PZC
Verliefd op de buiten
mÊÈÊ: SfiÉ
Toen in 1953 grote delen van
Schouwen-Duiveland werden
overspoeld en velen in één
klap werden verdreven van
huis en haard, hadden ook Jo-
hans ouders geen dak meer bo
ven hun hoofd. Hun boerderij
in Kerkwerve was onbewoonbaar waarop
ze besloten het dorp te verlaten en een
nieuwe boerderij te bouwen op de lege
vlakte aan de Bartelsweg. Toen Johans
ouders op leeftijd kwamen, zijn ze terug-
verhuisd naar het dorp, naar een nieuw
huis, gebouwd op de plek waar tot februari
1953 hun boerderij stond. De boerderij aan
de Bartelsweg hebben ze overgedragen aan
zoon Johan.
Hoe is het om in de woning van uw
ouders te wonen?
Johan: „Ik heb nooit getwijfeld. Het huis is
van 1955 en ik zelf ook, ik heb dus nooit be
wust ergens anders gewoond. Op mijn 26ste
nam ik het over. Dat was mooi maar tegelijker
tijd ook vreemd: het was het huis van mijn
ouders. Ik zie mijn moeder nog heen en weer
dabberen door het huis. Inmiddels is er zoveel
verbouwd en bijgebouwd dat het nu wel echt
als ons huis aanvoelt."
Hoe is het leven op de deze plek?
Johan: „Als ik in een grote stad ben geweest,
ben ik altijd blij als ik over een van de Delta
werken terugrijd naar huis. Van welke kant je
ook komt, je ziet altijd dat eigenwijze boerderij
tje liggen. Vanaf onze plek kun je mijlenver kij
ken en het is heerlijk rustig. Daartegenover
staat dat het leven hier ruiger is, met zwaar
weer ben je bijvoorbeeld altijd de klos. Daarbij
is het leven zelf verre van rustig: met 14 hecta
re grond ben je altijd bezig. Het is te weinig
grond om van de inkomsten te kunnen leven,
dus de akkerbouw er is een drukke hobby
naast mijn fulltime baan."
Ook zijn vrouw Ella geniet van het buiten
leven: „Ik ben opgegroeid in de polder, dus het
was altijd al vrijheid blijheid. Hier kun je alles
doen wat je wilt. Je hebt nooit last van de bu
ren en de buren hebben nooit last van ons." De
ruimte rondom het huis is ook voor Johan
heel waardevol: „Voor onze vijf kinderen was
er plek zat buiten om te spelen en om aan
brommers te sleutelen. Een klein nadeel is wel
datje enorm veel verzamelt ak je zoveel ruim
te hebt, ik heb bijvoorbeeld vier auto's en twee
vrachtauto's."
Blijft het huis in de familie?
Johan: „Ik moet er niet aan denken om nu te
verhuizen, maar op een goed moment verkoop
ik de boerderij op mijn beurt door aan onze
zoon Stefan. Hij heeft aangegeven het over te
willen nemen dus dan doen we dat, al vrees ik
dat hij niet weet waar hij aan begint." Toch is
Stefan vastberaden: „Ik zou het enorm fijn
vinden om hier te wonen. Het vak akkerbouw
vind ik mooi. Ik houd wel gewoon mijn vaste
werk, net ak mijn vader. Daarbij ga ik partti
me boeren." Maar voorlopig is het nog niet
zover, Johan en Ella blijven de komende ja
ren nog genieten van hun unieke plek.
In de polders van
Schouwen-Duiveland,
aan een zijweggetje van
de Heuvelsweg ligt in de
buurt van Kerkwerve
een boerderij: De
Werve. Het is de plek
van Johan en Ella de
Ruijter. Johan is er
geboren en getogen en
hij en zijn vrouw hebben
er op hun beurt hun
kinderen groot
gebracht.
fliliptlill
Een eigenwijs boerderijtje op
het platteland van Kerkwerve
woensdag 15 december 2013
Buiten
In Baarland is de beer los PAGINA 4 EN 5
Een serie verhalen met mensen
die met hart en ziel in het
buitengebied van Zeeland wonen.
door Matthanja Schipper Johan de Ruijter en zoon Stefan voor de boerderij, foto Lex de meester
