A-
J
Werknemer wordt meer
gesteund bij agressie
ze
Naar de bollen
22 ZEELAND
MAATSCHAPPELIJKE OPVANG
Achter bureaus mag dan worden
gesproken van 'Zeeuwse'
maatschappelijke opvang, op straat
noemt men Vlissingen nog altijd het
afvoerputje van Zeeland. Toch is er
veel veranderd.
Gratis tunnelpas voor rijscholen
blijkt dit jaar veel meer in trek
donderdag
EP
acques van Tol (1897-1969)
schreef het, Louis Davids
(1883-1939) zong het:
Naar de bollen
Naar de prachtige bollen
Waar je sprakeloos geniet
Van de kleur die je ziet
Naar de bollen
Naar die heerlijke bollen
Wij hebben ze nu ook, bollen.
Betonnen bollen weliswaar en
of ze zo prachtig zijn, daarover
lopen de meningen sterk uit
een. Ze staan even buiten ons
dorp midden in de polder.
Reusachtige, witte bollen zijn
het. Het betreft hier een land-
art-project. Kunst dus.
Over smaak valt niet te twis
ten, zeggen ze. Nou, dat valt te
bezien. Over het project van de
Duitse kunstenaar Michael
Beutler is fors geruzied. Op het
internet verschenen reacties
als: 'zonde van de centen', 'af
schuwelijk', 'verschrikkelijk'.
Voor de camera van Omroep
Zeeland zag ik een poosje gele
den de Goese kunstenaar Rei-
nier de Muynck vanonder een
wit hoedje zijn bebaarde hoofd
schudden: „Ik vind het lelijk in
mijn mooie polder", vonniste
hij. Ja, het kwam zelfs tot de op
richting van een actiegroep
'Nee tegen betonnen kunst Wil-
helminapolder'.
Hielp niks.
Onlangs werden de eerste (de
grootste wordt tien meter
hoog) sculpturen - zo worden
de betonnen bakken in het
kunstwereldje genoemd - met
een enorme hijskraan naar hun
plek getakeld.
Mooi of niet mooi?
Van de week maakte ik met
mijn zevenjarige kleindochter
op de achterbank een ritje door
de polder.
- „Opa, wat zijn dat, die witte
dingen? Drinkbakken voor de
koeien?"
- „Nee schat, dat is kunst."
Ze keek nog eens nadenkend
uit het autoraam en wees naar
twee gigantische op elkaar ge
stapelde bollen.
- „Dat lijkt wel een grote
sneeuwpop. Zullen we er stie
kem twee ogen, een neus en
een pijpje op tekenen?"
Kunst moet de fantasie prikke
len, zeggen ze ook wel eens.
Dat is Michael Beutler in elk ge
val wél gelukt.
Het project Veilige Publieke Taak
(VPT) wordt donderdag afgeslo
ten met een symposium in de
Middelburgse Abdij. Eén van de
vragen die daar centraal staat, is
of het 'klantdenken te ver is door
geschoten en valse verwachtin
gen worden gewekt over dienst
baarheid.' Commissaris van de ko
ning Han Polman denkt in som
mige gevallen van wel. „Als je de
burger vraagt wat hij verlangt van
een publieke organisatie, dan is
dat prettig en eerlijk geholpen wil
len worden. Dus is het ook van be
lang dat organisaties goed besef
fen hoe ze een klant moeten bena
deren. Je kunt ook agressie uitlok
ken. Vaak liggen daar ook aankno
pingspunten. „De term 'klantma
nager' bij de sociale dienst bijvoor-
beeld is ergens heel misleidend.
Dat suggereert dat de klant het
voor het zeggen heeft, maar er
zijn wel regels!"
Polman raakte in zijn vorige func
tie als burgemeester van Bergen
op Zoom betrokken bij een ge-
weldszaak in het plaatselijke zie
kenhuis. Familieleden van een
binnengebrachte patiënt gingen
door het lint, toen zij niet direct
meemochten naar de afdeling in
tensive care. Die kwestie was
voor Polman aanleiding in zijn re
gio een periodiek overleg van uit
eenlopende organisaties in het le
ven te roepen. Dat initiatief is in
middels onder de noemer 'Join
the club VPT tafels' ook in Zee
land en meerdere regio's uitge
rold. „Dat mag nu niet niet wegge
vallen", zegt Polman. „Het is be
langrijk dat we allemaal onze erva
ringen blijven uitwisselen. Dit
moet gewoon elk jaar expliciet op
de agenda's komen. De kracht zit
er in dat we gezamenlijk moeten
blijven optrekken."
Veraart benadrukt dat werkne
mers recht hebben op een veilige
werkomgeving en misstanden
aan de kaak moeten kunnen stel
len. De werkgever moet daarvoor
de juiste condities scheppen. „Dat
is niet alleen inspanning, het le
vert ook wat op. Denk aan ziekte
verzuim. De impact van agressie
op het werk kan enorm zijn. Of
het door de campagne veiliger is
geworden, kan ik zo niet zeggen.
Wel in die zin dat het aantal me
dewerkers dat zich gesteund
voelt, groter is geworden. Je moet
zuinig zijn op je mensen."
VLISSINGEN - In de jaren tachtig,
om precies te zijn ten tijde van de
Welzijnswet van 1984, is Vlissin
gen aangewezen als centrumge
meente van Zeeland. De vrouwen-
opvang en de opvang van daklo
zen, ex-gedetineerden en verslaaf
den moest daar plaatsvinden. De
instellingen, die er vaak al zaten,
kregen daarvoor geld van het Rijk
en konden zo hun werk doen. Te
genwoordig gaan middelen naar
gemeenten zelf: 43 in totaal. Vlis
singen springt er tussenuit: het is
de enige stad die een hele provin
cie vertegenwoordigt. Andere re
gio's hebben meerdere centrum-
gemeenten. Dat scheelt. Die jaren
lange stroom van 'verkommer
den, verloederden en vervolgden',
zoals de doelgroep binnen maat
schappelijke kringen wordt om
schreven, naar Vlissingen heeft
de stad geen goed gedaan. De stad
scoort hoog in lijsten waarin je
als stad niet eens wilt voorkomen
en raakt maar niet verlost van
haar imagoprobleem. Bewoners
morren en vragen zich steeds va
ker hardop af waarom al die op
vang toch in hun stad moet plaats
vinden. Terecht, vond de Rekenka
mercommissie die in 2009 conclu
deerde dat concentratie de bevol
kingsopbouw uit balans brengt.
Niet goed, zeker niet voor zo'n
klein stadje als Vlissingen.
En dan kostte het Vlissingen -
toch al niet de meest welvarende
gemeente - ook nog eens veel
meer geld dan andere gemeenten,
terwijl de cliënten overal vandaan
kwamen. Vandaar dat de lokale po
litiek zich ermee ging bemoeien.
Marin de Zwarte - toen nog raads
lid, intussen wethouder welzijn -
bracht de discussie op gang. „Als
centrumgemeente krijg je welis
waar geld van het Rijk, maar je
moet zelf veertig procent bijleg
gen. Lang niet alle gemeenten
droegen daar echter aan bij. Dat
vonden we niet eerlijk."
Die scheve afdracht is intussen
rechtgetrokken: sinds dit jaar beta
len alle Zeeuwse gemeenten struc
tureel mee aan maatschappelijk op
vang binnen Zeeland. Maar Vlissin
gen was nog niet klaar. Want zij
mag dan aan het eind van de
spoorlijn liggen; de opvang kan
ook beter verspreid worden. En
dan met name de doorstroom na
de opvang. Want de meesten blij
ven nu nog hangen in Vlissingen.
Terwijl ze dat vaak helemaal niet
willen, weet Jacco van Damme
van het CZW bureau, dat namens
de gemeenten het beleid vorm
geeft en subsidies verstrekt. „Het
is ook niet goed. Mensen gedijen
beter in een omgeving waar ze bin
ding mee hebben, waar familie en
kennissen zijn. Als een dakloze
verslaafde blijft op een plek waar
die niet wil zijn en waar die steeds
zijn oude maten terugziet, is het ri
sico van terugval veel groter."
Het is niet goed dat een
dakloze in Vlissingen
blijft hangen
Meer nieuws zie:
www.pzc.nl
Kunst en Antiek Veiling
Vandaag
v.a. 19.00 uur
BORSSELE - Dit jaar hebben rij
schoolhouders vaker dan in voor
gaande jaren gebruiktgemaakt
van gratis passeerpassen die de
NV Westerscheldetunnel voor rij
lessen beschikbaar stelt.
In 2013 werden bij de tolhokjes
500 passeerpassen ingeleverd,
vooral door Zeeuws-Vlaamse rij
scholen. Dat waren in de jaren
daarvoor er per jaar hooguit 350.
Mensen die rijlessen volgen, kun
nen volgend jaar andermaal zon
der kosten ervaren hoe het is om
door de Westerscheldetunnel te
rijden. Voor aspirant-bestuurders
is het tolplein, de juiste laan kie
zen en dan 6,6 kilometer onder
grond rijden, een ervaring die
hen zekerder kan maken als ze na
het behalen van hun rijbewijs al
leen op pad gaan.
De NV Westerscheldetunnel stelt
volgend jaar via haar website
weer passeerpassen voor rijscho
len beschikbaar.
Willem van Dam
Voor meer columns: www.pzc.nl/columns
door Marcel Modde
MIDDELBURG - Het aantal aangiftes
van agressie tegen hulpverleners
en andere mensen met een publie
ke taak in Zeeland is de afgelopen
drie jaar afgenomen (van 165 naar
114). Projectleider Adriënne Ver
aart voor Zeeland en West-Brabant
vindt het lastig daar een duidelijke
conclusie aan te verbinden. Belang
rijker vindt zij zelf dat zowel organi
saties als hun 'klanten' weer besef
fen waar de grenzen liggen.
Het project Veilige Publieke
Taak in Zeeland wordt na
drie jaar afgesloten met een
symposium in Middelburg.
Opvang
zaak van
iedereen
door Wendy Wagenmakers
I Jacco van Damme, CZW-bureau
Jacco van Damme
MIDDELBURGS VEILINGHUIS
Houlkaai 9, Middelburg
www.middelburgsveilinghuls.ni