Vooroorlogs
Uitgebalanceerd samenspel
HM I
18 ZEELAND
zeeland
in de
vorige
eeuw
Als onderdeel van
hun Europese tour
treedt The Dragonfly
Orchestra morgen
op in Middelburg.
Ton Ouwehand was
bij de try-out en de
première in China.
Een nieuwe opgave uit.de collectie kaarten en foto's van Hans
Lindenbergh. Onze vraag: waar is deze foto genomen?
We zijn nieuwsgierig naar de locatie en lezen graag anekdotes ot
verhalen over deze plek.
Stuur uw oplossingen naar: redactie@pzc.nl of stuur een brief
naar de PZC, postbus 91,4330 AB Middelburg. Drie inzenders van
goede antwoorden ontvangen een waardebon.
De raadkaart van vorige
week laat de Brouwerij
straat in Oostburg zien
vóór de Tweede Wereld
oorlog. Aan het kleine aantal reac
ties af te lezen, herkenden slechts
enkelen dit stukje oud-Oostburg.
„De straat ontleent zijn naam aan
de hier in vroeger jaren gevestigde
bierbrouwerij", schrijft Kees Ste-
vense uit Middelburg. „De brouwe
rij, De Klaver, stond op de plaats
waar het middelste blok huizen
met het torentje lag. Het grote
pand rechts van het torentje was
de woning van brouwer Meijer. In
1919 viel de brouwerij onder de slo
pershamer en kwam er het nieu
we blok huizen voor in de plaats.
Het huis van de bierbrouwer werd
later ingericht als kantoor van de
Amsterdamsche Bank. De bankdi
recteur J. Germing woonde in het
huis met het torentje. De twee hui
zen links waren eigendom van
tandarts Van Goor en de familie
Van der Plas. Verder waren in deze
straat onder meer gevestigd de siga
renzaak van Brevet, rijwielhandel
Izak de Smit en schoenenmagazijn
De Magneet. Ter gelegenheid van
de opening van deze zaak in 1937
kreeg men bij aankoop van drie
gulden en vijftig cent aan schoe
nen een luxe doos bonbons ca
deau! Alle panden zijn ten gevolge
van oorlogshandelingen in 1944
uit het straatbeeld verdwenen."
Ook J. Carpentier uit Oostburg
wijst de huizen van tandarts Van
Goor en Germing aan. En: „Verder
op Gebr. J. en A. Meijer, van de
brouwerij. Aan de overzijde de
boom, in de volksmond 'de bes
senboom' genoemd. Ik denk dat
de foto genomen is begin jaren
dertig."
R. van Pamelen uit Breskens denkt
dat de foto 'hoogstwaarschijnlijk'
gemaakt is in de mobilisatieperio
de van de Eerste Wereldoorlog, 'ge
zien de soldaat in uniform'. „Dit
gegeven zou stroken met de aanwe
zigheid van de reeds aangelegde
tramrails, waarvan we weten dat
die eind 19e, begin 20e eeuw aan
gelegd zijn. Oorspronkelijk heette
de straat de Ooststraat, pas begin
20e eeuw werd de straat omge
doopt in Brouwerijstraat, waar
schijnlijk door de daar gevestigde
brouwerij De Klaver, waar later de
Gebr. Meijer eigenaar van werd."
Ook Van Pamelen schrijft over de
Amsterdamsche Bank en directeur
Germing.
Le Trio de la Chapelle Sauvage be
staat uit de orkestleden Liudmila
Harbuza (viool) en Karei De Wil
de (klavecimbel) en de hoboïste
Frauke Eisen. Het samenspel van
de jonge musici (twintigers) was
verzorgd en uitgebalanceerd. Het
programma bevatte werk uit de
Italiaanse, Duitse en Engelse ba
rok. Voor de pauze trad het
viool/klavecimbel op en na de
pauze het duo hobo/klavecimbel.
De muziek van Antonio Vivaldi is
toegankelijk en de sonate voor
viool in F werd keurig gebracht.
De violiste zorgde voor opmerke
lijke effecten in de snelle delen.
De vijfde sonate in C van Corelli
begon met virtuoze trillers in het
openingsdeel. In de snelle delen
vielen de dubbelgrepen op en
blonk ze uit door haar techniek.
Waren er in het werk van Vivaldi
meer gewaagde harmonieën te ho
ren, Corelli klonk prachtig in ba
lans, mede door de ondersteunen
de continuo partij. De tiende so
nate uit Die Rozenkranzsonaten
van Von Biber is een meer drama
tische beschouwing bij de dood
van Christus. Beklijvende mu
ziek, ook door de scordatura (E
snaar halve toon lager gestemd).
De vierde Partita in g van Tele-
mann was een soort suite van
dansante delen. De hoboïste speel
de met een bewonderenswaar
dige ademsteun en volgens de ago-
giek van de barok, hoewel ze op
een modern instrument blies.
Ook in de Sonate I in B van de En
gelse William Babell blonk de ho
boïste uit, perfect begeleid door
de continuo. Het recital werd be
sloten met de Triosonate in c van
Handel, een optimistisch, blij klin
kend werk. Ook in die sonate kwa
men de karakters van de langza
me en snelle delen goed uit. Deze
musici, die met respect voor stijl
musiceren, verdienen alle lof.
Cityconcert. Werken van Vivaldi, Co
relli, Biber, Telemann, Babell en
Handel. Door Le Trio de la Chapelle
Sauvage. Gehoord zondag 17 novem
ber in 't Speelhuus in Vlissingen
MIDDELBURG - Aan een groot plein
in het centrum van Liuzhou, een
stad met 3,7 miljoen inwoners in
het zuiden van China, ligt het
theater. Een gebouw waar over is
nagedacht, is de eerste indruk.
Maar niet al te lang, is de twee-
de.Canadees Tony Moore vat het
als volgt samen: de Chinezen kun
nen geweldige theaters neerzet
ten, maar wat ze ermee moeten,
weten ze niet. „We hebben heel
wat Chinese theaters van binnen
gezien. De techniek wordt nooit
gedaan door iemand die daarin ge
schoold is." Voor Moore en zijn
collega's John Crozman en Dean
Marshall is het een situatie waar
mee te leven valt. Technische ap
paratuur alsmede degene die het
moet bedienen vliegen ze in uit
eigen land.
Moore, Crozman en Marshall
speelden in jonge jaren zelf viool.
Klassiek geschoold op het conser
vatorium van Calgary. Ze speel
den in klassieke orkesten en in
strijkkwartetten. Maar de eenzijdi
ge blik op muziek van de meeste
collega's, stoorde hen.
Met de gedachte dat ook in coun
try, folkmuziek en jazz viool
wordt gespeeld, begonnen ze ze
ventien jaar geleden de groep Bar
rage: vijf violen en een ritmesec
tie. Ze speelden er zelf niet in, ze
construeerden de groep en schre
ven het repertoire en produceer
den de show. Barrage is inmid
dels een wereldact, goed voor
zo'n tweehonderd concerten per
jaar.
Tijd voor-wat nieuws, vond het
driemanschap. Ze hielden in heel
China audities en selecteerden de
zes beste jonge violistes die ze
konden vinden en een klassiek
pianiste. Ze transporteerden de
muzikale talenten naar Liuzhou
en sleutelden daar zorgvuldig aan
een show voor de wereld buiten
China.
Deze avond is te zien dat het alle
maal niet voor niets is geweest.
De eerste try-out van TTie Dragon
fly Orchestra is verbluffend. Een
muzikale cocktail waarin muziek
die je normaal aan Michael
Jackson, Chopin, Enya, Super
tramp, Mozart en ABBA zou toe
schrijven, probleemloos geïnte
greerd in de Dragonfly-show.
De pianiste steelt absoluut de
show. Ze improviseert, speelt met
een keyboard in de vorm van een
gitaar in Smooth criminal een solo
waarvoor Herbie Hancock zich
niet zou schamen. Ze is een
vamp, deze avond. Een jonge
vrouw die een zaal vol Chinezen
volkomen inpakt.
Daar is de volgende dag maar wei
nig van over. Hakkelend vertelt
Amanda (23) dat ze de try-out
wel goed vond gaan. Ze was een
van de toptalenten van het conser
vatorium van Peking, had Dean
Marshall al gezegd. Haar droom is
een carrière buiten China, vertelt
ze. Net als haar idool Lang Lang.
Zij kent hem persoonlijk. Hij
komt ook uit Shenyang, net als
zij. Op het conservatorium heeft
ze een masterclass van hem ge
had. Ze staan nog samen op de fo
to. Vanuit haar geboorteplaats
kent ze ook de verhalen over ande
re kant van zijn carrière. Hij
moest van zijn ouders zo hard stu
deren dat hij herhaaldelijk op de
brug stond om een einde aan zijn
leven te maken. Maar hij sprong
nooit...
Snel maakt ze zich uit de voeten.
Dan is Mary een stuk toegankelij
ker. Vioolspelen, daar was geen
ontkomen aan, vertelt ze. Haar va
der speelde viool voor de zwange
re buik van haar moeder. Heeft
ongetwijfeld invloed gehad.
Dat Mary Dragonfly geweldig
vindt, is in de eerste plaats om
het vioolspelen. Maar ook het acte-
BroUBtfijiira*!, Gosibu'J
De winnaars van deze week zijn:
R. van Pamelen, Breskens; J. Carpentier,
Oostburg en Theo Tas, Middelburg.
RECENSIE
door jeanette Vergouwen
VLISSINGEN - De keuze voor sauva-
ge (wild) wordt verduidelijkt op de
website van La Chapelle Sauvage:
'De musici hebben een wilde en on
tembare muzikale ambitie met een
eigentijdse kritische houding".
door Ton Ouwehand
Pianiste Amanda steelt de show bij The Dragonfly Orchestra.
