66 Als je in Zeeuws- Vlaanderen bent opgegroeid, ben je nooit een prinsesje 28 ZEELAND AMBASSADEURS EVEN THUIS Een baan van negen tot vijf hebben ze niet. Als ambassadeurs van Oman en Rwanda werken Barbara Joziasse en Leoni Cuelenaere twenty four seven. Dat ze uit Zeeland komen heeft hen geholpen bij hun loopbaan. Lange rijen staan voor de receptie van het minis terie van Buitenlandse Zaken. Maar veel aan dacht voor wat er ach ter de balie gebeurt, hebben de wachtenden niet. Iedereen is met iedereen in gesprek. Net een reü nie. „We praten straks verder hè?" Niet iedere dag wordt de deur aan de Bezuidenhoutseweg 67 platge lopen. Maar eens per jaar komen de 140 Nederlandse ambassa deurs, permanente vertegenwoor digers en consuls-generaal naar Den Haag. Dan worden ze bijge praat over actuele internationale thema's en beleid. Een bijzondere week die ook \foor Barbara Jozias se uit Serooskerke (W) en Leoni Cuelenaere uit Aardenburg be gint met presentaties en een ont vangst door koning Willem- Alexander op het Koninklijk Pa leis. Wat Joziasse altijd weer op valt als ze uit het dunbevolkte Oman komt, is dat hier alles goed LEONI CUELENAERE geregeld is. „Als je hier komt, zie je dat alles werkelijk op de vier kante centimeter georganiseerd is. Eigenlijk zou je iedereen uit het buitenland naar Schiphol moeten sturen om te laten zien hoe efficiënt alle transportlijnen bij elkaar komen." Als kind had Joziasse al veel be langstelling voor de wereld over de grens. „Toen ik later in Goes woonde haalde ik in de biblio theek altijd boeken over het bui tenland. Dat viel een bibliotheca resse op en die maakte er een op merking over. Wekenlang durfde ik geen boeken meer over het bui tenland te halen." Even denkt ze na. „Toen al had ik de droom om bruggen te slaan en het idee om vanuit mijn christelij ke achtergrond iets goeds te wil len brengen naar deze wereld." Het is nog maar net drie weken geleden dat ze sultan Qaboos bin Said Al Said haar geloofsbrieven heeft aangeboden. Na drie jaar in Zimbabwe de Nederlandse rege ring te hebben vertegenwoordigd, is ze net aan de slag op de ambas sade in Muscat. „Nederland en Oman hebben een hechte vriend schap. Je komt als ambassadeur uit het niets, maar bouwt wel voort op een relatie die er al is." Dat is anders dan in Zimbabwe, merkt ze op. „Toen ik de geloofs brieven overhandigde aan presi dent Mugabe was er een heel an dere dynamiek. Daar zijn we als Nederland bij de bevolking ge liefd, maar niet altijd bij de top." Oman is overwegend islamitisch en progressief ten aanzien van vrouwen. „Het is een land in op bouw. Toen de sultan het in 1970 van zijn vader overnam, lag er ze ven kilometer asfalt in het land. De poorten van de stad gingen nog dicht, mensen mochten geen bril dragen en niet op schoenen lopen. In ruim 40 jaar tijd heeft hij enorm veel voor elkaar ge bokst: interne eenheid, vergrote harmonie. Er is veel aandacht voor infrastructuur, havens en er wordt gedacht aan de bouw van een railnetwerk om de havens te verbinden met de rest van het Arabisch schiereiland. Vrouwen gaan naar school, universiteiten hebben meer vrouwelijke dan mannelijke studenten en vrou wen kunnen kiezen voor en geko zen worden in de Omaanse 'Twee de Kamer'." Ze ondervindt geen nadelen dat ze zelf een vrouw is. „Ik denk dat ik soms juist effectiever kan zijn als vrouw. Mannen ervaren me niet als bedreigend en het is mak kelijker om af te stappen op mijn vrouwelijke netwerk zonder daar bij de indruk te wekken dat ik an dere bedoelingen heb." Voor het Nederlands bedrijfsle ven zijn er kansen te over. „Oman ligt strategisch. De opkomende markten Iran, India en de oost kust van Afrika zijn vanuit Mus cat hooguit twee uur vliegen. Niet voor niets is het Havenbe drijf Rotterdam partner in de ont wikkeling van de haven van So- har." Achter ieder bedrijf dat in- BARBARA JOZIASSE vesteert in Oman, zitten banen in Nederland, onderstreept ze. „Als wij zorgen dat mensen een baan hebben of behouden doordat hun bedrijf hier een opdracht heeft, hebben we goed werk verricht." Natuurlijk is de ambassade er ook voor het verlenen van visa en pas poorten. Naar schatting wonen er 1400 Nederlanders en die werken met name in de olie- en gasindus- trie, havens en de logistiek erom heen. Soms roepen toeristen de hulp in. „Toevallig afgelopen week nog hebben we de politie ge vraagd in te grijpen om vier Ne derlandse toeristen te redden. Ze waren tijdens een wandeltocht overvallen door een enorme re genbui en ingesloten geraakt door het water. De politie heeft ervoor gezorgd dat een helikopter het viertal heeft kunnen redden." Als Zeeland ter sprake komt, lijkt Joziasse even met weemoed terug te denken. Ze is er vast van over tuigd dat de Zeeuwse nuchter heid en mentaliteit (geen praat jes, maar aanpakken, pragmatisch denken en bereid om hard te wer ken) hebben geholpen in haar loopbaan. „Wat je leert in Zee land is respect voor eigenheid. Mijn oma liep in klederdracht D e wereld een beetje beter maken Leoni Cuelenaere door Jeffrey Kutterink Geboren: Aardenburg, 7 juni 1952 2000- 2001: hoofd consulair juri dische zaken, Buitenlandse Zaken 2001-2004: plv. directeur directie personenverkeer, migratie en vreemdelingenzaken 2004- 2008: plv. Chef de Poste in Harare 2008- 2011: ambassadeur in Co lombo 2011- 2012:ambassadeur in Sana'a 2012- nu ambassadeur in Kigali Geboren: Veere op 19 juli 1967 2000- 2004: plv-directeur Cen trum tot bevordering van de im port uit ontwikkelingslanden 2004- 2006: plv. directeur buiten landse handel en investeringen, mi nisterie van Economische Zaken 2006- 2010: coördinator Internati onale functies ministerie Buiten landse Zaken 2010- 2013: ambassadeur Harare 2013- nu: ambassadeur Muscat

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 28