t
i
i
i
i
EP
TERUGGESPOELD: CITY OF GOD
Lesboseks, psychologische
machtsspelletjes en geweld:
dat zijn de behoorlijk pittige
basisingrediënten van de serie
Celblok H. Voor Isa Hoes en
Inge Ipenburg is het de eerste
grote televisierol in tien jaar.
Een ijzige wind waait over de
binnenplaats van Schutterswei.
Dat het gevangenisklofïïe in de
nieuwe SBS-serie Celblok H uit
een flodderig groen joggingpak
bestaat, helpt niet mee. De
groepjes acteurs en figuranten
- sommigen met indrukwekkende ta
toeages - die in plukjes over het terrein
zijn verspreid, dollen met elkaar om de
kou te vergeten. Zodra de regisseur 'actie'
roept, schieten ze in de houding. Voeten
stevig op grond, armen defensief gevou
wen, lichaamstaal die onverzettelijkheid
schreeuwt. Een angstwekkende verzame
ling korte lontjes.
Celblok H- waarvan de opnames nog in vol
le gang zijn - is een remake van de bikkel
harde Australische gevangenisserie Went-
worth. Een serie vol geweld, lesboseks en
psychologische machtsspelletjes. De spil
van het verhaal is kapster Suus (Isa Hoes).
Ze zit in voorarrest voor poging tot moord
en krijgt bij haar entree in de gevangenis
te maken met de twee vrouwelijke topdogs
Lex (Inge Ipenburg) en Freddy (Eva van de
Wijdeven).
De Alkmaarse gevangenis die als set dient,
werd twee jaar geleden gesloten. De cellen
- één cel werd nog tijdelijk bewoond door
Willem Holleeder - zijn niet opgefrist:
wanhopige krassen op de binnenkant van
de dikke celdeuren, groezelige groene mu
ren, metalen wc-potten waarin het vuil is
aangekoekt. In een van de cellen zit Inge
Ipenburg op de rand van haar brik. „Kijk
om je heen, een vunzig wc'tje, tralies en
dikke deuren. Je hoeft het er allemaal niet
bij te verzinnen, het is hier gewoon."
De serie is een exacte remake van het Au
stralische origineel. De Nederlandse actri
ces moesten zo dicht mogelijk bij de origi
nele karakters komen. Ipenburg kreeg een
pruik om haar er iets ouder en 'anders' uit
te laten zien. „Mijn scheiding zit aan de an
dere kant, dat helpt al heel erg."
Ze speelt het wreedste karakter in de serie:
Lex, de koningin van de vrouwenafdeling.
Die regeert met harde hand over haar vol
gers, maar de alleenheerschappij wordt be
dreigd door de pittige jonge lesbo Freddy.
„Ik heb de hele tijd de neiging sorry te zeg
gen tegen de rest. Lex is door en door
slecht, ze heeft een pikzwarte ziel, Hanni
bal Lecter is er niets bij." Ze glimlacht:
„Om je een idee te geven: Lex bedient de
stoompers in de gevangenis en ik kan je
verzekeren dat er heel wat meer te stomen
en te persen valt dan alleen lakens."
Ipenburg was de laatste jaren te zien in
spelshows als Wie is de mol?, Atlas en Fort
Boyard. Het is tien jaar geleden dat ze voor
het laatst een grote televisierol had. „Gek
hè, soms ben je ineens 'uit'. En dan ineens
denken ze weer: 'oh ja, die hebben we ook
nog'." Ze zat in die tijd bepaald niet stil. Ze
doet aan coaching en schreef haar eerste ro
man, die half maart uitkomt. „Allemaal vrij
solistische dingen. Het is fijn weer onder
deel van een groep te zijn."
Grappig genoeg geldt min of meer hetzelf
de voor Isa Hoes, die een cel verderop au
diëntie "houdt. Ook voor haar is dit de eer
ste grote televisierol in lange tijd. Haar
boek over haar man Antonie Kamerling,
die in 2010 een einde aan zijn leven maak
te, prijkt al een paar maanden bovenaan de
bestsellerlijsten. Acteren deed ze de afgelo
pen jaren vooral in het theater. „Een jaar ge
leden besloot ik: klaar, ik doe geen theater
meer! Als je op de planken staat, ga je^om
drie uur 's middags de deur uit en kom je
om middernacht thuis. Ik wil er gewoon
zijn voor mijn kinderen."
Haar rol in Celblok H kwam in dat opzicht
precies op het juiste moment. Maar, het
werd haar niet in de schoot geworpen.
„Nee hoor, ik ben er zelf achteraan gegaan.
Ik heb de producent gebeld en gezegd: het
is tien jaar geleden dat ik een grote rol had,
het wordt wel weer eens tijd'."
Hoes heeft er een goed gevoel bij. „Ik heb
mazzel bij elke serie die ik doe. GTST was
natuurlijk het begin, All stars was te gek en
Rozengeur wodka lime was ook een hoog
tepunt. Dit voelt weer goed, deze serie
heeft de juiste vibe."
Suus is een lekker complex karakter, vipdt
de actrice. „Ze is een strijder voor harmo
nie en geweldloosheid. En ze gelooft - heel
naïef - in de redelijkheid van mensen. Dat
vind ik mooi aan haar, misschien wel om
dat ik zelf ook zo ben. Tegelijkertijd maakt
ze een grote ontwikkeling door. Ze begint
als een underdog en in de gevangenis
maakt ze voor het eerst een punt. Ze leert
'nee' zeggen." Hoes lacht: „Misschien al
leen niet tegen de juiste personen. Ik kom
regelmatig bont en blauw thuis omdat er
zo veel heftige vechtscènes in zitten."
door Bauke Boersma
N
og een paar dagen en de
Olympische Winterspelen
2014 zijn geschiedenis. Het
evenement verliep, tenzij
de laatste paar dagen roet in het eten
gooien, vrij rimpelloos. Mede, of ei
genlijk vooral dankzij de gigantische
veiligheidsmaatregelen die Rusland
trof voor 'Sotsji'.
Dat zal Brazilië wel vertrouwen geven.
In het streven de wereld later dit jaar
een incidentloos wereldkampioen
schap voetbal en in 2016 gladjes verlo
pende Olympische Zomerspelen - in
en buiten de stadions - te tonen, zijn
de Zuid-Amerikanen al jaren bezig
met een grote schoonmaak. Met na
me in de steden, waar de (drugscrimi
naliteit al decennialang welig tiert en
er hele wijken zijn waar de politie
niets te zeggen heeft.
Of waar de sterke arm der wet zo cor
rupt is, dat het tegen betaling ontelba
re oogjes toeknijpt. Inmiddels is het
grootste deel van de straten, zo wordt
althans beweerd, niet meer van gang
sters en is de veiligheid gegarandeerd
van de vele sportliefhebbers die de ko
mende jaren naar Brazilië komen.
Daarmee lijkt Cidade de Deus (City of
Cod), een Braziliaanse drama- en mis
daadfilm uit 2002, louter een kijkje in
het (verre) verleden van Rio de Janei
ro. Te beginnen in de jaren zestig van
de vorige eeuw. Toen ontstond de
Stad van God doordat de Braziliaanse
overheid er vele duizenden slachtof
fers van overstromingen inpropte,
zonder verder naar ze om te kijken of
ze perspectief te bieden. Het is niets
anders dan een regelrecht getto, waar
de criminaliteit aanvankelijk nog het
vrij 'onschuldige' karakter heeft van
overvallen plegen. Maar naarmate de
jaren verstrijken, ontdekken de bewo
ners het goud dat drugs heet. En in
een mum van tijd zijn er bijna geen
mannen meer die zonder pistool door
de troosteloze straten lopen.
Nou ja, mannen... Het schrijnendste is
dat het ook vooral (piep)jonge menne-
kes zijn die de kracht van het wapen
ontdekken én gebruiken. Met als
triest dieptepunt dat een jochie van
een jaar of 10 door een belangrijke
drugsdealer wordt aangezet een leef
tijdgenoot dood te schieten. Het is
soms, zeker bij zo'n scène, bijna niet
te geloven, maar de film van Fernando
Meirelles en Katia Lund is gebaseerd
op waargebeurde feiten. Sterker nog,
er spelen veel jongens en mannen in
die zelf in Cidade de Deus woonden.
Zoals Alexandre Rodrigues, een van
de hoofdpersonen en de verteller van
de bloedige geschiedenis van de wijk
in Rio de Janeiro. Hij is zelf'bang van
kogels' en wil fotograaf worden. Dat
lukt hem juist dankzij de bittere reali
teit in de wijk, die hij voor een krant
op de gevoelige plaat zet.
Rodrigues' acteerwerk werd vervolgd
in meerdere films en hij ontsnapte zo
aan de Stad van God. Meer acteurs uit
City of Cod - winnaar BAFTA-awarjl en
genomineerd voor vier Oscars - ont
kwamen aan het grauwe leven in de
wijk, maar er zijn er veel die er nog al
tijd huizen. Al zijn de straten er, net
als in menig andere Braziliaanse stads
wijk, de voorbije jaren schoonge
veegd. Tot de zomer van 2016 zullen
schokkende en gruwelijke taferelen
als uit de film dan ook niet of nauwe
lijks zijn waar te nemen. Maar daarna,
als de schone schijn niet meer hoö&
te worden opgehouden? Dan kan Cida
de de Deus heel snel weer actueel zijn.
Korte lontjes in sterk drama
door Rivka Groenier
De serie Celblok H is opgenomen in een Alkmaarse gevangenis: „Kijk om je heen; vunzig wc'tje, tra
lies, dikke deuren. Je hoeft het er allemaal niet bij te verzinnen, het is hier gewoon." foto's SBS/Elvin
Celblok H. Vanaf 3 maart elke maandag
bij SBS 6 om 20.30 uur.
reageren?
I^r media@depersdienst.nl
SUUS (ISA HOES)
