Roeien
naar
de
dood
René Gude, Denker des Vaderlands, is ongeneeslijk ziek.
Hij bekijkt zijn naderende einde door een filosofische bril.
„Ik draai mijn rug naar de toekomst. Daar is het toch niet
meer te doen."
draait je rug naar de toekomst, want daar is het toch niet
meer te doen."
Watvoor inzichten biedt de roeiboot
„Als je in de speedboot zit, ben je altijd een beetje onte
vreden over jezelf. Ambitie is een vorm van gecontroleer
de ontevredenheid. Dat drijft mensen vooruit, ze willen
zich verbeteren. Maar als je niet uitkijkt, dan is er opeens
een kademuur waar je tegenop klapt en dan ben je dood.
Dan ben je dus je leven lang ontevreden geweest. Dat zou
je jezelf moeten besparen. Nu ik in die roeiboot zit, heb ik
me zelf opgedragen dat ik niet zo ongelooflijk kritisch
naar mezelf moet kijken, maar dat ik mild moet zijn."
Wat heeft dat u gebracht?
„Als je zo omkijkt, dan hoop je dat je ziet dat die loop
baan op zich zo gek nog niet was. Dat je niet iemand an
ders wilt dan je eigen vrouw en dat je ook geen nieuwe
band met je kinderen wilt. Gelukkig heb ik dat allemaal
niet willen veranderen nadat ik ziek werd. Ik hoef niet
met een jong ding op wereldreis naar Australië. Dat zou
geen goed teken zijn geweest."
Gaat u zaken missen als u dood bentDeze boot, het uitzicht,
mensen?
„Nee, nee. Ik heb er een voorstelling bij. Ik ga slapen en
word niet meer wakker. Het houdt voor mij op. En daar
heb ik eerlijk gezegd wel vrede mee hoor. De wereld
wordt niet beter als je er een eeuwige wereld van maakt."
Is er wel plaats voor verdriet?
„Ik ben niet zozeer verdrietig om mezelf, al word ik wel
sentimenteel bij de gedachte dat ik mijn kleinkinderen
niet zal zien. Maar verdriet om de dood is nooit verdriet
om je eigen dood, maar altijd om die van anderen. In het
ziekenhuis lag ik met twee jongens. Die hebben het alle
bei niet gehaald. Dat is niet te pruimen gewoon, dat is niet
te pruimen. Maar als ik alleen ben, huil ik nooit."
U klinkt heel zeker. Zijn er ook momenten dat de filosofie geen
antwoorden geeft?
„Het grappige aan filosofie is dat het domein waarop
antwoorden mogelijk zijn, afgebakend is. Het gaat om de
zaken waarover je het eens kunt worden door logisch te re
deneren en door goed onderzoek. Vragen over religie, on
sterfelijkheid en God vallen buiten dat domein. Daar kun
je het nooit over eens worden. Op die gebieden moet je
dus niet heel fanatiek proberen toch antwoord te krijgen."
Maar u bent toch ook een mens? Loopt u nooit een keer vast?
„Tot nu toe niet. De eeuwige vraag is natuurlijk die van
de zin van het leven. Ik ben een zandkorrel. Er is een
enorm universum buiten mij. Wat is daar nou toch de zin
van? Je kunt proberen daar antwoorden op te vinden. Of je
kunt bedenken: omdat ik dat lullige zandkorreltje ben, is
het uitgesloten dat ik dat antwoord vind. Ik vind dat een
geruststelling. Het universum zit mij helemaal niet in de
weg. Ik beperk de zingeving tot wat ik zelf doe. Ook nu
nog. Ik heb drie opties. Ik kan boos of verdrietig op de
bank gaan liggen en mijn geliefden van mij vervreemden.
Ik kan als een kanonskogel doorgaan en ze zo ook van mij
vervreemden. En ik kan contact met ze houden en er sa
men het beste van maken. De zin van mijn leven is de op
telsom van de keuzes die ik maak."
door Sander van Mersbergen
DINSDAG 24 DECEMBER 2013
RENÉ CUDE CEBOREN 2 MAART 19S7 OP SURABAJA VERHUISDE EEN JAAR LATER NAAR NEDERLAND HIJ WERD IN MEI 2013 UITGEROEPEN TOT DENKER DES
VADERLANDS IN 2007 WERD BIJ HEM BOTKANKER ONTDEKT GUDE WOONT OP EEN WOONBOOT IN AMSTERDAM HIJ IS GETROUWD MET BABS VAN DEN
BERGH (OOK FILOSOOF) EN HEEFT TWEE ZOONS, TIBO (28) EN JINK (29)
