in Amster
dam, een paar jaar geleden.
„Wat doet hij nu?" wil ze weten.
Ik besluit mijn broer een be
staansmogelijkheid te geven,
een plaats in de wereld, en zeg:
„Curator in Kopenhagen."
De vrouw slaat haar ogen in
triomf op naar haar echtgenoot.
„Zie je wel, ik dacht al dat hij
naar het buitenland wilde."
Zo verwelkom ik mijn verloren
broers en zusters, bij het kerstdi
ner zullen ze aanzitten op lege
stoelen.
In de Achterhoek posteert zich
een droevige boekhandelaar
naast mijn tafel. Hij is 67 jaar
oud en fluistert terwijl ik sig
neer in mijn oor: „Ik heb het ge
voel dat mannen van jouw leef
tijd afstand houden van man
nen van mijn leeftijd." Ik vraag
waarom hij dat denkt. „Omdat
jullie het verval ruiken, en niet
willen weten hoe dichtbij het
is."
„Pas over eenentwintig jaar",
zeg ik.
„Dichtbij", prevelt hij, als de
slaaf achterop de zegewagen
van de triomfator die onafgebro
ken fluistert: „Kijk achter je, en
bedenk dat je slechts een mens
bent."
TOMMY WIERINGA
In acht dagen signeer ik
mijn boeken aan vieren
dertig tafels. Het is een
transactie - ik geef een
handtekening, de mensen
geven herinneringen aan me te
rug. Er komen vrouwen die ik
gekend heb, aan wie de tijd ver
schrikkelijke dingen heeft ge
daan.
Deze blik is wederzijds. Eén
van hen zegt spijtig: „Je had van
die prachtige haren."
Ik herken lang niet iedereen. De
martelende seconden na het zin
netje: „Weet je niet meer wie ik
ben?" Mijn uitpuilende ogen,
het omwoelen van vergeten do
zen op zolder. Soms vind ik het,
soms niet.
Mijn hele leven keert naar me
terug. Het verst terug in de tijd
ging ik in Meppel, waar een blo
zend oud dametje aan mijn ta
feltje op zachte toon vroeg:
„Kent u de Kievitstraat in
Goor?"
„Daar ben ik geboren, me
vrouw."
Ze knikt. „Ik heb je nog in mijn
armen gehad."
Het duurt even voor het past, de
ze gedachte - mijzelf in de ar
men van dit kleine vrouwtje, de
helft van mijn huidige lengte en
gewicht.
Griekenland - Zakynthos
Villa Azure
Griekenland - Lesbos
Appartement Anaxos HilL
