Remzi Cavdar is een normale intelligente
jongen, toch zat hij tien jaar in instellingen.
Nu wil hij daar schadevergoeding voor.
10 VERDIEPING
_L
D
niveau van een vijf-jarige. Toch wordt hij
in een centrum voor geestelijk gehandicap
ten geplaatst, en het blijft niet bij die ene
instelling. „Ik wil naar huis, was het enige
wat ik dacht toen ik klein was. Ik wil bij
mijn moeder zijn. Later werd ik me meer
bewust van dingen. Ik weet vooral nog hoe
ontzettend saai het was. Een dag duurde
een eeuwigheid. Er waren altijd kinderen
om me heen die poep aan de muur smeer
den of met hun geslachtsdeel speelden.
Het gevoel dat overheerst is moedeloos
heid, omdat ik er niets aan kon veranderen.
Ik heb er vaak over nagedacht om weg te lo
pen, maar ik wist dat het geen zin had. De
politie zou me toch weer terugbrengen."
Remzi neemt het de WSG en zijn begelei
ders vooral kwalijk dat ze zich blind heb
ben gestaard op een test en niet echt naar
hem hebben gekeken. „Als ze ergens in ge
loven, gaan ze op die weg door. Ze kijken
niet verder dan hun neus lang is." Tijdens
zijn eerste jaren in de instellingen, ging
Remzi ook niet naar school. „Rond mijn elf
de had ik wel door dat ik de slimste was en
dat ik daar niet hoorde. Dat was het mo
ment dat ik zag dat de instelling waar ik
woonde en de school waar ik op zat, twee
verschillende werelden waren."
Als Remzi 9 is, komt Bep Weeteling in zijn
leven. Hij woont dan tijdelijk thuis, in af
wachting van een plek in weer een andere
instelling voor verstandelijk gehandicap
ten. Weeteling bezoekt het gezin - vader is
inmiddels uit de gevangenis - als persoon
lijk begeleider thuisondersteuning van De
Kleine Johannes (DKJ). „Wat een leuk jon
getje en wat kijkt hij helder uit zijn ogen",
was het eerste wat ze dacht toen ze Remzi
zag. „Ik kon me haast niet voorstellen dat
hij verstandelijk gehandicapt was."
Haar was verteld dat Remzi een heel moei
lijk en onhandelbaar jongetje was, dat in
de gordijnen klom. „Hij was heel energiek,
maar zijn moeder wilde niet dat hij naar
buiten ging. Eigenlijk zat hij binnen opge
sloten." Weeteling laat Remzi tijdens haar
eerste bezoek vormen natekenen die zij
had gevouwen van papier. „Hij had zo'n
goed ruimtelijk inzicht. En hij praatte ook
goed in hele duidelijke zinnen en to the
point. Toen wist ik zeker dat hij niet ver
standelijk gehandicapt was."
Samen met een collega uit ze haar twijfels
en bezwaren om Remzi in DKJ te plaatsen,
Ik mag nu alles zelf
bepalen. Ik heb nu
een soort normaal
leven, maar ben
later begonnen
lend hoor. Dit antwoord had ik precies zo
verwacht." Het is hem niet alleen om de ex
cuses en het geld te doen. Remzi wil dat
mensen weten dat het 'ook in Nederland
niet perfect is'. „We leven in een van de
beste landen in de wereld, maar hier gebeu
ren ook dingen die niet kloppen."
Remzi wordt op 11 juni 1993 geboren in Am
sterdam, als kind van Turkse ouders. Zijn
vader zit dan vast in Portugal. Remzi is de
eerste jaren alleen met zijn moeder, die al
leen TXirks spreekt. Volgens het consultatie
bureau ontwikkelt hij zich goed. Het gaat
mis als hij twee jaar is en zijn vader defini
tief wordt veroordeeld. Zijn moeder stopt
dan met praten, ze verwaarloost zichzelf
en Remzi. In 1997 wordt moeder opgeno
men in een psychiatrische kliniek en Rem
zi wordt uit huis geplaatst. In de dertien
maanden die volgen, woont Remzi in vijf
verschillende instellingen. Vlak na de uit
huisplaatsing moet de 4-jarige Remzi een
puzzeltest doen. Hij scoort een IQ_van 50,
het niveau van een 2,5 jarige. Als hij de test
een dag later nog een keer mag doen, Rem
zi is dan aanzienlijker fitter, scoort hij het
Ik ben een verstandelijk gehandicap
te jongen die dit jaar met de
hbo-opleiding Informatica begint.
Remzi Cavdar (20) lacht, maar niet
echt. Van zijn vierde tot zijn veer
tiende heeft hij in instellingen geze
ten voor zwaar verstandelijk gehan
dicapte kinderen. Terwijl Remzi een nor
maal intelligent jongetje was. Zwaar getrau
matiseerd door zijn thuissituatie, dat wel.
Op aandringen van Bep Weeteling, zijn red
dende engel, is Remzi een rechtszaak be
gonnen tegen de William Schrikker Groep
(WSG). Gisteren is de dagvaarding daar
voor de deur uitgegaan. Remzi stond van
1998 tot 2010 onder toezicht bij WSG- Hij
wil dat de stichting toegeeft dat ze daarbij
een enorme fout heeft gemaakt. En hij wil
schadevergoeding ter compensatie voor de
jaren dat hij ten onrechte tussen zwaar ver
standelijk gehandicapten verbleef. „Ze zeg
gen dat ze goed voor me hebben gezorgd.
Maar ik vind die opmerking niet teleurstel-
«sjjP*
Remzi Cavdar woonde tien jaar
in instellingen
door Merel van Leeuwen
foto Olivier Middendorp/HH
