PZC
Het is toeval, maar deze
maand is het ook precies
vijftig jaar geleden dat Em
my Verhey voor het eerst in
Zeeland optrad. Toen, in no
vember 1963, als veertienja
rig supertalent samen met
de Vlissingse Orkestvereniging. Dat was in
Britannia in Vlissingen, waar ze soleerde
in het vierde vioolconcert van Mozart. Zij
demonstreerde 'haar reeds briljante violis-
tiek ondubbelzinnig', noteerde de PZC-re-
censent 's anderendaags.
Niet alleen Het Zeeuws Orkest, maar ook
Verhey viert dus een (Zeeuws) jubileum,
al kan ze dat eerste concert niet meer di
rect voor de geest halen. „Maar ik heb een
aantal keren gespeeld in Britannia. Dat was
zo mooi, want de achterkant van de zaal
bood uitzicht op zee. Dat was spectaculair.
Dat zal ik niet snel vergeten."
Ze staat dus al meer dan vijftig jaar op de
concertpodia en bouwde daar een indruk
wekkende staat van dienst op. Zolang het
lichaam meewerkt, gaat ze er met grote toe
wijding mee door. „Voor mij staat kwali
teit voorop en als dat minder zou worden,
dan moet ik daar ernstig over gaan naden
ken. Dat speelt altijd wel ergens in mijn
achterhoofd, omdat de tijd dat ik al speel
wel extreem lang is."
Meer dan een halve eeuw actief als violiste
op topniveau - dat is zeldzaam. „En zeker
bij vrouwen", zegt Verhey. „Zij houden er
over het algemeen eerder mee op, omdat
het fysiek toch een heel zwaar beroep is,
met onregelmatige tijden, veel reizen en
het vioolspelen zelf is ook niet eenvoudig.
Om fit te blijven ben ik fysiek altijd heel
erg bezig. Ik ben gek op wandelen en hard
lopen. Ik zit al heel lang op ballet en doe
ook een soort fitness."
Opvallend genoeg speelde ze, in al die de
cennia, niet eerder samen met Het Zeeuws
Orkest. Ze is aangenaam verrast door het
niveau van het deels uit amateurmusici be
staande orkest. „De kwaliteit is buitenge
woon hoog en de mensen zijn ontzettend
enthousiast. Ik ben echt onder de indruk.
Het doet piet of nauwelijks onder voor een
volledig professioneel orkest. Ik denk dat je
het verschil vaak niet eens hoort, als je het
niet zou weten."
De concertserie wordt geleid door chef-diri-
gent Joan Berkhemer. „Een geweldige diri
gent", vindt Verhey. „Hij is heel muzikaal
en bovendien is hij zelf violist. Dat is een
ideale combinatie. Hij kent alle problemen
die in zo'n concert zitten en kan daardoor
als geen ander begeleiden."
Verhey soleert in het eerste vioolconcert
van Max Bruch. „Ik ben heel gelukkig met
die keuze. Het is een van mijn lievelings
concerten. Het is eigenlijk een eenvoudig
concert - niet extreem groot of lang - en
het heeft een diepe lading. Het eerste deel
is al adembenemend, omdat de viool met
een in een solo terechtkomt. In het tweede
deel komt alles bij elkaar. Het orkest en de
viool hebben dan een soort kamermuziek-
verband. Het laatste deel is een en al vreug
de"
Het is een stuk dat de luisteraar als vanzelf
meevoert. „Je hoeft alleen maar in je stoel
te zitten en je oren open te zetten. Het is
heel makkelijk te consumeren. Bruch heeft
het ook heel mooi geschreven voor de di
verse instrumenten: de blazers, de hoorns,
de celli en uiteraard de violen. Voor ieder
een is het een heerlijk stuk."
Het Zeeuws Orkest bestaat
125 jaar en viert dat de komen
de dagen met een concertserie
waarin de hoofdrol is wegge
legd voor de befaamde violiste
Emmy Verhey. Zij speelt het
Vioolconcert van Max Bruch.
Het Zeeuws Orkest Emmy Verhey, vanavond
(20.00 uur) in De Mythe in Goes, morgen
(20.00 uur) en zondag (15.30 uur) in de Zeeuw
se Concertzaal in Middelburg.
Behalve het vioolconcert van Bruch speelt het
orkest de Egmont-ouverture van Beethoven en
Symfonie nr. 4 van Tsjaikovsky,
Donderdag 14 november tot en met woensdag 20 november 2013
UitGids
Overdag lunchcafé en
's avonds Thais eethuis
PAGINA 4 en 5
23 kunstenaars in Galerie
van den Berge in Goes
PAGINA 9
Een dubbel jubileum
door Rolf Bosboom
Emmy Verhey repeteert samen met Het Zeeuws Orkest. „Ik ben echt onder de indruk van het orkest." foto Lex de Meester
