46 Van havens en schepen gaat mijn hart nog altijd sneller kloppen ZEELAND 37 by erin, heb ik een berg plantjes opgehaald. Ongelooflijk wat je dan aan zure opmerkin gen van voorbijgangers te horen krijgt. Zo'n moment denk ik wel eens: was ik maar in Am sterdam, waar er minstens tien grappen over mijn plantentransport zouden zijn gemaakt." „In Zeeland ben ik van radio naar film overge stapt. Hier maakte je geen radiodocumentai res van een uur. Via de omroep heb ik het tele visiewerk geleerd. Nu ben ik helemaal voor film gewonnen. Je kunt met beelden meer zeg gen dan met geluid. Als je in de film over mijn broer een straat in Santiago ziet, vol met rugzaktoeristen, en je ziet mijn ouders, dan voel je: die mensen blijven altijd naar hun zoon zoeken. Ik ben nu bezig aan een film over kunstenares Marianne Schipaanboord uit 's-Gravenpolder. Ze is gehandicapt: spastisch, doof, kan niet praten. Toch is ze hartstikke slim. Ik werk sinds afgelopen najaar ook aan een documentaire over Lilian Janse, de vrouw die zich in Vlissingen kandidaat heeft gesteld voor de SGP. Het zijn steeds onderwerpen die bij me passen. Ik ben niet iemand voor docu mentaires over auto's. Mensen, ik ben gefasci neerd door mensen en het gevecht dat ze voe ren om te leven. Mijn grote producties gaan over menselijk contact. Als je doorredeneert, gaan ze allemaal over mijzelf." In ons gezin zitten we nu in de gouden ja ren. Daan en Melle zijn 16 jaar, onze dochter Mila is 13. Natuurlijk knalt het wel eens, maar ik ben blij dat ze nog even thuis zijn. Dat neemt niet weg dat ik me net als toen Maar ten verdween altijd de vraag stel: wanneer en hoe gaat dit geluk stoppen? Ik heb haast, het kan zomaar afgelopen zijn. Met de dood op mijn hielen, met ieders dood op mijn hielen. Vanuit dat besef sla ik geen begrafenis over." ZATERDAG 15 MAART 2014 Fifi Visser met kater Tinus in haar monumentale huis in Middelburg: „Hè hè, er is leven buiten de Randstad." foto Mechteld Jansen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 37