m UIT 9 Nico Out Is het erg dat het anders is dan je denkt? Mark Manders is ook bij een groter publiek bekend geworden door zijn bijdrage aan de Biënnale in Venetië. Hij is nog even in de Vleeshal. Lorenzo Benedetti, de binnen kort vertrekkende directeur van de Stichting Beeldende Kunst Middelburg bracht Mark Man ders naar Venetië en nu ook naar Middelburg. Hier staat een rijke en indrukwekkende instal latie, spannender nog dan in Venetië. De mens van nu kan - als hij in een vrij land leeft althans - zelf zijn bestaan vorm geven. De traditie kan inspireren of toets steen zijn, maar is niet bepalend. Dat geldt ook voor Manders, die zijn oeuvre presen teert als één groot 'Zelfportret als gebouw'. Daarbij gaat het hem niet om het uiterlijk, maar om de geest. Vandaar dat de atelier ruimte zindert van associaties en creatieve reacties op wat er ligt, staat en hangt. Plan ken staan tegen de muur, op platen liggen- in plastic gewikkelde beelden en zwart-wit foto's van andere werk- en expo- sitieplekken. Ik zie een assemblage van stukken hout waartussen een fragment ge perst is van een meer dan levensgroot vrou wenhoofd. Er hangen foto's en schetsen, er zwerven gereedschappen en er liggen boe ken over Piero della Francesca en De Chiri- co. De eerste staat voor het nieuwe op de klassieken gebaseerde wereldbeeld van de renaissance, de tweede voor de onzeker heid en de angst na het in de 19e eeuw in gang gezette verlies van dat wereldbeeld. Zo plaatst Manders zich en ons in een onge wis tijdperk. Wij weten meer dan ooit, maar of we daarmee meer onze richting kennen is maar zeer de vraag. En steeds doet de werkelijkheid zich anders voor dan we dachten. Dat idee is de rode draad door Manders' werk. De ongedateerde kranten die door het 'atelier' zwerven zijn gevuld met aan elkaar geregen Engelse woorden die samen geen enkele betekenis hebben. Sommige kranten liggen in de prullenbak, maar het exemplaar dat de titel van de ten toonstelling leverde, draagt de kop 'Acolyte Frena' en ligt als kostbaarheid in een grote vitrine. De planken staan niet, maar ze zwe ven. En de in plastic geplakte beelden zijn niet van klei maar van kunststof. Hoe zit het met dat uit het atelier naar de belendende ruimte verplaatste beeld? Het bestaat uit een kunstwerk (beeld van een meisje), een gebruiksvoorwerp (een lage stoel) en bouwmateriaal (een houten balk). Het beeld heeft armen noch benen en rust met de rug op de rand van de stoel en via een in het holle lichaam geschoven balk op de vloer. Het hoofd maakt een rare knik als of het ondanks de ongemakkelijke houding toch uitzicht wil hebben. Het beeld lijkt van klei, de balk van hout, maar als je heel goed kijkt merk je op dat ze van brons zijn gemaakt. Ook dit beeld is niet wat het is. Maar heeft het dan toch betekenis? De kop heeft wat weg van de vroege Griekse sculp tuur, maar het beeld is een aangetaste illu sie, machteloos zonder armen en benen. Het wordt nog min of meer overeind ge houden door de balk, die als vorm niet meer is dan fabrieksmatig bewerkte na tuur. Zitting en rug van de stoel lijken leer, maar zijn van papier. Onzekerheid is hier troef. En toch straalt het beeld een serene balans uit. De drie vormen zijn in even wicht en de blik van het meisje eerder open dan gekweld. Misschien is het niet zo erg om minder macht te hebben dan je hoopte, minder te weten dan je dacht zo lang je maar kunt zien, fantaseren en je kunt laten verrassen? Ik kom op dat laatste omdat Manders keer op keer nagenoeg de zelfde beelden maakt. Het 'liggende' meis je keert vaak terug net zoals het 'ingeklem de' vrouwenhoofd. Zo is het werk van Manders een ode aan het menselijk vermogen tot verwonderen en verbeelden. Ligt daar dan de kracht om in onzekere tijden te overleven? ÉÜI! DONDERDAG 20 FEBRUARI 2014 Smakelijk kijkje in de keuken van de kunst De Kunstuitleen Terneuzen serveert een heerlijke expositie met het the ma 'eten'. Galerie Inkt Delft leverde met tien kunstenaars de hoofdingre diënten. De kunstuitleen voegde daar Sia Braakman, Hans Luiken, Elsje van Ree, Riek Sanderse en Herman Thie- lens aan toe. Het resultaat is een ten toonstelling om van te smullen. T/m 1/3. Kunstuitleen Terneuzen, Bel- lamystraat 26a. Di. t/m vr. 13.00 -17.00 uur, za. 10.00 - 14.00 uur. Op zoek naar de ziel van vooral vrouwen Annemieke Visser was na haar studie aan de Rietveldacademie jarenlang docent, onder andere aan het voor malige Zeeuws Instituut voor Kunst zinnige Vorming. Sinds 2009 gaat al haar tijd zitten in schilderen en rei zen. Van de mensen, vooral vrouwen en kinderen die zij ontmoet, maakt Visser aansprekende portretten. T/m 2/3. Haentje te Paart, Spanjaard straat 19, Middelburg. Do, za. en zo. 14.00 - 16.30 uur en op afspraak Grappige en geheimzinnige tafels om naar te kijken Ontwerper Jan Willem Zuidhoek maa"kt sinds 2007 van restmateriaal 'tafels' van 25 bij 25 bij 37,5 cm. In middels is hij toe aan nummer 107. Elke tafel heeft een eigen identiteit. Sommige zijn grappig, andere ge heimzinnig. Samen vormen ze het Ta felvolk'. Het Moment is pleisterplaats voor 7 verrassende objecten. T/m 29/3 Galerie het Moment, Post- straat 28-30, Zierikzee. Wo. t/m za. 11.00- 17.00 uur Veel werk op weinig vierkante meters Meer dan 20 kunstenaars tonen één en soms twee kleine werken in de kleine kelderruimte van Mon Capitai- ne. Naast een video van Jan van Mun ster is er een gevarieerde, steeds wis selende verzameling tekeningen, schil derijen, foto's, sculptuur en objecten. Ze zijn vaak bescheiden van formaat en verleiden tot nauwkeurig kijken. T/m 30/3. Mon Capitaine, Mon Capi- taine, Kinderdijk 56, Middelburg. Zo. 14.00- 17.00 uur Onthullende visie op decor Winterspelen De Olympische Winterspelen vinden in 2014 plaats in Sotsji, een subtropi sche badplaats, vlakbij de gewelddadi ge Noord-Kaukasus. Sinds 2009 wer ken fotograaf Rob Hornstra en schrij ver Arnold van Bruggen aan een docu mentaire over dit conflictgebied. The ma's als corruptie, geweld, terrorisme en toerisme vormen de rode draad. T/m 2/3 2014. FotoMuseum, Waalse- kaai 47, Antwerpen. Di. t/m zo. 10.00 -18.00 uur. MHHH 3 Ongedateerde kranten zwerven door het 'atelier'. Ook dit serene beeld is niet wat het is. Manders looft de verbeelding Nico Out gaat elke week op zoek naar het beste wat Zeeland op het gebied van beeldende kunst te bieden heeft. T/m 23/3. De Vleeshal, Markt, Middelburg. Di. t/m zo. 13.00 - 17.00 uur

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 49