Interviewtje geven hoort erbij bij proftennistraining ATT 28 SCHOUWEN-DUIVELAND Met het sluiten van bakker Boot verdween de laatste winkel in Ouwerkerk. Heeft dat het sociale aspect beïnvloed? De PZC licht in deze serie ontmoetingsplaatsen in de Schouwse kernen uit. Vandaag de eerste: Eet- en knipcafé De Barbier in Ouwerkerk. OUWERKERK - Regelmatig zit er een man van een jaar of tachtig aan de bar van De Barbier. Die verhaalt dan over vroeger. „En dan zit iedereen te luisteren", zegt eigenaresse Cora Neele. „Ook de jongeren. Dat is een kracht van hier: de mensen mixen en dat zie je niet zo heel vaak." Toen in augustus de laatste win kel in Ouwerkerk zijn deuren sloot, werd de sociale functie van De Barbier nóg belangrijker. „Er is nog De Vierbannen, maar dat is een heel ander concept", zegt Cora. „Daar gaan de mensen niet zomaar aan de bar zitten. Hier heb je dat nog wel. Ook men sen van het eiland komen hier. We hebben in de loop der jaren een klantenkring opgebouwd. Mensen van Nieuwerkerk, Ooster- land en Zierikzee lopen binnen. En in de zomermaanden zijn er drie campings open; daar komen ook vaste mensen vanaf. Mijn er varing is dat mensen van het dorp en mensen van de camping dan gezellig aan de bar zitten. Ze kennen elkaar ook na verloop van jaren. Als straks het seizoen be gint, vind ik het leuk dat ik weer eens andere mensen zie. Dan heb je ook weer een andere gespreks stof." De Barbier bestaat volgend jaar tien jaar, maar is onveranderd ge bleven. Cora wilde ooit proberen De ontmoetingsplek een huiskamersfeer te creëren. „Dat het de huiskamer zou verlen gen. En ik hoor heel vaak van mensen dat dat gelukt is. Het is voor mij ook een huis. Ik zou hier zo kunnen wonen en ik zou hier Ik zou zó binnen stappen, ook als vrouw alleen. Dat is ergens anders erg moeilijk ook zo binnen stappen, zelfs als vrouw alleen. Dat is ergens an ders erg moeilijk. Dan zien ze je binnenkomen... Hier kan dat wel. Omdat je de mensen kent. Er zijn genoeg mensen die alleen zijn die Het is belangrijk voor het dorp dat er nog iets is. Mensen kunnen hun verhaal kwijt hier aan de bar komen zitten." Dat mensen uit de omgeving De Barbier waarderen, werd vorig jaar duidelijk toen Cora's man Bas overleed. Ze had het wel gehoopt, maar niet verwacht dat er zó veel mensen klaar zouden staan. „Het was voor mij een verrassing dat je dan toch zo'n belangrijke factor in het dorp en de omgeving bent. Dat mensen hier naartoe komen en ook hun verhaal kwijt kunnen. Zo hoort het ook te zijn. Ik vind het leuk om discussies aan te gaan met mensen over het leven of over wat ze beleefd hebben. Dat houd je zelf ook levendig. Als er nieuwe gasten komen, vraag ik waar ze vandaan komen en of ze op de camping staan. Dan gaan ze vanzelf praten. Je moet om men sen kunnen geven wil je dit kun nen doen. Mensen kunnen je ver rassen. Dat je in gesprek gaat en denkt: oh, jij denkt er zó over." Gezelligheid, een gevoel van thuis, bekenden... Maar wat nu als er een volstrekte vreemdeling bin nenkomt? Cora: „Die zou dan even staan te kijken. Dan komt mijn dochter vanachter de bar en vraagt wat hij wil. Hij wordt ont vangen als een persoon. Dat deed mijn man ook altijd en ik vind ook dat dat moet. Anders gaan ze staan draaien en worden ze onge makkelijk. Zeker als er wat geluid aan de bar is. En bekenden? Die zeggen 'hoi', en gaan aan de bar zitten. Soms niet op die ene kruk omdat ze weten: daar zit altijd één bepaald persoon." Looptraining, krachttraining bij de sportschool en kennis over voe ding en materiaal. Dit is veel meer dan 'gewone' tennisles, ver tellen deelnemers Jarno Rameijs (7) uit Dreischor en Pip van Sloo- ten (9) uit Zonnemaire. „Je leert slim tennissen", legt Jarno uit. „We krijgen tactiek en techniek", voegt Pip daar aan toe. „Dan leer je bijvoorbeeld dat je je zó goed moet concentreren op de bal dat je zelfs het naadje of merkje ziet." De profdagen zijn zeker niet al leen bedoeld voor jeugdig topta lent, licht Ronald van Slooten van ATT (Active Tennis Tennisoplei- ding) de opzet toe. „Maar zo kun nen we wel heel veel leuke facet ten aan bod laten komen." Zoals de mentale training, gege ven door 'coach' René Fondse. „Dan leer je bijvoorbeeld na fou ten te focussen op andere punten. Heel fijn, niet alleen bij tennis trouwens. Ik kan het ook wel ge bruiken bij voetbal en sociale din gen", geeft Dion in 't Veld (14) uit Ouwerkerk de waarde van zo'n training weer. De profdagen ge ven hem de mogelijkheid even lekker een paar dagen met tennis bezig te zijn. Proftennisser gaat hij niet worden. „Ik heb de kans gehad om meer met tennis te gaan doen, maar toen kwam ik er achter dat ik voetbal en vrienden toch ook wel erg leuk vind." Pip en Jarno laten zich evenmin gek maken, al zien ze best wel leuke kanten aan het leven als topspor ter. Pip: „Dan kun je rondreizen en in sommige landen, zoals in Frankrijk, hebben ze heel mooi uitzicht." De ATT profdagen die nen, volgens organisator Van Slooten, meerdere doelen. „Het is een leuke vakantieinvulling en kinderen leren elkaar kennen, wat handig is als ze vrij willen gaan tennissen. Daarnaast vereni gen we zo de verschillende vereni gingen. En ook dat is leuk." door Michiel Bouwman Cora Neele I De Barbier is Eet- en knipcafé ineen en geldt als dé ontmoetings plek in Ouwerkerk. foto Ronald den Dekker Cora Neele door Esme Soesman I Eenentwintig kinderen en jongeren deden mee aan de ATT profdagen in Zierikzee. foto Ronald den Dekker ZIERIKZEE - Voor een interviewtje met de PZC draaien de deelnemers aan de ATT profdagen hun hand niet om. Het hoort allemaal bij de tennistrainingsessie 'Leven als een prof, die de afgelopen drie dagen bij LTC in Zierikzee is gehouden. De Barbier is als een huiskamer

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 86