X" - jSpPf De twee grootste steden van Noorwegen liggen hemelsbreed nog geen 300 kilometer uit elkaar. Maar om over land van Oslo naar het aan de Atlantische kust gelegen Bergen te komen, ben je door de talrijke bergen en fjorden wel even bezig. Dat is geen straf, want het Fjell- en Fjordgebied heeft veel te bieden. Onderweg in Noorwegen, valt direct op hoe leeg dit- land is in vergelijking met Nederland. Bossen en heuvels, af en toe een meer en houten huizen met grote, keurig bijge houden tuinen. We rijden richting Hemse- dal, een dorp in het Fjell- en Fjordgebied ten noordwesten van de Noorse hoofdstad Oslo. In de winter komen hier altijd veel skiërs. Maar de Hemsedalers willen ook graag buiten het winterseizoen toeristen trekken. Daarvoor bedachten ze allerlei sportieve mogelijkheden. Wij gaan van daag riviersnorkelen. In een parkeergarage liggen dry suits op een pallet. Ik krijg er een aangereikt door Gunnar Westholm van Norwegian Adventures. Het is nog een heel gehijs om het pak met pijpen en mou wen aan te trekken. Daaroverheen gaat nóg een dry suit, een met shorts en korte mou wen. Dan volgen nog een zwemvest, hand schoenen, kikvorsstappers en een duikbril met snorkel. Voor vertrek krijgen we veilig heidsinstructies. Westholm neemt dat se rieus. Zó serieus dat het zweet al snel van mijn hoofd gutst en ik nog maar één ding wil: de rivier in! Dat het water van de Hem- sila rivier maar 12 graden is, schrikt al niet meer af. De Hemsila zit vol forel en om ze te zien, kun je twee uur lang met de stroom mee terugdrijven naar Hemsedal. Er zijn waterkolken die je heen en weer slingeren, maar het rustige deel van de ri vier is zeer ontspannend. Vooral wanneer je op je rug drijft en wolken en boomtop pen boven je voorbijglijden. Draai je je weer om, dan zoeft de rivierbodem onder je langs en zie je de forellen. In Hemsedal wacht nog de brug, 5 meter boven het wa ter, ideaal om vanaf te springen. Een otter weet nog net ons bommetje te ontwijken. De route over het Bergsjo plateau naar het uitzonderlijk afgelegen logeeradres, waar van de eigenaren een keer per week bood schappen doen in een winkel op vijf kwar tier rijden enkele reis. Het is rond een uur of zeven 's avonds, wanneer de zon de hori zon langzaam opzoekt, zo mooi dat we om de haverklap fotopauzes nemen. Het pla teau ligt net boven de boomgrens. In Toviki aan het Djupsvatnetmeer kun nen we over het land alleen nog lopend ver der, maar er ligt ook een bootje. De kapi tein, met rode baard, hijst alle bagage aan dek en start de scheepsmotor. Na een half uur zien we de Lungdalshytta liggen, een herberg van Den Norske Turistforening. Twee houten gebouwen, een mast met de Noorse vlag en een tuin met paarden. Bin nen kunnen we zo aanschuiven voor het eten. Om 23.00 uur gaat de stroomgenera tor uit. We vallen als'een blok in slaap. De volgende dag is het druk op het station van Myrdal. De gebruikelijke mix van toe risten, veel Japanners en Italianen, is druk in de weer met camera's en mobiele tele foons om de donkerrood geschilderde sta tionsgebouwen en de bergachtige omge ving vast te leggen. De trein uit Geilo had vijf kwartier nodig om tot Myrdal te klim men, een deel van het traject dat als een der fraaiste ter wereld geldt, waarbij de trein over een afstand van 100 kilometer 1.100 meter klimt langs besneeuwde val leien en bergmeren. De op het station gehuurde mountainbikes zijn van het bescheiden soort. Met slechts acht versnellingen doen ze meer aan een citybike denken maar de afdaling van 21 ki lometer van Myrdal naar Flam valt goed te doen met de fietsen die naast schijfrem men ook een achteruittraprem hebben. Die laatste kun je beter niet gebruiken op het eerste stuk, vol losliggend grind, want je achterwiel glijdt geheid alle kanten op. Eenmaal gewend aan de fietsen is de route door de vallei fenomenaal. We halen snel heden tot over de 60 kilometer per uur, zig zaggen over de spoorlijn en zien niet al leen een kudde geiten die de weg over steekt, we ruiken de beesten ook. Na nog een laatste bocht staan we in Flam. Een dorp aan het einde van de Sognefjord waar de 450 inwoners een dikke boterham ver dienen aan fjordtoerisme. Net buiten het dorp kun je Otternes bezoeken, een dorp met 27 houten huizen, waarvan de oudste uit de zeventiende eeuw stammen. De hui zen liggen hoog boven de Sognefjord en aan hun inrichting is niets veranderd. Het uitzicht richting Flam is prachtig. Over hoeveel dagen per jaar het in Bergen regent, lopen de meningen uiteen. Maar dat het er vaak plenst, is zeker. Pessimisti sche Bergenaren houden het op zo'n 300 dagen per jaar. Maar deze vrijdagmid dag straalt de zon. Op de centrale vismarkt, de Fisketorget, waar delicatessen als kreeft en de peperdure koningskrab worden aan geboden, lokken marktverkopers toeristen met gerookte zalm en broodjes garnalen. De bijzondere ligging van Bergen zie je het beste met behulp van de Floibanen, de eni ge kabelbaan op rails in Scandinavië. In 7 minuten tijd stijg je 300 meter om uit te komen bij een groot terras van waar de stad met vrijwel een 360 graden uitzicht te bewonderen valt. In de verte zie ik de At lantische Oceaan, dichterbij zijn de kleurrij ke, houten huizen van Bryggen, de werf van Bergen met eeuwenoude huizen die sinds 1979 op Unesco's Werelderfgoedlijst staat. Het is Noorwegen op zijn mooist. WAAR EN WAT ZATERDAG 11 JANUARI 2014 Noorwegen op zijn mooist door Joost Brantjes reageren? reizen@depersdienst.nl iiiliil i/> FINLAND I Bergen Oslo 0$ Toviki S Foto boven: De route over het Bergsjo plateau is adembe nemend mooi. Foto links: De kleurrijke, houten huizen in Bryggen in Bergen, foto's Joost Brantjes Oslo ligt zo'n 930 kilometer van Amster dam. Er zijn dagelijkse vluchten van Amster dam naar Oslo. Zie ook www.klm.nl. Liever met de auto? Vanaf Kiel in Duitsland of Fre- drikshavn of Kopenhagen in Denemarken maak je met een veerboot de oversteek naar Oslo. Voor meer informatie kun je te recht op www.visitnorway.com/nl of www.visitoslo.com. Op www.visitnorway.com/nl kun je ook terecht als je meer wilt lezen over Noorwegen en de genoemde plaatsen. Op www.fjellandfjord.com vind je een overzicht van de actieve mogelijkheden.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 89