REIZEN 19
exemplaar aan de voet. Het kan
net. Uittrekken moet met de
hulp van twee verkoopsters. Bij
het losschieten tuimelen ze te
gen de net opgetuigde plastic
kerstboom. Vier ballen stuk!
De volgende dag melden we ons
gelaarsd en wel bij de leidster
van onze excursie. De zon
schijnt, de ongebaande paden
lonken, de laarzen blijken water
dicht. Vrolijk klossen we door de
rivieren.
Onze begeleidster houdt voortdu
rend een beetje in, wanneer ze
de rivierbedding doorwaadt, ter
wijl ik gehaast verder stap door
het water. Fijntjes wijst ze mij
op het domme daarvan. Stevig
doorklossen vergroot de kans op
instromend water aanmerkelijk.
Voorzichtige passen nemen, ga
randeert droge voeten. Ik volg
haar aanwijzingen deemoedig.
Het is een prachtige wandeling.
Paadjes, watertjes, weilandjes,
modderpoeltjes, we komen over
al. Op de plaats van bestemming
spreken we degene die we zoe
ken. Een aardige vrouw. Na de
twee uur durende heenreis ben
ik van top tot teen doorweekt
van het zweet. Voor we terug
gaan, ga ik eerst maar even op
drogen en uitrusten op een grind-
strandje aan het riviertje. Daar
ontmoet ik Wilson, een zelfver
zekerd ventje van een jaar of 8.
Hij mag af en toe mee naar de fin-
ca van zijn buurvrouw, hier diep
in de jungle. Wilson steekt zijn
aanwezigheid niet onder stoelen
of banken. Zodra hij kan, pikt hij
een scherpe machete en begint
in het wilde weg te kappen. Voor
mijn geestesoog zie ik hem zijn
eigen beentjes al onder zich van
daan snijden, maar het valt mee.
Wanneer de kleine is uitgeraasd,
krijgen we het teken dat we naar
huis gaan. Ik draag een zwaar sta
tief en een forse rugzak. Vlak
voor me loopt Wilson. Hij heeft
een enorme tros bananen gekre
gen. Als hij in staat is de bananen
zelf naar het dorp te dragen, mag
Wilsons kleine
lijfje doet zijn
uiterste best de
tros te tillen,
maar is geen partij
voor de bananen
hij ze houden. Het kleine lijfje
doet zijn uiterste best, maar is
geen partij voor de bananen.
Wilson heeft een gepijnigde blik
in zijn ogen. Net voor hij omku
kelt, neem ik de tros van hem
over. Hij blij, ik balen. Wat is dat
kreng zwaar! Nog meer dan een
uur te gaan én ik voel mijn greep
steeds sneller verslappen.
Gelukkig krijg ik afleiding. Mijn
tenen beginnen pijn te doen. De
te krappe laarzen eisen hun tol.
Het laatste halfuur is het lijden
geblazen. Die rotbananen wegen
1.000 kilo en mijn tenen sterven
af. Het statief schuurt op mijn
schouders en hoeveel lood zit er
eigenlijk in die rugzak? Wilson
kijkt inmiddels weer brutaal om
zich heen, hoewel hij mijn blik
vermijdt. Heel verstandig.
Wanneer het dorp in beeld
komt, ben ik de uitputting nabij.
Alles doet pijn en de rest ook.
Vlak voor zijn huis pakt Wilson
de tros bananen van me over.
Een beetje beschaamd kijkt hij
me aan. Ik leg mijn vinger op
mijn lippen. Vertel thuis maar
dat je hem helemaal zelf hebt ge
tild.
Als we een paar honderd meter
verderop nog even staan na te
praten en afspraken maken voor
de volgende dag, word ik aan
mijn doorweekte T-shirt getrok
ken. Wilson steekt me een van
zijn bananen toe. Muchas gra-
cias, zegt hij keurig en rent weg.
Tevreden kijk ik hem na. Met
een mooier gebaar kan de dag
niet eindigen.
den, Polen en Russen bepaalden de ge
schiedenis van de Letse hoofdstad. Het is
ons te druk in het oude centrum van Riga
en we fietsen snel de stad door. De Eurove-
lo 13 volgt de kust van Letland die hier een
grote bocht maakt. Wij kiezen voor een
korte weg naar de westkust via een door
steek. In Kuldiga ervaren we dat we geen
spijt hebben van deze keuze: we fietsen
over onvervalste Nederlandse fietsknoop-
punten. Deze Hanzestad dankt dit sys
teem aan de Nederlandse partnergemeen
te Ommen.
Bij de havenstad Liepaja zien we weer dui
delijk tekenen van de periode van de Russi
sche bezetting. De stad was van strate
gisch belang vanwege de ijsvrije haven. Tij
den van de tsareir, Stalin en de Koude Oor
log lijken te herleven tijdens een tochtje
over de vroegere marinebasis. Het uitge
strekte complex van militaire gebouwen
en woonkazernes op de verlaten basis lijkt
langzaam door de natuur teruggenomen te
worden. Stenen kolossen verdwijnen ach
ter het groen. De voormalige gevangenis is
nu een museum. De confrontatie met de
harde werkelijkheid uit het verleden zorgt
voor een gevoel van bevrijding als we bui
ten weer op onze fietsen kunnen stappen.
Net als elders in Europa lijken de grenzen
tussen de Baitische staten vervaagd. Bijna
zonder dat we het merken, fietsen we in Li
touwen. De weelderigheid van de optui
ging van de kerken toont wel aan dat we
nu in een katholiek land zijn in plaats van
protestants gebied.
Klaipeda, de belangrijkste havenstad van
Litouwen, heeft een metamorfose onder
gaan. De oude havengebouwen aan de ri
vier de Memel zijn omgetoverd tot heden
daagse horecagelegenheden die vooral in
trek zijn bij jongeren. De stad wordt van
de Oostzee gescheiden door het langgerek
te schiereiland Neringa. Dit smalle strook
je land heeft het mooiste fietspad van deze
tocht: afwisselend langs de zee en door de
duinen, dwars door een natuurgebied. Ge
lukkig staan er géén hekken langs het pad.
Borden met verboden te betreden lijken af
doende. Bij Mida knijpen we in de rem
men voor de dreigende barrière van een
échte grens. Kaliningrad is sinds het einde
van de Tweede Wereldoorlog een Russi
sche enclave. We kunnen hier over land
niet verder zonder de juiste papieren. Een
veerbootje brengt ons terug naar het vaste
land van Litouwen.
WAAR EN WAT
Hf
ZATERDAG 30 NOVEMBER 2013
Paldiski
Parnü
Vilnius
Het oude stads
deel van Tallinn.
foto links: Op de Estse eilanden Hiiumaa en Saaremaa fiets je door ongerepte natuur.
foto rechts: Een dreigende wachttoren uit de Sovjettijd langs de kust van de Baitische Zee.
foto's Bert Sitters
reageren?
reizen@depersdienst.nl
POLEN
WIT-RUSLAND
Tallinn in Estland ligt he
melsbreed zo'n 1.450 kilo
meter verwijderd van Am
sterdam. Estonian Air vliegt
dagelijks van Schiphol naar
Tallinn (www.estonia-
nair.com). Auto- en treinrei
zigers kunnen een veer
boot nemen vanuit een
Duitse haven aan de Oost
zee. DFDS vaart bijvoor
beeld van Kiel naar Klaipe
da in Litouwen. Kijk voor
meer informatie op
www.balticferries.nl en
www.dfdsseaways.nl.
In Estland, Letland en Litou
wen wordt veel gedaan aan
de ontwikkeling van het
fietstoerisme. Er is een
ruim aanbod aan bewegwij-
zerde routes, kaarten, gid
sen en fietsverhuur. Op
www.balticcyde.eu staat
veel informatie over fietsen
in de Baitische staten.
NOORWEGEN
Kirkenes*^
The Iron Curtain Trail is de
Eurovelo 13, maar loopt
grotendeels gelijk met de
Eurovelo 10 en is op veel
plaatsen als dusdanig be-
wegwijzerd. De Eurovelo
10 is een fietsroute rond
de Baitische Zee die maar
liefst negen landen aan
doet. Zie ook www.eurove-
lo.com en www.ironcurtain-
trail.eu.
Toeristische diensten:
www.visitestonia.com
www.lithuania.travel
www.latvia.travel
ZWEDEN
FINLAND
(5^) Iron Curtain Trail
- r-~
Haapsula
Baitische Zee
RUSLAND
Liepaja
Klaipeda
