24 ZEELAND
NATIONALE VOORLEES
Het landelijke project
Voorleesexpress heeft ook in
Zeeland voet aan de grond
gekregen.
Met grote ogen
kijkt de vierjari
ge Rui Guo naar
de plaatjes in
het prentenboek
van Kikker.
„Wat is dat?",
vraagt pedagogiek-studente Anke de
Pooter, die hem voorleest. Rui steekt
verlegen een vingertje in zijn mond.
„Een kikker", zegt Anke hem voor.
„Kikker", herhaalt Rui.
Op de achtergrond luisteren vader
Feng, moeder Li en Rui's oudere broer
Hao (13) mee.
Sinds oktober 2013 doen twintig Vlis-
singse gezinnen mee aan de 'Voor
leesexpress': een landelijk initiatief
om kinderen met een taalachterstand
verder te helpen. Het idee stamt uit
Utrecht, waar twee zussen het bedach
ten en uitwerkten tot een eenvoudig
te kopiëeren concept. Njonkie Pattina-
ma van bibliotheek 't Spui, waar het
idee voor Zeeland opgepakt werd, is
projectleider Voorleesexpress voor
Walcheren en legt uit hoe het in zijn
werk gaat.
Pattinama: „Gedurende twintig we
ken komt een speciaal getrainde vrij
williger op vaste tijden voorlezen bij
een kind thuis. De vrijwilliger kiest sa
men met de plaatselijke bibliotheek
boeken uit die bij de leeftijd en ont
wikkeling van het kind passen. Van
ons krijgt elk gezin een zogenaamde
'mini-card' cadeau, waarmee in een
jaar tijd twintig boeken geleend kun
nen worden.
Na een tijdje maakt het hele gezin een
uitstapje naar de bibliotheek. „Wij ge
ven de ouders en kinderen een rondlei
ding en laat hen zelf boeken uitzoe
ken. Wat we hopen dat er uiteindelijk
gebeurt, na die twintig weken, is dat
het voorleesritueel er een beetje in is
gaan zitten en door vader, moeder,
een ouder zusje of broerje wordt over
genomen. En ook dat bibliotheekbe
zoek, natuurlijk."
Bibliotheek 't Spui wilde al langer met
de Voorleesexpress aan de slag, maar
onderbezetting en bezuinigingen gooi
den roet in het eten. „Dit jaar hebben
we toch de knoop maar doorgehakt",
zegt Pattinama. „Studenten pedago
giek van de Hogeschool Zeeland heb
ben vooronderzoek gedaan en dat op
hun school gepresenteerd. Het leverde
veel vrijwilligers op."
De studenten krijgen weliswaar geen
geld, maar wel studiepunten voor hun
inzet. Bovendien is het een leerzame
ifli
'■r'
s~
ervaring, legt Pattinama uit. „Het gaat
niet alleen om het voorlezen. Je komt
achter de voordeur bij allerlei verschil
lende culturen. Er zijn Nederlandse ge
zinnen bij waar hulp bij taalontwikke
ling welkom is, maar ook kinderen
van Marokkaanse of Türkse afkomst,
uit Ruanda, Senegal, China, de Fillip-
pijnen. En dan is het toch even aftas
ten, kennismaken. Een open houding
is dan ook een vereiste. In Nederland
gaan we om 6 uur eten; dan gaat de
deur op slot. Maar bij allochtone gezin
nen is het vaak de zoete inval. Studen
ten zien dan: zo kan het dus ook gaan
in een gezin. Daar kunnen ze in hun
beroepspraktijk ook mee te maken krij
gen. Heel leerzaam."
Vanaf maart begint de tweede voor
leesronde. Dit keer zijn er niet alleen
gezinnen in Vlissingen, maar ook in
Middelburg. Een nieuwe wervingsron
de voor vrijwilligers is daarom gestart.
„We zoeken zeker niet alleen studen
ten. Onze oudste vrijwilliger is zes
tig!", verklaart Pattinama.
Kunnen voorlezen is uiteraard de eer-
Voorlezen is woordjes
door Ondine van der Vleuten
IVInr moeder Li Guo naast vrijwilligster Ank de Pooter van de Voorleesexpress, met op school de vierjarige Rui. Rechts projectlei
der Voorleesexpress Walcheren, Njonkie Pattinama.foto Ruben Oreel