interview
10 SPECTRUM
MARTIN VAN RIJN
De badplaats heeft een bijzonder plek
je in zijn hart. Zijn ouders trouwden
er in de kerk en hij volgde dat voor
beeld zelf ook. Sinds zijn 11e woont
Van Rijn in Den Haag, ook zijn
ouders - inmiddels in de tachtig -
wonen nog in de hofstad. Als net aan
getreden staatssecretaris belast met
het hervormen van de langdurige
zorg, gebruikte hij hen eind vorig jaar
als voorbeeld. Zijn demente moeder
moest naar het verpleeghuis, vader
bleef alleen thuis achter.
Waarom haalde u hun situatie aan?
„Ik vind het belangrijk dat mensen zo
lang mogelijk thuis kunnen blijven
wonen, hun eigen leven kunnen blij
ven leiden."
Maar u bezuinigt hard op de voorzienin
gen die dat mogelijk maken, zoals huis
houdelijke hulp en persoonlijke begelei
ding en verzorging. De omgeving moet
de zorg voor naasten overnemen. Doet u
dat zelf ook?
„Ik doe wat ik kan. Mijn vrouw en ik
helpen mijn vader bij de boodschap
pen, we doen zijn was. Meer laat hij
niet toe: zelf doen, dat is wat hij ook
mij heeft geleerd. Maar ik wil echt
voorkomen dat het lijkt alsof ik me
zelf op de borst wil kloppen. Ik zou
veel meer voor ze willen betekenen."
Wat als kinderen niet helpen?
„Als er geen bijstand uit de omgeving
komt, is er gewoon nog hulp beschik
baar. In de discussie komt dat nu on
voldoende naar voren. De mensen die
echt zorg nodig hebben, raken die
niet kwijt. Het is echt niet zo dat je
straks de billen vaat de buurman moet
wassen. Dat beeld is onterecht."
Maar wat zegt u tegen de gehandicapte
die zijn tegemoetkoming kwijtraakt. Hij
kan niet meersporten, op familiebezoek?
„Dat is het beeld dat in de media is
ontstaan, alsof we niets meer voor de
ze mensen doen. Onzin. We schrap
pen regelingen als de tegemoetko
ming voor chronisch zieken en gehan
dicapten, omdat die te algemeen zijn.
Ze gelden voor de hele groep, onge
acht hun aandoening, dus ook voor
mensen die kampen met een te hoog
cholesterol. Dat is niet te bedoeling,
we moeten maatwerk bieden."
Maar die angst van kwetsbare mensen
blijft bestaan. Waarom lukt het u niet
die weg te nemen?
„Ik probeer uit te leggen hoe het zit,
we houden de zwaardere zorg uit de
wind, dus iemand die meervoudig ge
handicapt is, hoeft straks niet meteen
zijn instelling te verlaten. Maar als
mensen paniek voelen om kwijt te ra
ken wat ze hebben, kan ik dat gevoel
niet wegnemen."
Toont u wel voldoende emotie?
„Ik ben rustig van aard, maar dat bete
kent niet dat het me niets doet."
Hoe zien we dat aan u?
„Dat zie je niet zo snel. Ik word ook
niet snel boos, vloeken doe ik niet.
Met de vuisten op tafel slaan wel,
maar dan moet iemand het wel heel
bont hebben gemaakt."
Zeven Brabantse da
mes houden halt bij
de 'man in pak' op de
boulevard in Scheven-
ingen. Herkennen
doen ze hem niet.
„De staatssecretaris
van Volksgezondheid? Doorlopen da
mes: dat is die man van het rookbe
leid! grapt een van de vrouwen.
Maar ze blijven staan, willen wel even
met deze 'belangrijke meneer' op de
foto. Martin van Rijn (57) poseert iet
wat stijfjes, maar glimlacht vriende
lijk. Achter zijn doorgaans serieuze
blik zit een man die thuis naar Neil
Young luistert, ter ontspanning The
Voice of Holland kijkt, dol is op tech
nische snufjes - Van Rijn ziet graag
films in 3D - en eigenhandig zijn huis
heeft verbouwd. „Ik ben gewoon niet
zo flamboyant", concludeert de
PvdA-staatssecretaris van Volksge
zondheid aan het einde van het inter
view. Nee, hij heeft nooit een sigaret
aangeraakt, drinkt wel eens een glaas
je rode wijn, maar met mate.
U bent altijd al een gematigd mens ge
weest?
„Als student was ik vooral bezig met
mijn studie. Ik had geen behoefte lid
te zijn van een studentenvereniging
of om nachten in de kroeg door te
brengen. Ik bleef thuis wonen."
Hoe zag dat thuis eruit?
„Ik kom uit een eenvoudig gezin,
mijn vader was scheepstimmerman.
Hij werkte hard om mij te laten stude
ren. Nooit werd het zo gezegd, maar
de boodschap was duidelijk: doe je
best. Ik was enig kind, maar miste
nooit een broertje of zusje. Mijn
ouders gaven me een geborgen basis."
Van Rijn werd geboren in Rotterdam,
maar was geregeld bij zijn opa en oma
van moeders kant in Scheveningen.
Zijn voorlichter heeft Martin van Rijn
één keer echt boos gezien: iemand
had zijn werk niet goed gedaan.
door Francine Wildenborg
Geboren op 7 februari 1956 in Rotter
dam
Studeerde economie aan de Erasmus
Universiteit. Hij valt op bij hoogleraar
Frans Rutten die hem in 1980 introdu
ceert op het ministerie van Volkshuis
vesting, waar hij verscheidene direc
tiefuncties bekleedt.
In 2000 stapt Van Rijn over naar het
ministerie van Binnenlandse Zaken
en wordt daar directeur-generaal
Management en Personeelsbeleid.
Drie jaar later gaat hij bij het ministe
rie van Volksgezondheid aan de slag
om het zorgstelsel te hervormen.
In 2008 verruilt hij de ambtenarij
voor de Raad van Bestuur van pen
sioenuitvoerder PGGM.
In 2012 treedt hij aan als staatssecre
taris van Volksgezondheid in het kabi
net Rutte II.
Martin van Rijn woont in Den Haag,
hij is getrouwd en heeft een dochter
van 26 en een zoon van 23.
'Ik zou veel
meer voor mijn
ouders willen
betekenen'
