Werkmieren tussen de luxepaardjes VERDIEPING 9 Niet iedere week met je kop op tv, toch succesvol in de Tweede Kamer. Over het vergeten am bacht van de parlementa riër als medewetgever. De eenmanszaak van een Tweede Kamerlid lijkt soms vooral de fir ma Roeptoeter. Zet de tv aan of kijk op Twitter'en zie verbijs terde, kwade en alerte volksverte genwoordigers met een lumineus idee of boeiende boodschap. Zij horen bij het clubje van circa dertig a veertig Tweede Kamerleden die je 'bekend' zou kunnen noemen. Die pro minenten staan bovenaan in de contactenlijs- ten van tv-redacties of krantenjournalisten. Want: ze hebben altijd wel een pakkende quo te of een puik plan paraat. Dikke kans ook dat een van de leden van deze 'club-van-dertig' een dezer dagen tot 'politiek talent' of'politi cus van het jaar' gebombardeerd wordt in een van de verkiezingen. Bekend maakt bemind. Maar naast deze luxepaardjes telt de Tweede Kamer nog dik 110 andere leden. Dat zijn soms backbenchers waar nog nooit iemand van ge hoord heeft, maar er blijken ook opvallend veel noeste werkers en effectieve politici bij te zitten die het hoogste scoren bij een onderbe licht aspect van het ambacht: het aanpassen en bijsturen van kabinetsbeleid via amendemen ten en moties. Iemand kan bij Pauw Witteman nog zo hard roepen dat het afgelopen moet zijn met fraude in de zorg, het gegraai in de bankensector of willekeurig elke andere misstand - er kan pas echt iets aan gedaan worden als die oproep ge steund wordt door een Kamermeerderheid. Daarvoor moet de parlementariër flink aan de bak. Er zijn twee instrumenten om invloed uit te oefenen op wetten en beleid: het amende ment en de motie. Met een aangenomen amen dement wordt een wetsvoorstel meteen aange past. Simpel voorbeeld: het kabinet wil een nieuwe wet voor de maximering van bankiers bonussen, op bijvoorbeeld 20 procent van het vaste salaris. Dan kan een Kamerlid per amen dement voorstellen dit maximum bij te stellen naar 15 procent. Als hier een meerderheid voor is, wordt het direct wet. Een motie is minder direct en heeft dus min der gewicht. Met een motie wordt de regering opgeroepen ergens werk van te maken. Voor beeld: een motie die de regering oproept te kij ken of in de toekomst ook 140 kilometer per uur gereden kan worden op de snelweg. „Na een motie moet je er soms nog jarenlang bovenop zitten om te kijken of er wat mee ge daan wordt, terwijl een amendement meteen iets verandert. Dat is echt een sluitstuk", zegt CDA-Kamerlid Hanke Bruins Slot. De juriste en oud-beroepsmilitair zit sinds 2010 in de Ka mer en blijkt bedreven in het vergaren van meerderheden voor haar amendementen: ze ven van de tien haalden de eindstreep. Een mooi aantal voor iemand van een oppositiepar tij die niet kan bogen op de bijna automatische steun van een regeringspartner. Zo kreeg Bruins Slot het afgelopen jaar voor elkaar dat er onafhankelijke klachtenfunctionarissen in de zorg komen en dat er bij verplichte zorg re kening gehouden wordt met de thuissituatie van de cliënt. „Het is mooi als je in de opposi tie toch je verkiezingsprogramma kunt uitvoe ren." Het feit dat Bruins Slot - net als Ka mer-kampioen Van der Staaij - jurist is, helpt. „Ik heb geleerd hoe ik een wet moet lezen." Het opstellen van een amendement is geen makkie. Het is taaie juridische kost: alles moet kloppen. Toch zegt het turven van amendementen en moties niet alles over de effectiviteit van een parlementariër, waarschuwt Simon Otjes van het Documentatiecentrum Nederlandse Poli tieke Partijen in Groningen. Ten eerste: vooral oppositieleden maken gebruik van de parle mentaire gereedschapskist. Coalitie-politici scharen zich eerder achter de minister. En dan hebben oppositieleden uit het politieke mid den het ook nog eens makkelijker om een voor stel aangenomen te krijgen dan zij die op de flanken bivakkeren. SP'ers en PW'ers zien veel voorstellen in de prullenbak belanden. Otjes: „Er zijn Kamerleden die het kabinetsbe leid met vele moties een klein beetje weten bij te stellen, terwijl een andere met één enkel amendement het kabinet tot een radicale koerswijziging dwingt." Dat zal een schrale troost zijn voor SP-Kamer- lid Renske Leijten. Wie de score bekijkt van de zorgwoordvoerster krijgt haast medelijden. Leijten diende sinds 1 januari dit jaar maar liefst 34 amendementen (een recordaantal) en 67 moties in. Het teleurstellende resultaat van dit schot hagel: slechts één amendement en twee moties werden aangenomen. De rest van de voorstellen is weggestemd. Om moedeloos van te worden. Maar Leijten blijft onvermin derd gemotiveerd. „Het hoort bij mijn werk." Dat de amendementen van de SP door ministe ries soms als 'destructief (want haaks op het kabinetsvoorstel) worden bestempeld is voor de socialisten een compliment. „Op het gebied van de zorg staat onze visie diametraal tegen over dat van dit kabinet. Zij willen meer markt, wij minder." Dat een SP-voorstel het niet haalt is geen verrassing. „Maar ik wil alles geprobeerd hebben om een plan aan te passen. En een amendement of motie dien je niet al leen in om scherp te laten zien wat de SP wil, maar ook omdat zelfs een verworpen amende ment aanleiding kan zijn voor het kabinet om dingen aan te passen. Je zet wel iets op de poli tieke agenda." D66 stutten 'de meest geliefde oppositie partijen' het kabinetsbeleid. Die steun is niet gratis: de begroting werd onlangs nog voor miljarden verspijkerd. En daarbij krijgt de SGP ook op het oog kleine zaken voor elkaar die voor de partij van gro te waarde zijn: zo kwam er extra geld voor tienermoeders en het uitstapprogramma voor prostituees. „Qua invloed per Kamer zetel scoren we uitermate goed", stelt Van der Staaij tevreden vast. Hij prijst zich gelukkig dat de tijd van dichtgetimmerde regeerakkoorden en gega randeerde meerderheden voorbij is. „Het CDA gaf afgelopen jaar voortdurend de boodschap af van 'reken niet op ons'. Dat betekent dat de spoeling dun wordt. Voor een kleine partij als de SGP liggen er daar door veel meer kansen, zeker als je con structief mee wilt doen." Toch zijn er grenzen aan de samenwerking met de kabinetspartijen. Van der Staaij riep het kabinet eerder op 'niet te polarise ren op geloofsthema's', waarmee hij sugge reerde dat de SGP afhaakt als het kabinet plannen ontvouwt voor een soepeler abor tus- of euthanasiewetgeving. „Ik heb het gevoel dat die boodschap goed begrepen wordt", zegt de SGP-voorman. En dat is lo gisch. „Mensen die je de hand toesteken, schop je met minder plezier tegen de sche nen." Top vijf Kamerleden VRIJDAG 13 DECEMBER 2013 1 het stuur nummer 2 Vera Bergkamp (D66) amendementen ingediend: 7 aangenomen: 5 moties ingediend: 39 aangenomen: 24 nummer 3 Loes Ypma (PvdA) amendementen ingediend: 6 aangenomen: 6 moties ingediend: 12 aangenomen: 8 nummer 4 Hanke Bruins Slot (CDA) amendementen ingediend: 10 aangenomen: 7 moties ingediend: 29 aangenomen: 13 nummer 5 Kees Verhoeven (D66) amendementen ingediend: 5 aangenomen: 5 moties ingediend: 34 aangenomen: 13 nummer 1 Kees van der Staaij (SGP) amendementen ingediend: 8 aangenomen: 7 moties ingediend: 28 aangenomen: 21

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 9