I
66 Het gaat om de kick
en de adrenaline.
Als ik een sprong doe,
dan heb ik het gevoel
dat ik alles kan
28 ZEELAND
Snowboardster Nicolien Sauerbreij
verdedigt vandaag haar Olympische
titel in Sotsji. In Skidöme Terneuzen
dromen jonge talenten van een
toekomst vol medailles.
ff
In een paar seconden moet het gebeu
ren. Metershoog zweven Jochem, Evi,
Tristan, Arno en Mikai één voor één
boven de schans. Hangend in de
lucht proberen de jonge snowboar-
ders een halve, hele of anderhalve
draai te maken. Armen wijd, knieën
gebogen, uitstrekken, balanceren, board neer
zetten op de helling, en... plof!
Glunderende gezichten als ze het snowboard
in de juiste richting in de kunstsneeuw laten
landen. Daarna een 'high-five' en 'boks' aan
trainer Jordy 't Gilde (20), die beneden bij de
sleeplift staat om aanwijzingen te geven. „Iets
meer afzetten", zegt hij tegen Jochem. „Niet
te veel met je armen zwaaien", is het advies
voor Evi.
Streng is hij niet. „Het gaat om de fun van het
boarden. Ze moeten lachend die helling afko
men." Als Jochem even later een foutloze
draai maakt, krijgt hij enthousiast applaus van
zijn coach. „Perfect!"
De moeilijkheidsgraad wordt zo nu en dan op
gevoerd door een draai met 180 graden te ver
lengen, een 'grab' (board vastpakken) of
'switch' (met het verkeerde been voor) toe te
voegen. „Maar we zeggen altijd dat ze het al
leen moeten doen als ze zich er goed bij voe
len", benadrukt Jordy. „Want als je valt, loop
je het risico om er zes weken uit te liggen."
Angst lijken de jonge
snowboarders nauwe
lijks te kennen. Eer
der te veel lef. Soms
zijn de trucs nét een
beetje te moeilijk en
eindigt een sprong met
een flinke schuiver of een
harde landing op rug of billen.
Niet voor niks dragen ze een helm en rug
bescherming.
Mikai komt zelfs een keer op zijn hoofd te
recht, omdat hij niet genoeg vaart heeft. „Gaat
het?", vraagt trainer Jordy, enigszins bezorgd.
„Anders moet je stoppen hoor." Zijn pupil
kijkt eerst een beetje beteuterd, strekt z'n rug
en nek, maar hangt binnen een paar minuten
vol vertrouwen in de sleeplift, op weg naar de
volgende afdaling en sprong.
Maandagavond is de vaste trainingsavond van
het SDT Boardteam, maar de leden zijn bijna
dagelijks op de schansen, boxen en rails van
Skidöme te vinden.
De dertienjarige Jochem Bekker uit Terneu
zen is verslingerd aan het boarden. Als hij er
over vertelt, struikelt hij bijna over zijn woor
den, zo enthousiast is hij. „Die schansen zijn
echt supervet!" Wat er zo leuk aan is? „Het
gaat om de kick en de adrenaline. Als ik een
sprong doe, dan heb ik het gevoel dat ik alles
kan."
Jochem, brugklasser op het Zeldenrust-
Steelant College, snowboardt drie jaar. „Ik wil
de het altijd al heel graag. Toen ik tien was,
mocht ik van mijn vader eindelijk op les. Bin
nen een halfjaar was ik aan het freestylen. Ik
ben hier drie a vier keer per week. Niet elke
dag, want soms moet ik huiswerk maken. In
het weekend doe ik vaak mee aan wedstrijden
in het buitenland. Dan ga ik soms over schan
sen van wel dertien meter. Ik ben ook Neder
lands kampioen 'big air' (met hele hoge schan
sen, red.)."
Mikai Markusse (11), ook uit Terneuzen, draait
ER
■Tristan van de Waeter
(12) uit Terneuzen doet
een 'grab'.
Dromen van de
Olympische
Spelen in 2 018
jochem Bekker (13) uit
Terneuzen: „Ik droom van
de Olympische Spelen
in 2018."
door Comelleke Blok
Jochem Bekker (13) uit Terneuzen