f
I
ii
i
UIT 9
positie bijvoorbeeld, is nauwelijks sprake.
In de vaak monochrome vlakken, zijn af en
toe sporen van handelen te vinden die
voor subtiele veranderingen zorgen. Louws
laat je echt op de vierkante millimeter kij
ken.
Daarmee is meteen de relatie gelegd met
de wél herkenbare voorstellingen van Nan
da Runge. Zij bouwt ze op uit penseelstre
ken, soms met een brede kwast, soms met
een fijne punt. Met vaart lijkt zij de lijnen
neer te zetten en aanvullend met vlekken
de voorstelling af te maken. Die vlekken ge
ven de objecten de illusie van driedimen-
sionaliteit. Ook Runge laat mij kijken. Naar
de penseelstreken en de vlekken die tegelij
kertijd dat herkenbare beeld vormen. De
voorstellingen verwijzen naar gebouwen,
woonhuizen, kantoren of schuurtjes. Door
de ogen van Nanda Runge krijgen ze iets
geheimzinnigs.
De vervreemdende lading ontstaat vooral
omdat zij mensen en details weglaat. Ik
dwaal langs haar (kleine) schilderijen en
voel mij een vreemdeling. Dat licht unhei
mische gevoel raakt aan de afstand die er
uiteindelijk vaker wel dan niet is tussen
mij en de wereld waarin ik verkeer. Er zijn
immers zoveel plekken en gebouwen die ik
ken, maar weten wat er speelt en wie er
woont doe ik natuurlijk in de meeste geval
len niet. Mijn vertrouwdheid met de we
reld waarin ik rondloop is deels schijn.
Terug naar Giel Louws. Zijn werk is niet
letterlijk gebaseerd op waarnemingen,
maar ontstaat puur, vanuit de schilderkun
stige 'handeling. De resultaten echter doen
mij denken aan oppervlakken die ik in het
dagelijks leven soms zie, maar waar ik vaak
ook aan voorbij zal lopen. Een gesausde
ruit, een fragmentje van een beschadigde
muur, krassen op een glanzend oppervlak.
Ze stellen niefs voor, maar kunnen mijn
oog treffen. Ik ben degene die door mijn
zien dat stukje werkelijkheid als het ware
tot leven brengt. En dat is ook waarom het,
zo lijkt het mij, Louws gaat. Om niet min
der of meer dan het wonder van het zien
zichtbaar te maken.
Dat is ook de relatie van zijn werk met dat
van Runge. Het zien geeft de wereld beteke
nis. Het meebeleven van het ontstaan van
wat we zien verdiept dat betekenis geven.
Is er ook nog plaats voor schoonheid in de
ze benadering? Ja, maar dan een terloopse
schoonheid, een getroffen worden door het
kleine in het grote. Het is de subtiele pen
dant van het ervaren van het sublieme dat
in de Romantiek gevonden werd in het
grootse, het onvoorstelbare.
In de Bewaerschole draait het om een veel
bescheidener vorm van ervaren van het su
blieme. Louws en Runge zoeken naar het
bijna onzichtbare moment waarop alles
klopt. Dat vinden ze niet altijd, maar vaak
genoeg om een ritje naar Burg-Haamstede
goed besteed te vinden.
Beeldend kunstenaars Giel
Louws en Nanda Runge zoeken
in de Bewaerschole in Burgh-
Haamstede naar het bijna on
zichtbare moment waarop alles
klopt, merkt Nico Out.
Het werk dat op dit moment
in de Bewaerschoole is te
zien, lijkt op het eerste ge
zicht niets met elkaar te ma
ken te hebben. Ik zie bij
voorbeeld twee kleine pa
neeltjes naast elkaar op een
plankje staan, het ene diffuus grijzig, het
andere iets groter en lichtbeige. De maker,
Giel Louws, is duidelijk bezig geweest schil
derijen te maken die tot hun essentie zijn
teruggebracht. Daarbij onderzoekt hij uit
eenlopende werkwijzen die hem tot aan
de grens van het metier brengen. Van com-
DONDERDAG 31 OKTOBER 2013
Op de tentoonstelling Zoet-Zout-Zee-
Land tonen vier ontwerpteams hun vi
sie op de toekomst van de aquacul-
tuur in onze provincie. Aanvullend
prikkelt een aantal kunstenaars de
verbeelding met op water en groei
geïnspireerde foto's, grafiek, kera
miek en objecten. Een opvallende bij
drage is de met zeevruchten van klei
volgepakte kar van Yolanda Roosen.
T/m 3/11CBK Zeeland, Balans 17,
M'burg. Ma-vr 9-17 uur/zo 13-17 uur.
Jan Verschoore en Jorien Brugmans
richtten de gang tussen het 'oude' en
nieuwe Terneuzense stadhuis in met
een rijke oogst aan grafiek. Beiden
werken in hoogdruk en gebruiken die
techniek vaardig en creatief. Ver
schoore speelt organische vormen zo
als dieren geraffineerd uit tegen geo
metrische.
T/m-6/12. De Passerelle, Stadhuisplein
1, Terneuzen. Ma-do 8.30-16.30 uur,
vr. tot 20 uur.
'En hij zag dat het goed was' is de der
de tentoonstelling uit een op het
scheppingsverhaal gebaseerde reeks.
Olphaert den Otter, Erik Sep en Ste
fan Gross spitsen hun visie toe op
wat mensen met de wereld doen.
Schilderijen van geïmproviseerde
bouwsels, maquettes van verlaten ste
den en fluorescerende objecten zet
ten aan tot nadenken. Verrassend.
T/m 12/1 2014. Willem3, Oranje
straat 4, Vlissingen. Do-zo 13-17 uur.
Antoine Mes heeft zijn sporen ver
diend op het terrein van kunst in de
openbare ruimte, maar is nog steeds
actief als schilder. In zorgvuldig ge
componeerde rechthoeken en kleur-
banen verbeeldt hij de schoonheid,
het licht en de ruimte van het Zeeuw
se landschap. Mooie combinatie met
sculptuur van Gerda Rutters.
T/m 31/12. Huis der Tekeningen, Mol
straat 1, Middelburg. 1e zo vd maand
en op afspraak: 0118-601770.
De tentoonstelling Stop Making Sense
geeft een representatief beeld van de
grote diversiteit aan schilderkunst uit
de jaren tachtig. Neo-expressionisme,
neo-geo, neo-conceptueel, graffiti,
transavanguardia, nieuw wild en pat
tern painting, het behoort allemaal
tot het idioom van deze jaren. Met
topwerken van o.a. René Daniëls.
T/m 19/1 2014. Dordrechts Museum,
Museumstraat 40, Dordrecht. Di. t/m
zo. 11-17 uur.
i
i\
Werk van Giel Louws. Werk van Nanda Runge.
Subtiele versie van het sublieme
Yolanda Roosen oogst uit zee Grafiek in de Passerelle in Drie visies op onze wereld Balans van figuratie en abstractie Stop Making Sense in Dordrechts
bij CBK Zeeland Terneuzen in deWillem3 in Middelburg Museum
GIEL LOUWS NANDA RUNGE
Giel Louws (1975) woont in Middelburg en
werkt in Vlissingen. Zijn opleiding kreeg hij
aan de Stedelijke Academie Brugge en de Ho
geschool voor de Kunsten in Kampen.
Van expressief zelfonderzoek evolueerde
zijn werk via het verbeelden van kwetsbaar
heid in figuratief werk naar een abstractere
fundamentele benadering.
Nanda Runge (1970) woont en werkt in Mid
delburg. Zij studeerde aan de HKU in
Utrecht
Met zelfgemaakte foto's als uitgangspunt
maakt roept zij met rake lijnen en vlekken
voorstellingen op van binnenruimtes, gebou
wen en andere bouwsels. Daarin speelt zij
vast en vluchtig tegen elkaar uit.
T/m 16/11, Bewaerschole, Burgh-Haamstede.
Nico Out gaat elke week op
zoek naar het beste wat
Zeeland op het gebied van
beeldende kunst
te bieden heeft.
