5
O
www.vanrijninstallatie.nl
WOENSDAG 6 NOVEMBER 2013
j Genomineerd met stempel
Wie zaait, rooit met Vervaet
Het verhaal gaat dat Biervliet in
Nederland meer bekendheid
geniet om Frans Vervaet dan om
Willem Beukelszn, een eeuw of
zeven geleden uitvinder van het
haring kaken. Robin Vervaet
vertelt de anekdote met een
grijnslach. Wat er ook van waar
moge zijn, in de landbouw is
het familiebedrijf een begrip.
Tekst: Peter Oggel
Foto: Mark Neelemans
BIERVLIET - Wie suikerbieten
zaait, rooit met Vervaet. Vanaf mid
den jaren zeventig fabrikant van zelf-
rijdende bietenrooiers, sedert ruim
twintig jaar ook mestinjecteurs. Bijna
honderd medewerkers, wereldwijde
afzet. Vervaet bljft nuchter Zeeuws-
Vlaams: "Je moet gewoon je'best
doen."
Het mobieltje van Robin Vervaet rin
kelt herhaaldelijk. Hij schroomt niet
om het gesprek voor beantwoording
telkens te onderbreken. De klant
wacht niet en zaken zijn zaken. "Daar
is wel een mouw aan te passen", rea
geert hij monter in zijn gsm. Of:
"Dat zal wel lukken."
t
Nee verkoopt Vervaet niet. In de
agrarische sector is het bedrijf sedert
decennia een gevestigde naam. Bieten
rooiers en Hydro Trikes met de merk
naam uit Biervliet zijn bijna wereld
wijd te vinden. Klanten in Canada,
Spanje, Oekraïne, Nieuw-Zeeland,
Turkije, steeds boort Vervaet nieuwe
afzetmarkten aan. In juli is de eerste
Beet Eater naar Amerika verscheept.
Een kleine honderd medewerkers op
de loonlijst, jaaromzet ruim dertig mil
joen euro. Dit jaar draait Vervaet bo
vengemiddeld met een productie van
bijna zeventig machines, onder te ver
delen in 60 procent rooiers en veertig
procent mestinjecteurs. Hoezo reces
sie -Robin zegt het met enige trots.
Om die uitspraak bescheiden direct af
te zwakken. "Het is natuurlijk wel zo
dat mensen altijd moeten eten."
"Een relatief klein bedrijf met kwali
teit en de klant op de eerste plaats",
vat hij de bedrijfsfilosofie in een zin sa
men. Waarmee hij tevens de belangrij-
Robin Vervaet: 'Korte lijnen met de klant zijn vanzelfsprekend.'
ke plussen van Vervaet duidt. Maar
de vraag is toch: hoe relatief is klein
eigenlijk? Wel afgemeten aan de con
currentie, legt Robin uit, grote spe
lers in binnen- en buitenland. Met fa
brikanten als Exel, Grimme, Ropa,
Agrifac. "Dan zijn wij dus niet zo
heel erg groot. Maar dat biedt ons
ook voordelen. Minder overhead bij
voorbeeld, wij houden kosten goed
in de hand. We houden overzicht, le
veren machines op tijd af, bieden een
goede technische ondersteuning, we
kunnen onderdelen op afroep leve
ren."
Korte lijnen met de klant zijn vanzelf
sprekend, zegt hij. Van verkoop tot
service en vice versa. Maar Vervaet
heeft in de ogen van Robin nog een
plus. Die is: occasions behandelen als
nieuw. Met Vervaet Rebuild revi
seert het bedrijf inruil-machines en le
vert die onder volledige garantie af.
"Wij breken de machines tot op het
chassis af om daarna weer geheel op
te bouwen, inclusief nieuwe applica
ties. Met Vervaet Rebuild hebben we
een uitstekende reputatie gereali
seerd."
Met broer Edwin (48) vormt Robin
(45) de tweede generatie in het fami
liebedrijf, dat vader Frans en oom Ri
chard in 1957 beginnen. Wat de
broers in die beginjaren doen? Onder
houd, reparatie en naderhand ver
koop van 'zowat elk apparaat of ma
chine met een motortje'. Bijna tradi
tioneel voor het familiebedrijf aanvan
kelijk in de schuur, bij Frans; maar in
het kielzog van de landbouwmechani
satie en de groei van het autobezit
staat er binnen drie jaar een nieuw
pand.
Gebr. Vervaet groeit. Er komen
dealerschappen, overnames van auto-
en schadeherstelbedrijven. In de loop
van de tachtiger jaren klopt de twee
de generatie aan; Frans en Richard be
sluiten het bedrijf te verdelen. In kort
bestek komt dat neer op: Richard de
auto's, Frans de landbouw.
Edwin en Robin stappen in. Naast de
mechanisatietak bouwt Vervaet in ei
gen beheer dan al bijna vijftien jaar
bieten(bunker)rooiers, in beperkte se
rie. De eerste dateert uit 1974, een
jaar later bouwt het bedrijf er drie
voor de verkoop, bij de boedelverde
ling in 1987 zijn het er zeven. Met
drie modellen is de productie inmid
dels ruimschoots vervijfvoudigd, on
geveer tachtig procent is voor de ex
port. Het oorspronkelijke concept uit
de jaren zeventig geldt nog nog
steeds, vertelt Robin, niettemin
schaaft Vervaet voortdurend aan de
ontwikkeling en innovatie van de bie
tenrooiers. Upgrades, noemt hij die,
onder meer voor capaciteit, comfort,
brandstofverbruik.
Begin jaren negentig. De landbouw
dreigt te verzuipen in de mest van de
(intensieve) veehouderij. Met vooruit
ziende blik op komende mestwetge
ving ontwikkelt Vervaet de Hydro
Trike, de mestinjecteur. Het eerste
prototype dateert uit 1990, in '92 rolt
de eerste driewielige Trike buiten. In
datzelfde jaar wordt de mestwet van
kracht. Vervaet is direct marktleider
in Nederland en laat die voorsprong
niet meer los.
Een halve eeuw na het begin staan er
aan weerszijden van de Hoofdplaats-
weg in Biervliet twee bedrijfsgebou
wen. Een voor de landbouwmechani
satie met tuin-en-parkafdeling, de an
der voor de productie van bieten
rooiers en mestinjecteurs. Een puur
Biervliets bedrijf De derde generatie
kondigt zich alweer aan. Robin: "We
improviseren en innoveren continu.
Iedere markt stelt zo zijn specifieke ei
sen. Maar er ligt een stevig funda
ment voor een gezonde toekomst."
AXEL - Klagen helpt niet, niettemin hebben Jan Allewijn en zijn com
pagnon Wim Duerink een bewogen jaar achter de rug. Sinds 2008
raakt de crisis de bouw hard, en uiteindelijk hebben Allewijn en Due
rink de gevolgen daarvan niet kunnen ontlopen. Eind oktober hebben
ze noodgedwongen afscheid moeten nemen van een van de bedrijven
in hun groep, het Axelse installatiebedrijf Gebrs. Van Rijn.
Dat heeft hen slapeloze nachten be
zorgd, erkent het duo. Maar het be
sluit was onontkoombaar, zegt Alle
wijn, ondanks een reeks maatregelen
eerder in het jaar. "Als bedrijf moetje
voortdurend inspelen op veranderin
gen in de markt, een ondernemer
moet zich kunnen aanpassen aan de si
tuatie. Maar het tij was helaas niet
meer te keren. Sinds januari zijn we
in Axel geconfronteerd met een forse
daling in de omzet. Dat houd je dus
niet vol. Natuurlijk voer je bezuini
gingen door, verlaag je vaste kosten,
let je op de kleintjes. Uiteindelijk is
dat toch onvoldoende gebleken. Een
aantal medewerkers van de Axelse ves
tiging kan aan de slag blijven via de
twee overige bedrijven binnen de
groep: installatiebedrijf Van Rijn in
Oostburg en De Ridder Installaties in
Aardenburg. "Die draaien gelukkig
goed", zegt Allewijn. Hij wil ook in
Axel aanwezig blijven; inmiddels is
hij op zoek naar een klein(er) bedrijfs
pand. Allewijn is overtuigd dat hij er
als ondernemer uiteindelijk sterker
uitkomt. Hij blijft optimistisch. Elke
dip is eindig, zegt hij. Met zijn part
ner beschouwt hij de economische te
ruggang ook als leerproces. Denken
in mogelijkheden, alert zijn op kan
sen. Van Rijn is voor het tweedejaar
partner van B02, daarover is geen dis
cussie geweest, zegt Allewijn. De
sponsoring is vooral gericht op meer
naamsbekendheid en in 2012 heeft de
verbintenis nieuwe klanten opgele
verd. Duerink: "Laat je je niet zien of
horen, dan kennen ze je ook niet."
Jan Allewijn rechts, Wim Duerink links.
