i
u
Ze is de creatieve motor achter
veel van Linda de Mols successen.
Regisseur Will Koopman weet als
geen ander hoe je kijkers trekt.
„Iets is goed of niet. Een serie als
Gooische vrouwen kun je leuk vin
den als je 18 of als je 80 bent."
SPECTRUM 13
Will Koopman
interview
1
Als die niet goed is, krijg ook ik de vol
gende keer nee te horen", relativeert
ze haar succes. „En dat is misschien
wel goed. Het houdt je scherp. Je kunt
nooit achteroverleunen en denken:
dat doe ik wel even. Nu heb ik dat so
wieso niet. Ik lig altijd, bij elke produc
tie, de nacht voor de eerste draaidag
wakker. Nog steeds."
Wakker liggen terwijl ze erom be
kend staat dat ze bij voorkeur met ver
trouwde mensen werkt? „Klopt, ik
heb altijd mensen om me heen die
me kennen. Daardoor kan ik snel wer
ken. Maar dat neemt niet weg dat ik
wakker lig voor die eerste draaidag.
Omdat ik denk dat ik het niet kan."
Nadenkend, met een rimpel in het
voorhoofd: „Het kan zijn dat ik die
spanning nodig heb voordat ik ergens
aan begin, maar het kan ook zijn dat
er iets van faalangst onder zit." Met
zo'n staat van dienst? „Dat wil niet
zeggen dat ik het kan. Ik zie soms din
gen terug die ik niet heel erg goed
vind. Er is altijd iets wat beter kan."
Je zou verwachten dat het vertrouwen
Ik lig altijd,
bij elke
productie,
de nacht
voor de
eerste
draaidag
wakker.
Omdat ik
denk dat ik
het niet kan
in eigen kunnen met je leeftijd mee
groeit. Zeker met de erkenning die
Koopman ten deel is gevallen. „Ik heb
juist het tegenovergestelde. Het idee
dat ik steeds beter moet presteren en
dat onvoldoende doe. Wel weet ik be
ter dan vroeger wat ik wel en wat ik
niet kan. Ik kan bijvoorbeeld geen ac
tie filmen. Ik heb het geprobeerd, in
De verbouwing bijvoorbeeld. Maar ik
heb het geduld niet om een koplamp
te filmen, een wiel dat gaat schuiven,
een hand aan het stuur. Dat moet ie
mand anders voortaan maar doen."
Bijzonder voor iemand die zoveel po
litieseries op haar naam heeft staan.
„In Baantjer zaten weinig achtervol
gingen, hoor", glimlacht ze. „Daar had
den we geen geld en geen tijd voor.
In Grijpstra en De Gier zaten die wel,
maar niet heel veel. En echte actie is
anders. Neem Robocop. Ik vind dat
heel knap gemaakt. Maar ik kan het
niet. Daar ligt mijn hart ook niet. Eer
der bij een moord of een goede vecht
partij en dat kan ik dan weer wél."
Koopman groeide op in Amsterdam.
Ze bewaart prettige herinnerin
gen aan haar kinderjaren. „Mijn
ouders kwamen uit de oorlog, kon
den hun school niet afmaken en
vonden dat wij moesten leren wat
we konden. Ze hebben daar alles
voor over gehad. Mijn moeder
heeft me ook geleerd nooit je
hand op te houden voor een man,
je eigen geld te verdienen. Daar
ben ik haar dankbaar voor. Eigen
lijk is mijn moeder heel geëmanci
peerd. Mijn vader was vuilnis
man. Hij deed avondschool en
werd chef van de stadsreiniging in
Amsterdam-Oost."
Haar vader overleed jong. Hij
heeft haar succes niet meege
maakt. Haar moeder is inmiddels
84 en woont nog steeds zelfstan
dig, om de hoek in Bos en Lom
mer. Elke zaterdagochtend ontbij
ten ze samen, als Koopman ten
minste niet hoeft te werken. Haar
moeder is misschien wel de reden
dat ze iets heeft met sterke vrou
wen. „Ik houd niet van vrouwen
die doen alsof ze een klein meisje
zijn. Daar word ik iebelig van. Ik
houd van vrouwen met kloten."
Zoals Linda de Mol? „Dat kun je
wel stellen. Ze deed Spangen met
Monique van de Ven. De uitvoe
rend producent ging weg, ik zat
ook bij Endemol en nam het over.
Tot de Tros niet meer verder wil
de. Ik zei tegen Linda: 'Bedenk jij
anders wat!' Linda ging op wereld
reis, kwam terug met een A4-tje
en een paar maanden later begon
nen we met Gooische vrouwen. We
werken nu zo'n tien jaar samen.
Ik heb haar ook gevraagd voor Te
rug naar de kust, vind dat ze heel
goed kan spelen."
Op de vraag of haar opvoeding tot
zelfstandige vrouw haar het ge
reedschap heeft verschaft om het
in de tv- en filmwereld te rooien,
moet ze even kauwen. „Ik denk
meer de nuchterheid die ervoor
nodig is. Op de Filmacademie wil
de iedereen de volgende Hitch
cock worden. Ik dacht 'ik zie het
wel' en ben begonnen als regieassis
tente bij Joep Meloen. Heel erg leuk en
leerzaam. Daarna kwam De boezem
vriend, ook met André van Duin. Ik
heb goed gekeken hoe het daar ging.
Hoe met acteurs werd omgegaan.
„Ik houd van acteurs", vervolgt ze.
„Mijn ouders gingen een paar keer
per jaar naar het theater. Daar spaar
den ze voor. De onemanshows van
Wim Sonneveld en Toon Hermans in
Carré. Mijn moeder nam me wel eens
mee naar toneel. Misschien dat de lief
de voor het vak daar vandaan komt."
Na een periode freelance te hebben ge
werkt, was een vast dienstverband bij
vaste opdrachtgever Endemol niet
meer dan een logische stap. Nadat
John de Mol het bedrijf had verlaten
en met Talpa begon, vroeg hij haar als
creatief directeur van Talpa Fictie.
„Een producent heeft het geld en een
creatief directeur gaat over de inhoud,
zoekt het team en de regisseur die bij
een productie passen", legt ze uit.
Een druk-druk-druk leven, met wer
ken in de hoofdrol. „We zijn net klaar
met een aantal producties, zoals Ik
ook van jou, het tweede seizoen van
Danni Lowinski, Divorce en Love hurts.
Ik ga een nieuwe serie doen voor RTL.
Ondertussen ben ik bezig een aantal
ideeën uit te werken en te pitchen",
somt ze moeiteloos op, bijna in één
adem. Maar het is een creatief leven.
Van dat aspect van haar werk kan ze
enorm genieten.
Wat er te wensen overblijft? „Een kos
tuumdrama, liefst in de tijd van Napo-
leon. Dat lijkt me fantastisch om te
maken. En ik zou mijn kennis willen
doorgeven. Ik heb wel eens eerder les
gegeven op de Filmacademie. Maar
dat was een deceptie. De studenten
wisten niet wie Ko van Dijk was. Gin-
gen niet naar toneel. Absurd. Dat
moet. Je moet zien hoe een acteur
speelt."
ZATERDAG 11 JANUARI 2014
'Ik houd
vrouwen
met kloten'
foto Jean-Pierre Jans
reageren?
spectrum@depersdienst.nl
