De vrolijke tocht
18 REIZEN
COLOFON
ALTIJD ONDERWEG
Derk Bolt
Op het moment dat
blijkt dat we een lange
voettocht door onbe
kende gebieden moe
ten gaan ondernemen, ontstaat
er een zeker mate van opwin
ding. ja hoor, er gebeurt weer
eens iets. Om het boerderijtje
dat we zoeken te bereiken, moe
ten we volgens de lokale deskun
digen ongeveer twee uur de rim
boe van Colombia in. Ik probeer
wat meer te weten te komen
over de aard van het traject.
Nou, dat is prima te doen, zo
wordt mij verzekerd. Een oudere
vrouw, naar schatting 70, ver
klaart dat zij de afstand regelma
tig loopt, dus het zal wel meeval
len. Gelukkig maar, want het de
cor is tropisch, vochtig en bloed
heet. De precieze route blijkt
niet zo gemakkelijk uit te leggen
en de 70-jarige biedt aan ons te
begeleiden. We spreken af de vol
gende dag rond 8 uur op pad te
gaan. „Vergeet je laarzen niet!",
roept de oude dame nog als we
weg willen lopen. Die laarzen
blijken essentieel. De wandelrou
te voert namelijk voor 80 pro
cent door riviertjes. We bespre
ken de waterstanden en ik vraag
welke laars daar het best bij past.
Er blijkt in het dorp maar één
soort voorhanden, de Venus.
Op het centrale kruispunt vin
den we de winkel waar de laars
wordt verkocht. Waar ik al bang
voor was, wordt bewaarheid. De
Venus is er niet in mijn maat. Ik
heb, ja het is bespottelijk, maat
46. De maximale grootte hier is
44. Toch maar proberen. Met eni
ge moeite krijg ik het zwarte
Het fietspad langs de kust
biedt ons een fraai uitzicht
op de haven en het oude
deel van Tallinn. Ttissen de
torens uit de gloriedagen
van de Hanze op de heuvel
is het goed toeven op een
van de vele terrasjes. Niets herinnert hier
nog aan de grauwe jaren van de Sovjetpe
riode. Ook niet op de Eurovelo 10, die voor
al door het groen loopt. De Baltische staten
zijn magertjes bevolkt en bestaan voor een
groot deel uit natuurlandschap met veel
bossen.
We zijn op de fiets onderweg en volgen de
Iron Curtain Trail. Deze 6.800 kilometer
lange route langs het IJzeren Gordijn be
gint aan de Barentszee in het noorden van
Noorwegen, doorkruist maar liefst twintig
landen en eindigt aan de Zwarte Zee in
Ttirkije. Wij fietsen het stuk van Tallinn in
Estland tot Vilnius in Litouwen.
Het vreedzame gevoel dat we hebben langs
de kust onder Tallinn is voorbij als we de
havenstad Paldiski naderen. Dit was ooit
een belangrijke basis voor nucleaire onder
zeeboten. De wachttorens priemen nog
steeds dreigend in de lucht. De flatgebou-
Tot 1991 hoorden Estland, Letland en Litouwen bij de voormalige Sovjet Unie.
De landen hebben intussen een metamorfose ondergaan tot hedendaags Europees land.
Toch ontdek je op diverse plekken nog de duidelijke sporen van het IJzeren Gordijn.
Helemaal als je de landen op de fiets doorkruist.
wen zorgen voor een naargeestige sfeer.
Schotelantennes staan gericht op ont
vangst van de Russische televisie.
De fietsroute is goed bewegwijzerd en
stuurt ons over knisperende gravelwegen
naar het idyllische havenstadje Haapsalu.
De intieme, houten huisjes staan er keurig
opgeknapt bij. Een jankende scheepshoorn
waarschuwt ons dat de veerboot naar de ei
landen Hiiumaa en Saaremaa op het punt
staat te vertrekken. In de Sovjettijd waren
beide eilanden veiligheidzones en nauwe
lijks toegankelijk. Een positieve bijkomstig
heid daarvan is dat ze ongerept zijn geble
ven. Terwijl we door het landschap fietsen,
ervaren we nog meer stilte dan op het vas
teland.
Kuresaare ligt in het zuiden van Saaremaa.
Het is de belangrijkste stad van de eilan
den en heeft volop Duitse invloeden. Onze
oosterburen brachten hier het kuren. De
houten huizen worden afgewisseld door
dominante neoklassieke gebouwen voor rij
ke Duitse kuurgangers uit het verleden.
Aan de kust staat een verdedigingswerk uit
een oudere tijd: het robuuste, bisschoppelij
ke kasteel uit de veertiende eeuw.
Ons favoriete eiland is zonder twijfel het
kleine Kihnu. Er wonen maar vijfhonderd
mensen. Omdat de mannen voornamelijk
op zee zijn, hebben de vrouwen het er
voor het zeggen. En dat gaat ze prima af. Er
is zelfs geen politie nodig op het eiland. De
bewoners leven nog volgens oude tradities
en dragen klederdracht. We krijgen een
presentatie van de muziek van het eiland.
Opmerkelijk zijn de stoere vrouwen op
oude motoren met zijspan op de hobbelige
wegen. Zij hanteren hun eigen verkeersre
gels, maar zijn geen gevaar voor fietsers.
De kust van Estland is bezaaid met grove
kiezelstenen. Het trendy Parnu is hier een
uitzondering op met haar prachtige zand
stranden. Vanwege de nostalgische archi
tectuur heeft deze badplaats de bijnaam
Biarritz van het noorden.
De Iron Curtain Trail volgt nu de kust. Gra
vel en asfalt wisselen elkaar af. Eenmaal in
Letland worden de stranden steeds fraaier.
Toch laten we ons verleiden voor een lus
van de kust af naar het Gaujas nationaal
park met merkwaardige rotsformaties. Het
is even schakelen naar het bergverzet ook
al klimmen we nauwelijks hoger dan in on
ze Limburgse heuvels. Diverse landhuizen
en kastelen, zoals het middeleeuwse kas
teel van Türaide op de top van een rots, voe
gen een dimensie toe aan al het landschap
pelijke schoon.
De volgende stop is Riga. Duitsers, Zwe-
eindredactie
Marcha van Schijndel
reizen@depersdienst.nl
vormgeving
Erna van Eerdewijk
advertentieverkoop
Wegener Media
Nationale Verkoop
verkoop.dagbladen@wegener.nl
door Bert Sitters
