Die neef met zijn
gemene hond
Waar waren die
bankafschriften?
ZEELAND 25
engwas,
je haar nu een tik mag geven
oren krabben. Wij hebben vanuit het
notariaat de Hogeschool Zeeland en het
CZW-bureau benaderd met de vraag
hoe we goed kunnen reageren op dit
soort signalen. Het probleem is name
lijk dat iemand die wij wegsturen, ge
woon naar een collega loopt en het daar
probeert. Er wordt nu gewerkt aan een
mogelijkheid om collega's in te seinen
in een 'collegiale geheimhouding'. Ver
der pleit ik ervoor dat de notaris als fi
nancieel zaakbehartiger deel kan zijn
van de keten van zorgprofessionals. Wij
zijn de beroepsgroep met de grootste
mate van toezicht." Begin december
moet er een projectvoorstel over de aan
pak van financiële uitbuiting van oude
ren klaarliggen. „En dan moeten we kij
ken of er subsidie voor te vinden is", al
dus Suzanne van der Graaf van het
CZW-bureau. Voor zorgprofessionals
geldt sinds juni een 'meidcode geweld
in afhankelijkheidsrelaties'. Die schrijft
voor wat te doen bij een niet-pluis-ge-
voel of erger. „Wij hebben dit jaar men
sen uit thuiszorgorganisaties en zorg
centra getraind in het herkennen van
oudermishandeling", zegt Van der
Graaf. Dat gebeurde in vier sessies, van
ieder twaalf personen: toevallig exact
het aantal dat dankzij subsidie gratis
mocht deelnemen. Het lijkt erop dat de
kosten de animo om deel te nemen
flink drukken. Wellicht dat zorgprofes
sionals toch bereid zijn een betaalde
training te volgen als ze er accreditatie-
punten voor kunnen krijgen, denkt Li-
sette van 't Westende van De Groene
Lijn. Dat biedt in november, als eerste
commerciële opleidingscentrum in Zee
land, scholingen Oudermishandeling
in de Zorg aan. „Bovendien richten we
ons op een bredere groep: niet alleen
mensen uit de zorg, maar ook welzijns
werkers, maatschappelijke organisaties
of gemeenten." Van 't Westende kwam
op het idee voor de trainingen door
haar eigen ervaringen in de thuiszorg.
„Als directeur van een thuiszorgorgani
satie heb ik gezien hoe medewerkers
worstelden met dergelijke situaties.
Wanneer is het mishandeling en wan
neer niet? Wat doe je als je ziet dat een
collega-zorgverlener of mantelzorger
grenzen overschrijdt? Hoe bespreek je
dat met elkaar? Wat als je ziet dat een
cliënt blauwe plekken heeft?" Belang
rijk is in elk geval dat je niet direct een
beschuldigende vinger uitsteekt, zegt
Van 't Westende, maar het probleem be
noemt en in het team bespreekt, of met
de mantelzorger van de cliënt. „Je lost
niets op door te zeggen: het mag niet.
Mishandeling ontstaat vaak uit on
macht."
Het was een zielig hoopje mens dat binnengebracht
werd. Breekbaar lag ze in het ziekenhuisbed. Maar
het meest opvallend was niet haar uitgebluste ver
schijning: dat waren de hondenbeten op haar armen en be
nen. 's Ochtends meldde zich een neef Hij schoof het
dienblad met het ontbijt naar zich toe en begon op zijn ge
mak te eten, terwijl zijn tante met bange ogen toekeek.
Het bezoek had haar zo van streek gemaakt dat het de ver
pleging opviel en een maatschappelijk werkster een praat
je kwam maken. De neef bleek min of meer ingetrokken
te zijn bij zijn alleenstaande tante, die verder weinig socia
le contacten had. Hij kwam en ging en deed waar hij zin
in had. Als hij geen geld had, en dat was vaak zo, vroeg hij
Izijn tante om geld. Na verloop van tijd nam hij haar finan
ciën zelfs helemaal over. Waar de hondenbeten vandaan
kwamen, werd nu ook duidelijk: de hond van de neef.
Niet dat hij hem op haar afstuurde, maar hij had de hond
niet onder controle, zei hij schouderophalend.
Met steun van het maatschappelijk werk werd de politie
ingeschakeld. Een bewindvoerder nam het over.
'De genoemde (geanonimiseerde) voorbeelden zijn ontleend
aan de dagelijkse praktijk van Zeeuwse hulpverleners
Sinds zijn pensionering overwinterde hij elk jaar in
warme streken. Thuis, in zijn huis in Zeeland, hield
zijn nicht een oogje in het zeil. Elke week kwam ze
even poolshoogte nemen: kijken wat voor post er lag, even
tueel een rekening betalen. Een tijdlang ging dat goed. Tot
meneer op een dag terugkwam en ontdekte dat zijn bank
saldo behoorlijk geslonken was. Hoe kon dit nu? Hij riep
de hulp in van een vrijwilliger van de KBO Zeeland om
het uit te zoeken. Er bleken nogal wat bankafschriften te
ontbreken. En toen die opgevraagd waren, via de bank,
werden de angstige vermoedens bewaarheid. Gedurende
zijn afwezigheid had de nicht met zijn pas allerlei dingen
betaald. Benzine, autoreparaties enzovoorts. Werd er aan
gifte gedaan? Nee. De nicht bekende schuld. Er werd on
derling een regeling getroffen, en daarmee was de kous af.
Voor zo'n minnelijke schikking wordt vaak gekozen in dit
soort gevallen. Want een officiële aangifte loopt al snel uit
op een familierel, waarbij de ene helft van de familie voor
het slachtoffer kiest en de andere helft voor de vermeende
dader. En dat betekent: nóg minder familiebezoek.
Het is eerder ouderenmishandeling dan je denkt Praat erover.
gHUti met het Swunpwrn Hu*e*|k GnM 09001 *6 *6 o< tajfc op www.w»f««ntfe*ftf)b*.ri
WOENSDAG 23 OKTOBER 2013
I Ouderen die in een sociaal isolement verkeren of in een afhankelijkheidspositie verkeren, zullen niet snel aangifte doen van mishandeling of uitbuiting, foto Roos Vonk
www.vooreenveiligthuis.nl/
ouderenmishandeling
