Erfgoedpareltje op Walcheren 2 BUITEN -11 EP Iedereen kent ze wel, van die boerderijtjes die vele stormen en oorlogsgeweld hebben door staan en waar de tijd stil lijkt te hebben gestaan. Elke vorm van modernisering is het pand vreemd, waardoor je je zowel bin nen als buiten in (overgrootmoe ders tijd waant. Een boerderijtje zoals het zou kunnen voorkomen in 'Het Dorp' van Wim Son- neveld en waar meestal een ouder iemand zijn of haar laatste levens dagen doorbrengt. Het blijft zoals het altijd was... totdat de bewo ner overlijdt of naar een verzor gingshuis verhuist en het object van de ene op de andere dag van de aardbodem wordt geveegd. De herinnering aan een erfgoedparel tje is hetgeen dat overblijft... Authentiek, karakteristiek én vogelvrij Zo werd ruim vier jaar geleden bij het Meldpunt Erfgoed Zeeland melding gemaakt van een boerde rijtje aan de Grindweg tussen Zoutelande en Westkapelle. Het object werd nog bewoond door een man op leeftijd en 'alles zou nog zoals vroeger zijn', werd bij de melding als extra informatie toegevoegd. Een aantal ingesloten foto's illustreerde het een en an der. Inderdaad betrof het hier een karakteristiek Walchers boerderij tje, waarvan zowel het interieur als het exterieur zeer authentiek bleken. Nu, inmiddels ruim vier jaar later, staat het boerderijtje leeg en be vindt het zich serieus in de geva renzone. Het direct aan de door gaande weg gelegen pand kan dan wel zeer karakteristiek en authen tiek zijn, elke vorm van moderni- Turkeye. Of zoals een IJzendijkenaar zou zeggen: Turkiejn. Drie straatjes die van bovenaf gezien een laars vormen. Vier invalswegen. Vijf vakantiewoningen en wat informatie borden over vroeger (oorlogs)tijden. Het gehucht Turkeye oogt kronkelig en wat rommelig. De witte Vlaamse reuzen van Bram Willems, die vroeger een publiekstrekker wa ren, zijn er al lang niet meer. Schotelantennes staan her en der op de daken. Een Zeeuws-Vlaamse vlag wappert in één van de tuinen, net als een Uirkse. Herman Wijf fels is gebpren in het gehucht. Hij schopte het tot hoogste baas van de Rabobank en werd later voorzitter van de Sociaal-Econo mische Raad (SER). Ook de wortels van Ni- na Pauwaert liggen er. Geboren in novem ber 2012 is ze de eerste baby in 25 jaar die er woont. Een paar huizen verder, op nummer veer tien, 'wonen' Udo en Vera Girke. Ze hebben het huis in bezit als vakantiewoning en zijn geregeld in Turkeye te vinden. De ouders van Vera kochten het huis in 1970. „Mijn ouders raakten geïnteresseerd omdat vrien den van hen een huis in Pyramide hadden. Daar waren wij ook vaak. Daarom gingen mijn ouders op zoek naar woningen die te koop stonden. De Zeeuwse lucht was ook goed voor mijn moeder want ze had een al lergie." Later kochten Udo en Vera het huis over en nu proberen ze er één keer in de zes weken naartoe te gaan. Vanuit hun woon plaats Keulen is het maar drie uur rijden, ver telt Udo. „Vroeger was het hier wel wat le vendiger", herinnert Vera zich. „Er waren ook meer Duitsers. Toen waren er meer va kantiehuizen dan permanente bewoners, nu is dat andersom. Maar we vinden het eigen lijk wel mooi zo, haha! We denken dat dat komt omdat de vliegreizen naar landen als Spanje nu zo goedkoop zijn. Dan heb je na tuurlijk ook goed weer. Maar wij houden van Zeeland en gaan ook graag in de win ter." Cor van Doeselaar en Monique Sturm onder schrijven de lezing van de Girkes: er is fy siek weinig veranderd in Tïarkeye, alleen het inwoneraantal is dat. Cor verhuisde in 1979 naar het gehucht, Monique volgde hem een half jaar later, daarbij niet afgeschrikt door de stilte van Turkeye. "Al woonde hij op de maan dan was ik er naartoe gegaan." Omdat Cor als televisiemonteur werkte, kwam hij voordat hij er ging wonen ook al eens in het gehucht. "Aan de Turkeyeweg, de overkant van de weg, stond een café. En in Tïirkeye was een winkeltje. Een heel klein huisje met veel kinderen en een winkeltje er naast. Vre selijk moet dat geweest zijn." Verder terug in de geschiedenis blijkt dat Turkeye ook een belangrijke rol heeft ge speeld in de Tachtigjarige Oorlog. Een be most informatiebord probeert bezoekers daarvan een beeld te schetsen. Turkeye nam na de verovering van de streek door prins Maurits in 1604 een belangrijke plaats in de defensielinie in. De linie was aangelegd om het veroverde gebied te behou den. De versterking van Turkeye bestond uit twee forten: Groot Turkeye en Klein T\ir- keye'. Hoewel er meer lezingen zijn over de herkomst van de naam van het gehucht, is dit de meest plausibele voor Cor. „Dat kun je ook zien op kaarten uit die tijd." Anno 2013 is Uirkeye een aardig beroemd plaatsje. Immer nog maken passanten lollige foto's bij het plaatsnaambord, soms met 'Ara fattheedoek' en al. Ook Uirkse bezoekers we ten het te vinden, zeker na het bezoek van de in Turkije bekende zanger Baris Manco. Zijn bezoek werd uitgezonden op de Turkse televisie, waarna de touringcars en masse naar Zeeuws-Vlaanderen togen: thee drin ken bij Cor en Monique. SIGNALEMENT TURKEYE Historische schuren, unieke waterputten en oude bakketen. Veel cultureel erfgoed in Zeeland wordt bedreigd. In deze serie laten we zien wat er dreigt te verdwijnen. De boerderij aan de Grindweg tussen Zoutelande en Westkapelle. De overkant van de weg, dat is geen Turkeye meer Udo en Vera Girke door Michiel Bouwman Turkeye Turkeye, met links de woning waar vroeger een winkeltje zat. Ligging: twee kilometer ten westen van Ijzendijke Gemeente: Sluis Aantal huizen: bijna dertig Aantal inwoners: ongeveer twintig permanent Netwerkbereik: zwak

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 38