Ik heb hem gekocht vanwege de bloemen en kleuren
Ambulant begeleider Stefan van
der Linden wil dat zijn leerlingen
slagen op school naar keuze.
Naam: Veronica Lukasik (13)
Woonplaats: Westkapelle
Klas: havo/vwo 1
School: CSW Middelburg
Een grote tas met veel bloemen en kleu
ren. De O'Neill tas van Veronica heeft
het allemaal. „Daar heb ik hem eigenlijk
wel voor gekocht", zegt ze. Ik hou daar
wel van." Als brugklasser is alles wat ze
nodig heeft voor school nog vrij nieuw,
zo ook haar schooltas. „Ik heb hem ei
genlijk nog maar net Vanaf het begin
van het schooljaar."
De grootte van de tas is natuurlijk han
dig, maar ze maakt ook dankbaar ge
bruik van haar kluisje op schooL Daar
gaat eigenlijk alles in, in plaats van in
haar tas. En boeken sowieso niet, want
die gebruiken ze niet meer. Wat over
blijft zijn haar tablet, etui en schriften.
„Het werkt wel anders dan met boeken,
maar soms geeft het wel problemen",
zegt ze. Ook het gewicht van de tasin-
houd valt nog wel mee. „Ik denk dat het
niet veel uitmaakt of ik veel of weinig
uren heb. Hij voelt even zwaar."
Dat hij PDD-NOS heeft wist
Tom Walhout (15) wel.
Maar dat die stoornis in het
autistisch spectrum met de
hersenen te maken heeft en
ervoor zorgt dat je prikkels versterkt
voelt, wist hij tot een jaar geleden niet. In
de eerste klas van het vwo op het Ostrea
Lyceum in Goes zat Tom niet lekker in
zijn vel. Hij had last van woedeaanvallen
en werd ook gepest. Daarom werd voor
hem in het tweede jaar een 'rugzakje' aan
gevraagd.
Om hem te helpen ondanks zijn stoornis
toch 'normaal onderwijs' te kunnen blij
ven volgen, kreeg de scholier Stefan van
der Linden van Qwestor toegewezen als
zijn ambulant begeleider. Van der Linden
leerde hem inzicht te krijgen in
PDD-NOS waarna de twee er op verzoek
van Tom ook een presentatie over gaven
voor zijn klasgenoten. Inmiddels zit hij in
het derde jaar en gaat het goed. Tom: „Ik
heb het zwaar gehad in mijn eerste jaar,
maar sindsdien gaat het alleen maar be
ter. Als ik voel aankomen dat het allemaal
te veel voor me wordt, dan weet ik dat ik
moet afkoelen. Dit jaar heb ik nog geen
woedeuitbarsting gehad. Dat ik aan mijn
klas heb uitgelegd wat PDD-NOS is, waar
mijn woedeaanvallen vandaan komen en
hoe zij daar mee om moeten gaan, was
een hele opluchting."
Stefan van der Linden begeleidt verschil
lende leerlingen op basisscholen en in het
voortgezet onderwijs die kampen met ge
dragsproblemen door bijvoorbeeld autis
me of ADHD. Zijn dagelijks werk omvat
verschillende taken. Zo voert hij gesprek
ken met scholieren, observeert lessitua
ties en spreekt veel met ouders en docen
ten. Van der Linden: „Mijn persoonlijke
doel is om leerlingen die moeite hebben
met school door gedragsproblemen hun
diploma te laten halen op de school die
zij willen. Ik zie mezelf als iemand die de
deur voor kinderen op een kier kan zet
ten, zodat ze toch naar binnen kunnen."
Ruben van Solm (14) zit in het tweede
jaar van de vmbo-sportklas op het Ostrea
Lyceum. Omdat hij ADHD heeft, wil hij
nogal eens te enthousiast door de klas roe
pen. En dat levert hem regelmatig conflic
ten met docenten op. Daarom is ook voor
hem drie jaar geleden een rugzakje aange
vraagd. Ruben: „Ik moet mijn vinger op
steken als ik iets wil zeggen en niet door
de klas schreeuwen. Ik heb nu van Stefan
geleerd dat ik van één tot tien moet tellen
als ik de neiging krijg om iets te roepen
en dat ik niet tegen docenten in moet
gaan als ze zeggen dat ik iets fout doe,
want dan worden ze alleen maar bozer. Ik
heb deze week nog geen slechte opmer
kingen van docenten in mijn weekrap-
port. Als ik dat twee weken volhoud, krijg
ik van Stefan iets lekkers."
Net zoals bij Tom begon de begeleiding
van Ruben ook met bewustwording over
zijn stoornis. Ruben: „Ik weet nu beter
waarom ik doe wat ik doe en wat ik erte
gen kan doen. Als Stefan er niet was ge
weest, dan was ik misschien wel op de
Vliedberg (Orthopedagogisch en Didac
tisch Centrum) terechtgekomen en dat
wil ik echt niet. Ik wil naar het CIOS als
ik hier klaar ben."'
Stefan richt zich tot Ruben: „Je bent de
oudste van de klas en omdat je je in veel
dingen mengt, heb je ook invloed op je
klas. Die eigenschap kun je ook gebruiken
om iets positiefs mee te bereiken. Ruben:
„Ik ben al eens opgekomen voor een jon
gen die gepest werd. Dat gebeurt nu iiiet -
meer."
Waar kinderen met een zorgbehoefte nu
in aanmerking kunnen komen voor een
'rugzakje', is er vanaf augustus 2014 het
passend onderwijs. Stefan: „Als scholen
straks zelf mogen beslissen welke onder
steuning ze inkopen, betekent dat mis
schien voor mij dat ik nog creatiever met
tijd en hulpvragen moet omgaan. Doordat
de financiering niet meer leerlinggebon
den, maar schoolgebonden is, kunnen
hulpvragen meer gericht zijn op de totale
schoolomgeving in plaats van op de leer
ling zelf. Dat kan goed uitpakken."
WOENSDAG 8 JANUARI 2014
Ik zet de
deur op
een kier
door Wendy de Jong
i Stefan van
der Linden
(midden) aan
tafel met
Tom (links)
en Ruben
(rechts),
foto Mechteld
Jansen
Veronica Lukasik foto Ruben Oreel
