Fijn stukje Vlissingen
Indringend recital ondanks diefstal
.1
zeeland
in de
vorige
eeuw
Quodlibet vormt een dubbelkoor met Die
Ghesellen voor de Nederlandse première
van Sunrise Mass, zaterdag in Middelburg.
Een nieuwe opgave uit de collectie kaarten en foto's van Hans
Lindenbergh. Onze vraag: waar is deze foto genomen?
We zijn nieuwsgierig naar de locatie en lezen graag anekdotes of
verhalen over deze plek.
Stuur uw oplossingen naar: redactie@pzc.nl of stuur een brief
naar de PZC, postbus 91, 4330 AB Middelburg. Drie inzenders van
goede antwoorden ontvangen een waardebon.
De raadkaart van vorige
week toont de Lepel
straat en het Vierwin-
denplein in Vlissingen.
Voor inzender Ineke Delvoye was
dat niet zo lastig, schrijft ze: „De fo
to is genomen vóór de winkel van
mijn vader: Fa. Delvoye, die na de
oorlog manufacturen, kindermeu
belen en dergelijke verkocht. De fo
to is vóór de oorlog genomen, ik
ben van 1938 en herinner me dit
beeld nog wel!"
Het uitzicht is dan ook bekend:
„Deze foto is genomen vanaf het
Plein Vierwinden/Groenewoud in
Vlissingen en je kijkt de Lepel
straat in. Het lichte huis aan het
eind van de Lepelstraat is een
pand op de hoek van de Jacobs-
straat, een dwarsstraat naar rechts.
De mannen rechts op de voor
grond staan op het Plein Vierwin-
den en het 'voorwerp' moest waar
schijnlijk naar de smid. Aan de
rechterzijde aan het pleintje was
smederij Van de Sande. Het pand
met de hoekpaal is na de oorlog af
gebroken en er is een nieuw pand
opgetrokken."
De smid was voor meer mensen
een herkenningspunt. „Op de foto
ziet men medewerkers van de sme
derij van de gebr. Tromp", schrijft
M.A. Roelse. „Naast de mensen
ligt een boei, waarschijnlijk voor
reparatie. Rechts het begin van
de toenmalige Rioolstraat: later
is dat de Weteringstraat gewor
den."
Voor het feit dat de smederij on
der verschillende namen wordt
herinnerd, is een eenvoudige ver
klaring, blijkt uit de e-mail van Ge-
sa Pennarts van de Sande: „Mijn
vader had op deze plek een smede
rij met een kachelwinkel er bij,
Gebr van de Sande. Voorheen was
het fa Tromp. Deze foto moet wel
voor of vlak na 1900 gemaakt zijn.
Ik heb fijne herinneringen aan dit
plekje in Vlissingen, waar ik tot
1959 heb gewoond."
Ook voor Bas Hoogesteger is het
bekend terrein: „Ik woonde met
mijn gezin in de Weteringstraat
(oude Rioolstraat) deze loopt even
wijdig aan het Groenewoud. Wij
hebben rond 1982 daar een pak
huis gekocht waar vroeger de kin
derwagens stonden tentoongesteld
van een winkel in de Sint Jacobs-
straat. En hebben het verbouwd
tot woonhuis. Een mooi en rustig
stukje Vlissingen midden in de
stad.
MIDDELBURG - Dirigente Willie
den Hollander van Quodlibet lijkt
zelf nog steeds een beetje ver
baasd over hoe soepel dit Zeeuw
se vrouwenkoor dit jaar een
boeiende uitdaging is aangegaan.
De uitnodiging daarvoor kwam
van )an Maes, dirigent van ge
mengd koor Die Ghesellen uit
Wommelgem (B). Hij had het ju
bileumconcert van het 25-jarige
Quodlibet vorig jaar bijgewoond.
Na afloop kwam hij met het voor
stel tot samenwerking voor de vie
ring van het zilveren jubileum
van zijn eigen koor.
„Wat ik op internet las over Die
Ghesellen en )an Maes sprak me
direct aan en na het horen van en
kele luisterfragmenten, besloot ik:
'We gaan avonturieren'. Het was
een soort intuïtie die ik normaal
niet zo snel heb", zegt de diri
gente. Zij en Maes waren het snel
eens over een concert met aparte
optredens van Quodlibet en Die
Ghesellen plus een gezamenlijk
stukVoor dat dubbelkoor stelde
haar Belgische collega het heden
daagse 'Sunrise Mass' van de
Noorse componist Ola Gjeilo (35)
voor.
„Nooit van gehoord", erkent Den
Hollander. Met enige scepsis ver
zamelde zij nadere informatie. „Ik
wijs modern repertoire niet af,
maar stofzuigermuziek en koffie
zetapparaten-klanken zijn aan
mij niet besteed. Ik houd van wel
luidend, maar dat hoeft echt niet
altijd klassiek te zijn."
De 'Sunrise Mass' was weliswaar
even wennen, maar de dirigente
voelde er meteen een grote uitda
ging voor haar koor in. „Wij heb
ben als vrouwenkoor wel eerder
de dubbelkorigheid gedaan tot en
met de tenorpartijen, maar dan
moesten we de bassen van elders
lenen. Met Die Ghesellen zou het
uitvoerbaar zijn. De compositie
betreft een mis met Kyrie, Gloria,
Credo, Sanctus Benedictus en
Agnus Dei, al die traditionele de
len erin.
Den Hollander weet haar enthou
siasme altijd op haar koor over te
brengen. De leden hebben er na
al die jaren ook wel vertrouwen
in dat de dirigente hen geen din
gen laat doen die niet bij Quodli
bet zouden passen. Natuurlijk
moest er hard worden gerepe
teerd met steun van zes projectle
den: vijf jonge meiden en één
man, ter versterking van de tenor
partij. „Tussentijds was er even de
twijfel of ik hier nou wel goed
aan had gedaan, maar op een gege
ven moment pak je dan toch ge
woon door", zegt Den Hollander.
De euforie van 'we hebben het be
reikt' kwam begin oktober bij de
eerste en enige gezamenlijke repe
titie in België met Die Ghesellen
en kamerorkest Stringendo. Een
dag lang werd er keihard gewerkt.
Het begin verliep niet soepel met
twee koren tegenover elkaar.
Maes en Den Hollander besloten
het anders te doen: beide koren
mengen en de stempartijen bij el
kaar zetten. „Dat was een mooie
ontdekking, ineens werkte het
wel", memoreert de dirigente.
Inmiddels kunnen beide koren en
het kamerorkest terugzien op
twee geslaagde concerten in Bel
gië. Nu is het optreden in de Koor
kerk in Middelburg aan de beurt.
Quodlibet begint het concert met
GOES - Omdat de musici van het
Morgenstern Trio: Catherine Klip-
fel (piano), Stefan Hempel (viool)
en Emanuel Wehse (cello) besto
len waren, werden Drie Noctur
nes van Ernest Bloch vervangen
door D'un matin de printemps van
Lili Boulanger. Een echt Frans
werkje waarin spitse fragmenten
werden afgewisseld door lieflijke
romantische passages.
Het Eerste Pianotrio in d schreef
Mendelssohn in de zomer van
1839. Het is toegankelijke muziek
en na het herschrijven van de pia
nopartij op aandrang van zijn
vriend Hiller leverde Mendels
sohn een trio af waarin de balans
tussen de 3 instrumenten beter
was. Mede door de geweldige in
breng van Catherine Klipfel was
het heerlijk om naar deze muziek
te luisteren. Het Morgenstern
Trio bestaat uit 3 musici die ade
men als één persoon. Zij stimule
ren elkaar en zijn geweldig op el
kaar ingespeeld. Dat bleek met
een in het Molto allegro ed agitato,
waarin de cellist vol passie het eer
ste thema bracht en waarin de pia
niste een stevig gesyncopeerde be
geleiding speelde. Het Andante
klonk als een Romance en in het
Scherzo kwam sprookjesachtig
over. In de Finale klonk het eerste
thema, een soort boeren ronde
dans, met een stevig ritme, vro-
lijk en het tweede thema had iets
zangerigs.
Het meest bijzondere werk dat
uitgevoerd werd was Quatuor
pour la fin du temps van Messiaen,
een werk dat hij schreef als krijgs
gevangene tijdens de Tweede We
reldoorlog. Een beladen werk
waarvan de titel is gebaseerd op
een citaat uit de Apocalyps van Jo
hannes. Messiaen speelde het sa
men met drie andere musici op 15
januari 1941 in Stalag VIII A. De
acht delen worden niet allemaal
door vier musici vertolkt. Na
twee sfeervolle, meer intieme mo
menten is deel drie L'Abime des Oi-
seaux, geschreven voor klarinetso
lo (Heinrich Schindler). Het was
een indrukwekkende interpreta
tie. De lange tonen die super-
zacht werden ingeblazen en daar
na uitbloeiden tot een schrille
schreeuw drongen tot op het bot
door. In de delen 5 en 8 klonken
de melodieën-gespeeld door cello
en viool schrijnend mooi. Een bij
zonder recital waarin een Duits
ensemble in Nederland, op onna
volgbare wijze, muziek vertolkte
van een Franse krijgsgevangene.
mmmm
De winnaars van deze week: I. De Bruy-
ne, Oost-Souburg: M. A. Roelse, Koude-
kerke; S. Hendrinkse, Vlissingen.
Plein Yitrnindcn, Ylissinscn
Quodlibet blij me
door Ali Pankow
RECENSIE
door Jeanette Vergouwen
Het Morgenstern Trio
Kamermuziek Zeeland
Werken voor pianotrio (en klarinet)
van Boulanger, Mendelssohn en Mes
siaen. Door het Morgenstern Trio en
Heiner Schindler. Gehoord zondag 24
november in de Mythe in Goes.
