Maximaal halve
dag naar school
Vertel Kees exact
wat je gaat doen
De zorg voor een huisgenoot met
een ernstige beperking is slopend.
Daarom zijn er logeerhuizen.
Mantelzorgers zijn al jaren
enthousiast, maar het voortbestaan
ervan staat onder druk.
10 VERDIEPING
Luna(9)
Kees (12)
MANTELZORG
Luna van Asch speelt met haar moe
der ïoëlle het spel Wie is het?
Bijna wint de 9-jarige Luna, maar
in haar enthousiasme heeft ze iets te snel
een schuifje weggedrukt. Ze vraagt of ze
een plakje cake mag en legt haar knuffels
nog eens keurig op een rij. Zo zal het op
veel plaatsen in Nederland gaan, laat op
de vrijdagmiddag. Kinderen uit school,
weekend in aantocht, een spelletje, wat
extra aandacht.
Toch is het tafereel van Luna en Joëlle
verre van gemiddeld. Ze bevinden zich
in het Kinderhotel van het Dr. Leo Kan-
nerhuis op het terrein van Neerbosch in
Nijmegen. Het Kinderhotel, een logeer
huis, biedt opvang in weekeindes en tij
dens schoolvakanties aan autistische kin
deren. Afhankelijk van de indicatie kun
nen kinderen of jongeren hier een of
twee weekenden per maand logeren. Op
vrijdagmiddag worden ze gebracht, op
zondagmiddag zit het er weer op. Moe
der Joëlle laat Luna straks over aan de
zorg van de medewerkers van het Kinder
hotel, om zelf terug te gaan naar
IJzendoorn bij Tiel, waar ze met haar
man de hengstenhouderij Van Aschberg
bestiert. Luna is autistisch en heeft een
laag IQ. Ze heeft een sociaal-emotionele
leeftijd van een kind van 5.
Joëlle: „Luna vraagt veel aandacht, thuis
en op school. Ze heeft haar buien vol
emotie en agressie. Ze kan niet langer
dan een halve schooldag in de klas zit
ten, en dat is dan ook nog eens een
school voor speciaal onderwijs, met vijf
klasgenootjes. De school is een half uur
van huis. We brengen en halen haar. We
hebben er de handen vol aan. Toen ze vo
rig jaar 's nachts slaapproblemen kreeg
met paniekaanvallen, is ons geadviseerd
haar zo nu en dan hier te laten logeren.
Stoom afblazen is echt nodig."
Dat kunnen Joëlle en haar man terwijl
Luna verblijft in het Kinderhotel, dat
deel uitmaakt van een landelijk gelegen
complex van vijf logeerhuizen, voor
jeugdigen met een autistische stoornis in
allerlei leeftijdscategorieën.
Kees heeft gebak bij zich, want dit
weekend is hij voor het laatst in
het Kinderhotel. Kees is 12 jaar en
al vanaf zijn 4e bezoekt hij het Kinderho-
tel. Hij is toe aan een oudere leeftijds
groep binnen de logeerhuizen van Neer
bosch. Een keer per maand komen zijn
ouders Geza en Dianne Kolkman uit
Apeldoorn hem brengen. Dat is goed
voor de ouders, maar ook voor de zusjes
van Kees en zijn eveneens autistische
broer. Dianne: „Als Kees hier is, is er rust
in huis. Dan durven we te genieten. Dat
was er vroeger nooit bij. Uitrusten was al
les wat je deed, we hadden dan geen puf
meer voor andere dingen. We hadden
het zonder logeerhuis zeker niet volge
houden. Want Kees heeft heel heftige pe
riodes meegemaakt. Hij had 24 uur aan
dacht nodig. Het is ongelofelijk wat dat
van een gezin vraagt." Kees is iemand die
je precies moet vertellen wat je gaat
doen, en die er dan ook steevast op re
kent dat het zo gebeurt. Zeg je dat je mor
gen met hem naar de markt gaat, dan zal
dat ook gebeuren, ook al regent het pij
penstelen.
Moeder Dianne vertelt over een uitstapje
dat ze ooit met Kees heeft gemaakt. „Bij
ons achter rijdt een stoomtrein. Die gaat
naar Dieren. Vandaar kun je met de boot
naar Zutphen en weer met een trein te
rug naar Apeldoorn. Ik had Kees wel vijf
keer verteld over dit uitstapje. Toen we
in Dieren op de boot stapten, betrok zijn
gezicht. Hij heeft verder de hele dag
niets meer gezegd. En de dagen erna ook
niet. Ik kon hem niet bereiken. Wat was
er toch aan de hand? Twee weken later
stonden we bij de overweg toen de
stoomtrein voorbijkwam. 'Daarmee zijn
we naar Dieren geweest, Kees, weet je
nog?' Hij werd boos. 'Er waren helemaal
geen dieren', zei hij, 'het was heel anders
dan je had verteld.' Toen pas besefte ik
dat ik een inschattingsfout had gemaakt
en dat Kees hevig teleurgesteld, zelfs ver
ontwaardigd was, omdat niet was vol
daan aan dat strikte verwachtingspa
troon, waar een autist zo aan vasthoudt."
rust te
gunnen
Het Kinderhotel van het Dr. Leo Kannerhuis. Het logeerhuis biedt opvang aan autistische kinderen in weekeindes
en tijdens schoolvakanties. Het meisje met de roze broek is Luna. foto's Flip Franssen/HH
door Paulus Smits
Logeren
om thuis
