Bel voor de laatste ronde
30 MENINGEN
pg fRoviM&ie Heerree* visie voon 2040
weéMN AlLeS
Mereuwa vminpaJ
brieven
Strafrecht
Cor de Jonge
Marjan
Berk
Eerlijk winkelen
Fraude
Renata
Vredesorganisaties
Veilig wonen
De gemeente Veere is tweede in
Zeeland met een Eerlijk winkelen
route. Jammer dat Stichting Roos,
verkoop van tweedehands spul
len voor Unicef, niet vermeld
wordt. Wij zijn al 24 jaar eerlijk
bezig met een eigen winkel in
Westkapelle!
Het ontbreekt de voedingsindus
trie aan normbesef. Maar helaas is
er niet alleen in de voedingsindus
trie gebrek aan normbesef In de
politiek wordt gegraaid in de par
tijkas en zijn er meer vormen van
corruptie. Er is geweld in Sudan
waar mensen elkaar naar het le
ven staan en toch nog 400 zwan
gerschapsonderbrekingen nodig
per jaar in Zeeland. En dat staat al
lemaal in de krant van 24 decem
ber. Hoe komt dat toch in een tijd
waarin we zingen van 'Vrede op
aarde'. Zijn we met z'n allen ver
geten waar die vrede vandaan
komt? Blijkbaar genereren we zelf
weinig vrede. De bewijzen dat
wij normloze wezens zijn, stape
len zich in één krant op. We zijn
onze normen kwijtgeraakt, want
we hebben het kind met het bad
water weggegooid. Ga mee naar
Bethlehem en kies voor het Licht.
Als je de uitslag van de poll in de
krant ziet. En dan ziet dat eigen
lijk de helft vóór uitzetting van
het asielzoekersmeisje Renata
met leukemie is. Dan vind ik dat
een schande, daar wil ik niet bij
horen.
Buitenlandse donateurs die geld
geven aan goedwillende Israëli
sche vredesorganisaties, die het
niet eens zijn met de behandeling
van de Palestijnen door Israel,
jongens van zeer verschillende achtergrond komen
bij elkaar en beleven de toppen en dalen van de lief
de.
Hoofdrolspeler Solle vindt jaren na het overlijden
van zijn Jacques alsnog - in Parijs, 1986 -een onver
wachte tweede liefde. Het verhaal speelt, behalve op
twee Zeeuwse eilanden, ook in Noord-Duitsland,
Denemarken, Parijs, rondom het Lac Léman en aan
de Franse kust. In de twee jongens worden de ge
schiedenis, de streken en trekken van de schrijver
herkend, zo zegt men...
Schrijver Andreas werd tijdens een zogenaamd
'persmoment' betrokken bij de auditie, waarvan hij
maar weinig verwachtte. Maar er kwamen zo'n tach
tig bloedmooie jongeheren op de castingbijeen
komst, één van hen kwam zelfs aangevlogen vanuit
Londen. Ook waren er nogal wat ervaren acteurs on
der hen.
En daar zaten ze in de Vlissingse wachtkamer, twee
passen van CineCity waar het filmfestival woedde.
De schrijver voelde zich letterlijk in de vitrine van
een eersteklas banketbakker terechtgekomen te
zijn...verrukkelijk vers jong goed!
„Zo jongens", sprak de grijze auteur, „zijn jullie hier
voor de auditie?" Dat waren ze. „En denken jullie nu
dat je bent beland in een aflevering van Benidorm
Bastards?"
De casting leverde twee duo's op. Als ze het hele
boek (200 pagina's!) zouden kennen zouden ze in
een groter verhaal willen spelen. Het verstormde
platteland, de kreken en de schorren, het landhuis
en de boerderij, de scholen, de handzame gids voor
Parijs, Normandië, Bretagne, Montreux....
In het origineel worden Eduard Flipse, Hans War
ren, Josepha Mendels en Rudy Kousbroek als bijfigu
ren moeiteloos herkend.... Bekende, zelfs dooie be
kende Nederlanders zijn ook altijd aantrekkelijk
voor de kijker!
Solle musiceert veel in het verhaal, hetgeen de be
oogde hoofdrolspeler deed opmerken: 'dan heb ik
niet voor niets muzieklessen gehad'!
Zo is schrijver Andreas vervuld van hoop voor de
toekomst van de Zeeuwse film. En wij hopen met
hem op veel zuurstof voor dit project, dat Zeeland
wel weer eens op een andere originele manier op de
kaart zou kunnen zetten.
zouden wel eens belast kunnen
worden omdat de Staat Israel 45
procent heffing op hun donaties
wil heffen. 100 procent geld voor
de duiven gaat dan voor 45 pro
cent naar de haviken. Donatiebe
lasting is een absurd en dom
item. Het wetsvoorstel zal onge
noegen onder de gevers veroorza
ken en kan nadelig uitpakken
voor de vrede en het imago van
de Israëlische staat.
Een pluriforme maatschappij is
gebaseerd op het samengaan van
een grote diversiteit normen en
waarden. Met een duidelijke
grens in het strafrecht waar indivi
duele vrijheid die van anderen
met de voeten treedt. Fundamen
tele politieke groeperingen en reli
gieuze 'verenigingen' balanceren
al op het randje in hun streven po
litieke en bijbelse dogma's aan an
deren op te willen leggen. De po
ging om andere Europeanen een
gedragscode te laten tekenen om
onze Nederlandse normen en
waarden als uitgangspunt te ne
men, 'ruikt' op z'n zachtst gezegd.
Elke bezoeker of blijver onder
werpt zich per definitie al aan
ons strafrecht. Wet overtredende
diplomaten uitgezonderd. Lode-
wijk Asscher begrijpt blijkbaar
niet dat elke vrije burger verant
woordelijk is voor zijn eigen nor
men en waarden in relatie tot die
strafrechtelijke grens. Een grens,
die, zie bijvoorbeeld het verdwe
nen verbod op godslastering en
niet meer gehanteerde verbod op
majesteitschennis, voortdurend
flexibel aangepast wordt, geba
seerd op de sociaal maatschappe
lijke dynamiek van het moment.
De korpschef van de politie-een-
heid Zeeland/West Brabant
noemt vijf gemeenten op die niet
voldoen aan het Politiekernmerk
Veilig Wonen en zegt dat andere
gemeenten slecht scoren. Onzin,
want veel burgers hebben hun
woning of bedrijfspand voorzien
van goed hang- en sluitwerk,
maar hebben dat niet opgeven
aan de politie (is ook niet ver
plicht). Ook van een aanzienlijke
daling van het aantal inbraken
(maar 3 procent) is geen sprake,
het zijn er altijd nog 7709, waar
van slechts acht procent wordt op
gelost. Kortom, er is simpelweg te
weinig politie en dat zegt de
korpschef niet. En dat hij Tilburg
als goed voorbeeld aanhaalt, is
misschien niet toevallig want
daar zetelt nu de politie-eenheid
Zeeland/West Brabant, maar ik
ben er zeker van dat de andere ge
meenten ook hun best doen. De
korpschef doet er goed aan z'n cij-
ferttje beter te analyseren.
Vandaag luidt de bel voor mijn laatste rond
je in mijn geliefde Provinciale Zeeuwse
Courant. En wat is er leuker dan in zo'n
laatste stukje een royale blik in een nabije
toekomst te werpen: de toekomst van de Zeeuwse
film!
Een van de verhalen uit de door van origine Zeeuw
se auteurs samengestelde bundel 'Zondig in Zee
land' uit 2012, waarvan inmiddels een tweede druk
noodzakelijk bleek, maakte bij gretige filmmakers
de drang tot verfilmen los. Het gaat hier om het ver
haal 'Het katijf van Solle'.
Ik belde Andreas Oosthoek, voormalig hoofdredac
teur van de PZC en schrijver van deze vertelling die
een compilatie is van elf fragmentjes uit het relaas
'Solle, een jongensboek', een door hem niet eerder
gepubliceerd boek.
De aanleiding voor dit verhaal was het gruwelijk
overlijden van een jeugdvriend in 1974, het jaar
waarin de toch al hier en daar voorkomende maar
nog niet officieel gedetecteerde ziekte aids zich ma
nifesteerde.
Het gegeven: liefde en noodlot in de polder, twee
Brieven (max. 150 woorden)
richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 91
4330 AB Middelburg
0118-434005
lezersredacteur@pzc.nl
W. Lievense
Koestraat 4, Westkapelle
Anneke Jumelet-Vette
Magnolialaan 9, Yerseke
Jozé Giele
Schimmelpenninckstraat 15, Kloetinge
WJ. van Gilst
Boogerdlaan 23, Kortgene
Hans Pollemans
Singel 10, Biervliet
Thon Bastiaansen
Drostlaan 1, Sluiskil
