REIZEN 21 NOORWEGEN De Telemarkregio in het zuiden van Noorwegen heet een walhalla te zijn voor elk type fietser. Wij nemen de proef op de som en laten ons leiden door een kaart in de wikkel van een chocoladewafeltje. WAAR EN WAT Voor de gemiddelde Noor zijn ze inmiddels onzichtbaar: de miljoenen lupines die grote delen van het grasland langs wegen, water en sporen heb ben ingenomen. „Het zijn er zo veel, dat we ze niet meer zien", verklaart de Noorse dame van het ho tel. In paars, blauw, zalmroze en wit steken de toortsvormige bloemen af tegen het toch al indrukwekkende scala aan groentin- ten van bomen, planten en mossen. Hoe onverschillig de reacties van sommige No ren ook mogen zijn, vers in het land aange komen, is het onmogelijk niét diep onder de indruk te zijn van deze kleurrijke uit barsting. We zijn in zomers Telemark, het zuidelijke deel van Noorwegen. De ontwaakte flora zorgt rondom de stad Rjukan voor verdraai de nekken. Maar het zijn slechts kleurige stippen naast de indrukwekkende bergen die 's ochtends gehuld zijn in een grijsblau we lucht vol mist en wolken. Noorwegens bekendste toeristische bestemmingen zijn de fjorden, de Lofoten en het noorderlicht. Telemark stond voornamelijk bekend als in dustriestad vol elektriciteitscentrales. Dat is allang niet meer het geval: legio Noren, Duitsers en - zo'n 8 procent - Nederlandse toeristen vinden hun weg naar Telemark. Zij komen allen voor de combinatie natuur en fietsen. Vanaf Rjukan gaan we omhoog naar de Hardangervidda, de grootste hoogvlakte in wil aanpakken, hapt op het hoogste deel van de tocht in een Kvikk Lunsj: wafeltjes omhuld met melkchocolade. Deze traditie onder Noorse families is zo ingeburgerd, dat in de verpakkingen van de wafels kaart jes met wandel- en fietsroutes zitten. Niet minder vermoeiend, maar een totaal andere fietstocht dan over de Hardanger vidda, is de route langs het Telemark- kanaal. Het kanaal begint bij Skiën, eindigt in Dalen en is één van de meest geliefde Noorse fietsbestemmingen van (Nederland se) toeristen. Op de kaart lijkt onze kennis makingsroute van Kilen naar Lunde een ei tje, want slechts 24 kilometer lang. Maar na de zoveelste steile bocht wordt duidelijk dat een redelijke conditie geen luxe is. Gelukkig zijn de adembenemende uitzich ten een goed excuus om zo nu en dan even van de fiets te stappen. Ter hoogte van Strengen heb je bijvoorbeeld prachtig zicht vanaf de brug. Daar is het bovendien moge lijk de tocht met een kano voort te zetten. Eenmaal in Lunde vervolgen we onze reis over het water. De boottocht naar Akker- haugen, onze laatste stop, heeft talloze slui zen in petto, waarbij het verschil in water niveau soms tientallen meters telt. Noorwegen vanaf het water blijkt een ui terst ontspannen afsluiting van ons fiets- avontuur. Met een slakkengangetje tuffen we langs natuurgebieden en Noorse dorp jes. De enige teleurstelling is dat we geen enkele eland spotten. Bij de kapitein hoe ven we niet aan te kloppen; hij is ermee op gehouden ze aan te wijzen. „De laatste keer rende iedereen naar één kant van de boot. We gingen bijna om", bromt hij. Noord-Europa. Na een slingerende autorit langs watervallen, stubbur (houten voor raadhuisjes op palen) en gekleurde Noorse woonhuizen, stappen we in de Krossoba- nen. Deze kabelbaan werd in eerste instan tie gebouwd opdat locals tijdens de donke re, lange Noorse winters bovenop het pla teau aan hun dosis zonlicht konden ko men. Sinds vorig jaar is er zelfs een reusach tige spiegel in de bergen geïnstalleerd die Rjukan van meer licht voorziet. Toeristen ondernemen het steile ritje langs de bergwand voor de talloze wandel- en fietstochten over de 3.422 vierkante kilome ters van de Hardangervidda. Als we vanaf Gvepseborg, het eindpunt van de kabel baan, omhooglopen via de solstien, het rela tief goed begaanbare zonnepad, laten we het mistige dal achter ons. De vegetatie ver andert van het uitbundige groen na het pas seren van de boomgrens langzaam in een zonnig en woest plateau vol mossen en rot sen in oranje, grijs en bruin. In de uitgestrektheid van het landschap zie je verlaten hutten, meren en hier en daar een brok wegsmeltende sneeuw. Het door Nepalese sherpa's aangelegde zonnepad is slechts één van de routes. Omdat je condi tie voor deze route niet fantastisch hoeft te zijn - er is keuze uit diverse moeilijkheids graden - houd je energie over om van de omgeving te genieten. Zodra je op de ver harde paden komt, is een mountainbike het beste vervoermiddel. De steilste delen zijn een kwestie van vaart houden en flink doortrappen. Maar met de opkomst van de elektrische fietsen en mountainbikes in Noorwegen heeft niemand meer een ex cuus om géén kijkje te nemen in de haast buitenaardse schoonheid op circa 1.000 me ter boven zeeniveau. Wie het echt Noors ZATERDAG 8 MAART 2014 door Cintha Rood Bovenste en onderste foto: Hardangervidda is de grootste hoogvlakte in Noord-Europa. Er zijn talloze fietsroutes uitgezet, zowel voor beginnende als gevorderde fietsers. Foto's onder. Tal van planten en bloemen, vooral miljoenen lupines, sieren het land schap in de Telemarkregio, in het zuiden van Noorwegen, foto's Cintha Rood ©reageren? reizen@depersdienst.nl Vanaf Hirtshals in Denemarken varen dage lijks boten naar Zuid-Noorwegen. Er zijn twee vliegvelden - Kjevik en Torp - in dit ge bied, waarop Nederlandse luchtvaartmaat schappijen vanaf Schiphol direct vliegen. Telemark kent de meeste (Noorse) zonuren en relatief warme zomers. Hierdoor zijn ver schillende boeren begonnen met de produc tie van wijn. Lerkekasa is de noordelijkste wijngaard ter wereld. Deze vind je via de zo genoemde Sommarlandet-fietsroute. Skiën is de grootste stad in Telemark. Henrik Ibsen-fans kunnen er hun hart ophalen: één van de fietstochten rondom de stad gaat door het gebied waar een groot deel van het leven en de boeken van de Noorse schrijver zich afspeelden. Je vindt hier het geboorte huis van zijn moeder en het Ibsenmuseum. Meer informatie: www.hardangarvidda.com, www.krossobanen.no,www.visitrjukan.com, www.visittelemark.com.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 73