Help, mijn lijfrente valt vrij!
Vooral kijken naar
wat iemand wél kan
18 WERKEN
Lang geleden heb je een lijf
rentepolis afgesloten en ie
dere maand braaf de inleg
betaald. Eindelijk is het zo
ver: de lijfrente valt vrij. Maar wie
optimaal wil profiteren van zijn
ingelegde geld, moet goed zijn
huiswerk doen.
Een lijfrenteverzekering - of lijf
rentepolis - is een levensverzeke
ring die bedoeld is als (aanvullen
de) pensioenvoorziening. De ver
zekerde stort in termijnen een be
drag in een potje van een verzeke
raar of bank. Aantrekkelijk is dat
de premies aftrekbaar zijn van de
belasting. De uitkering is wél be
last. Het fiscale voordeel zit in
een lager belastingtarief omdat
het inkomen kleiner wordt na
pensionering.
Bij veel babyboomers valt de lijf
rente ergens deze jaren vrij. Zij
kunnen met het opgebouwde ka
pitaal een lijfrente kopen. Het is
niet verplicht de lijfrente te laten
uitkeren bij de partij waar de op
bouw heeft plaatsgevonden. Shop
pen kan lonen!
De eerste keuze waar de verzeker
de voor staat, is het moment van
uitkeren. Helaas is het nu door de
lage rentestand niet het ideale mo
ment voor uitkering. Hoe lager de
rentestand, des te lager namelijk
de uitkering die je voor dezelfde
koopsom kunt aankopen. Tenzij
je een zuivere lijfrente hebt, met
een vast uitkeringsbedrag, maar
dat komt weinig voor. Het is mo
gelijk de uitkering nog even uit te
stellen en een hogere 'rekenrente'
af te wachten. Meestal kan dat tot
de verzekerde 70 jaar wordt, bij
oudere polissen soms zelfs tot
een leeftijd van 75 jaar.
Maar misschien heb je het geld
nü hard nodig. In dat geval is de
keuze snel gemaakt. Vraag altijd
diverse offertes op. De rekenrente
verschilt per bank of verzekeraar
en een goede keuze levert fors
voordeel op. „Dat kan op termijn
echt tienduizenden euro's sche
len, omdat het vaak gaat om hoge
bedragen en een lange uitkerings
periode", stelt Oscar Toom, de op
richter van Uwpensioensite. Let
daarbij ook goed op kosten voor
advies en administratie. Sinds het
provisieverbod zijn de kosten bij
sommige partijen flink gegroeid.
Tot 2013 werden de advieskosten
vaak verrekend met de periodieke
uitkeringen. Een deel van de uit
kering ging naar de adviseur in de
vorm van een provisie. Nu de con
sument apart voor advies betaalt,
zou de uitkering dus hoger moe
ten zijn. Maar dat is lang niet al
tijd zo. Een manier om de admini
stratiekosten laag te houden, is
om de verzekering minder fre
quent te laten uitkeren, dus jaar
lijks in plaats van maandelijks.
Daarnaast moet je kiezen tussen
NOOIT GEDACHT TOCH GEKREGEN
naam Annemieke Broeders-Wouters
woonplaats RUen
leeftijd 58
opleiding mavo, slagersvakschool,
telefoniste/receptionlste/adm. mw
laatstvervulde beroep caissière
zonder werk: van september SO 09
tot september SO 1S
nieuwe baan caissière
Mj Jumbo Hapers in Rfjen
a hoor, ze bestaan nog: werk-
I gevers die hart hebben voor
I de mens achter hun bedrijfs-
J kracht. Vraag dat Annemieke
Broeders maar. „Ik wil mijn
werkgever een groot compliment
geven", zegt de 52-jarige Brabant
se. „Kiske Hapers is een baas die
kijkt naar de mens. Daarvan zou
den er veel meer moeten zijn."
Nee, ze heeft niets van hem no
dig. Dat heeft ze al gehad. Onge
vraagd en onverwacht. „Ik kreeg
in januari 2011 een zeer ernstige
hersenbloeding. De helft van de
mensen die dat treft, overlijdt. Ik
herstelde gelukkig en solliciteer
de in september 2012 bij Jumbo
Hapers in Rijen. Daar vertelde ik
eerlijk wat mij was overkomen en
dat ik herstellende was. Ik werd
toch aangenomen - voor twintig
uur per week - en was superblij.
„Al na enkele dagen werken, werd
de hoofdpijn steeds erger. Het
was te veel, dit zou ik - hoe graag
ik ook wilde - niet volhouden.
Medici adviseerden met twee tot
drie uur per"dag te starten. Mijn
hersens kregen anderhalf jaar wei
nig tot geen prikkels, dat moest ik
langzaam weer opbouwen. Daar
gaat mijn net verworven baan,
dacht ik. Met het lood in de schoe
nen ging ik naar Kiske, heb uitge
legd wat er speelde en van zijn
reactie viel ik van verbazing
bijna van mijn stoel. Ik kon het
amper geloven: hij stuurde mij
niet weg, zoals ik verwachtte,
maar ging akkoord dat ik drie
uur per dag ging werken."
Zo'n baas had ze in 2009 ook
wel willen hebben. Maar na
drie jaar bij een andere super
marktketen werd ze zonder par
don op straat gezet. „Drie jaar
lang goed gefunctioneerd, geen
op- of aanmerkingen, maar
simpel: na drie jaar contract ge
ven we geen vast contract. Dan
voel je je behoorlijk gepiepeld,
al begrijp ik het ook wel. Ik
groeide op in een ondernemers
gezin, weet hoe belangrijk de
cijfers zijn. En in 2009 tekende
de crisis zich al flink af. Elk risi
co was het bedrijf te veel."
Ze was teleurgesteld, maar bij
de pakken neerzitten? „Niks
voor mij. Ik ben positief inge
steld én vond, en vind, mezelf
te jong voor achter de gera
niums. Ik pakt,e vrijwilligers
werk op, deed een opleiding
tot telefoniste/receptioniste en
administratief medewerker.
Door de hersenbloeding miste
ik de diploma-uitreiking;"
Een lange revalidatie volgde.
„Knokken om weer te worden
wie ik was, om weer in de
maatschappij te staan. Ik ben
nog niet klachtenvrij, werk nu
tien tot twaalf uur per week en
dat gaat prima. Er is nog wel de
angst dat het opnieuw kan ge
beuren, maar ik wil me daar
door niet laten leiden."
Of ze ooit de wanhoop nabij
was? „Nou, ik had geluk, mijn
eerste sollicitatie was raak en
dan ook nog bij een baas die
mij bij tegenslag niet direct op
straat zette en oog heeft voor
mensen met beperkingen. Of
liever: die kijkt naar wat ie
mand wél kan. Net als hoofd
caissière Tanja Ras, die het ge
lukkig ook zag zitten met mij.
Ik zou willen dat er meer van
zulke werkgevers opstaan. En
dat lotgenoten de hoop niet op
geven en door zullen zetten."
TIPS HINTS
CIJFERS FEITEN
ZA
door Irene van den Berg
Vragen over de geldkwestie in
deze rubriek kunt u sturen naar
geld@depersdienst.nl
Wij proberen in de volgende
aflevering antwoord te geven.
Werkloos geworden, maar in deze
crisistijd toch weer een baan gevon
den? Het kan. Lezers vertellen over
hun onverwachte geluk!
door Bauke Boersma
toon doorzettingsvermogen
wees eerlijk over beperkingen
Lawaai is
www NMHMtMMK «l
Ook uw verhaal vertellen? Stuur dan een mail naar: geld@depersdienst.nl
Lawaai is een risico voor ge-
hoorvermogen en voor con
centratie en welbevinden.
Lawaai irriteert, dat kan ef
fect hebben op bloeddruk.
In Nederland heeft 1 miljoen
werknemers met lawaai te
maken: 10 a 15 procent van
de totale beroepsbevolking.
Het aantal meldingen van ge-
hoorschade loopt ondanks
striktere arbowetgeving nog
steeds op.
80 decibel is maximaal om
zonder gehoorbescherming
te kunnen werken.
Als je elkaar op 1 meter af
stand niet verstaat (pratend
op normaal volume) door
omgevingsgeluid, is de grens
van 80 decibel overschreden.