Kleine jongens voelen zich vaak grote kerels
26 SCHOUWEN-DUIVELAND
Persfotograaf Dirk-Jan Gjeltema is een van
de deelnemers aan 'Krot of Kans'. Hij
vertoeft een week in Zonnemaire.
Lappenmand
Werkzaamheden
aan de N670
bij Kloetinge
zonnemaire - Voor persfotograaf
Dirk-Jan Gjeltema, onder meer
werkzaam voor de PZC, was Zon
nemaire altijd maar een stil en
verlaten dorp; waar hij af en toe
een plaatje schoot voor de krant
of alleen maar doorheen reed op
weg naar een andere bestem
ming.
Wat motiveerde hem zich aan te
melden als deelnemer van het pro
ject Krot of Kans van het CBK
(Centrum Beeldende Kunst Zee
land)?
„Ik wilde eens ervaren hoe het is
om in een kleine kern te wonen.
Of het er echt zo stil en verlaten
is als ik dacht. En natuurlijk om
met foto's te tonen hoe het hier
gesteld is met krotten en kansen."
Het CBK beoogt met dit kunste
naarsproject te onderzoeken wat
de problemen zijn en waar de mo
gelijkheden liggen voor een zoge
heten 'anticipeerregio'. Dat is een
omschrijving voor een regio waar
de krimp van de bevolking nu
nog niet echt nijpend is, maar
waar het aantal bewoners in de
nabije toekomst wel flink zal te
ruglopen. Het CBK zou door mid
del van dit project graag een bij
drage leveren aan het antwoord
op de vraag: 'Hoe kun je daarop
anticiperen?'
Gjeltema heeft er lol in deze week
in een klein huisje aan de I. M.
van der Bijlstraat te vertoeven.
Voor zijn deur ziet hij tweemaal
daags een levendig tafereel als
ouders hun kinderen naar school
brengen en weer ophalen.
Hij voert gesprekjes met dorpsbe
woners, die inmiddels wel ge
wend zijn dat er geen winkel
meer is op het dorp en die daarop
inspelen met hun boodschappen
elders te halen of een beroep te
doen op buren en kennissen.
Zij vinden het wél prettig dat er
een bus rijdt en dat daarmee voor
zieningen elders behoorlijk goed
bereikbaar zijn. Ook van de biblio
bus en de groentewagen van de
gezusters Dekker wordt' dankbaar
gebruik gemaakt.
De fotograaf treft ook bewoners
die elkaar ontmoeten in of bij het
dorpshuis en schiet een mooi
plaatje op het schoolplein waar
juf Ottelien van der Torren een
groepje leerlingen blokfluitles
geeft. Met zulk mooi weer als de
afgelopen week kan dat immers
best buiten. Voortrazend verkeer
is hier niet.
„Natuurlijk is het hier stiller dan
waar ik zelf woon: aan de rand
van Middelburg. Als je daar door
de wijk loopt, zie je altijd wel
mensen. Hier kun je een rondje
maken zonder ook maar iemand
tegen te komen. Maar dan ervaar
je wel hoe ruim en mooi het is
om op het platteland te wonen",
vertelt Gjeltema tijdens de maal
tijd bij Rosalinde van Ingen Sche-
nau. Zij is beeldend kunstenares
en docent beeldende kunst en
vormgeving met een horeca ach
tergrond. Van Ingen Schenau
woont al elf jaar in Zonnemaire.
Op verzoek van het CBK houdt
zij een blog bij over 'Krot erf" Kans'
in deze kleine kern. Tevens ont
popt zij zich als een enthousiaste
gastvrouw voor de deelnemers
aan dit project.
Zij onthaalt Gjeltema op een sma
kelijke herfstdis met onder meer
rucola, geroosterde pompoen en
knolselderij, feta, geitenkaas, to
maatjes en kruidendressing.
„Door dit project leer ik plotse
ling met heel andere ogen naar
mijn eigen dorp te kijken", laat de
gastvrouw weten.
Gjeltema vertelt vooraf geen strak
afgekaderd plan te hebben gehad
voor de invulling van zijn weekje
Zonnemaire. „Op een andere ma
nier mijn werk doen, dat wel. Als
ik voor de krant een foto maak,
zit ik dichter op de huid van men
sen. Voor dit project neem ik
meer afstand, zodat ook de omge
ving wordt meegenomen in het
totaalbeeld." Verder experimen
teert hij met een Fuji Instax came
ra. Dat is te vergelijken met vroe-
Er zijn hier veel
meer kansen dan
krotten. Dat wil ik
met mijn foto's tot
uiting brengen
gere polaroid-kiekjes. „Ik maak
zo'n instax-foto, druk die af en
maak die vervolgens onderdeel
van het beeld dat ik even later van
dezelfde locatie maak. De gedach
te erachter is het verloop van tijd g1
te visualiseren."
De fotograaf liet zich ook inspire
ren door een uitspraak van de
vroegere gedeputeerde Gert van
Zwieten: „Wat is dat toch met
Zonpemaire? Het lijkt wel of de
creativiteit daar uit de klei om
hoog komt." De provinciaal be
stuurder doelde op mensen met
initiatieven als: Niek Deïst (Land
schapscamping), Jaap Verseput
(Festival Zonnemaire Buitenge
woon) en de gebroeders Joop en
Peter de Koeijer (Zeeuwse Vlegel
eri bloeiende akkerranden).
Gjeltema zal Zonnemaire na deze
week nooit meer als 'stil en verla
ten' ervaren. Hij kijkt nu met an
dere ogen naar dit dorp, waar wel
degelijk levendigheid is te vinden
als je er oog voor hebt. „En er zijn
hier veel meer kansen dan krot
ten. Dat hoop ik in mijn blog op
www.krotofkans.nl met tekst en
foto's tot uiting te brengen."
Het baasje van DJ wist zich
een paar weken geleden
op zaterdagavond geen
raad meer. Hij moest Zijn best
doen om zijn vierjarige jack rus-
sell in zijn geheel bij het dieren-
ziekenhuis te krijgen.
DJ was tijdens het uitlaten gebe
ten door een rottweiler. Die beet
zó door, dat DJ's darmen uit zijn
buik bungelden. Gelukkig schoot
een buurvrouw te hulp om DJ
met spoed naar de dierenarts te
brengen. „DJ was aan het dood
gaan. Hij verloor heel veel bloed,
dus was het zaak om hem meteen
aan het infuus te leggen. Wij krij
gen regelmatig honden met beet
wonden binnen, maar dit was
wel heel extreem", vertelt dieren
arts Lotte Beirens.
Om 20.30 uur ging DJ aan het in
fuus, een half uur later was hij
dermate op kracht gekomen dat
Lotte aan de operatie kon begin
nen. „Hij had geen uitval van ze
nuwen en ook al zijn andere orga
nen waren gelukkig intact geble
ven. Met het verwijderen van een
stukje dunne darm, stukje dikke
darm én de blinde darm konden
we hem goed helpen. Om half
twee 's nachts konden we hem in
een hok leggen om bij te komen.
Hij moet voorlopig bijna dagelijks
op controle komen, maar zijn toe
komst ziet er steeds beter uit."
De aanleiding voor het incident is
onduidelijk. DJ gromt volgens de
eigenaar wel vaker naar andere
honden, maar daar blijft het dan
ook bij. Lotte: „Honden zien geen
verschil in grootte: een hond is
een hond. Een jack russell denkt
gerust dat-ie zich met een rottwei
ler kan meten.
Beide dieren begonnen opeens te
vechten toen ze elkaar passeerden
tijdens het uitlaten en op de
vraag 'wie begon' krijg je van een
hond natuurlijk nooit antwoord.
Dat maakt het onmogelijk om
een claim bij de verzekering in te
dienen. Pech voor de eigenaar,
maar hij heeft er geen moment
over nagedacht om DJ niet meer
te helpen. De eigenaar: „Nadat hij
was gebeten rende hij naar mij en
gaf me een lik. Ik voelde aan alles
dat hij wilde blijven leven."
KLOETINGE - Rasenberg Wegen
bouw BV voert in de nacht van 29
op 30 oktober tussen 19.00 uur en
6.00 uur onderhoudswerkzaamhe
den uit aan de hoofdrijbaan van
de N670 (Noordweg Kloetinge-Ka-
pelle) tussen de Patijnweg en de
Monnikendijk en de N670 (Post
weg) tussen de Akkerseweg en
Yerseke. Op de hoofdrijbaan wor
den verzakkingen gerepareerd én
het asfaltbeton vernieuwd. Om
het werk uit te voeren wordt de
hoofdrijbaan afgesloten voor alle
verkeer. Het verkeer wordt tij
dens de werkzaamhede'n omge
leid. De omleidingsroutes worden
met gele borden aangegeven.
Toch niet zo stil en verlaten
door Ali Pankow
Idyllisch plaatje van een 'jongerenhangplek' in Zonnemaire zoals Dirk-Jan Gjeltema kon aanschouwen vanuit zijn tij
delijke woning aan de I. M. van der Bijlstraat, foto Dirk-Jan Gjeltema
I Fotograaf Dirk-Jan Gjeltema aan het werk als deelnemer aan het project
'Krot of Kans' in Zonnemaire. foto Ronald den Dekker
Dirk-Jan Gjeltema
door Raymond de Frel
In de rubriek De Lappenmand ge
ven dierenartsen, specialisten, assis
tentes én baasjes een kijkje achter
de schermen van Dierenziekenhuis
Zeeuws-Vlaanderen in Terneuzen.
Vandaag: de gebeten hond.
