Beoordeling Griezelen met pompoen 4 UIT KOKEN MET PUCK Puck Kerkhoven De pompoenen zijn er weer. Je kunt geen boerenerf of volkstuin passeren of daar liggen ze met hun bolle oranje lijven in de herfstzon. Op een wiebelig bank je of rustiek bedoelde kruiwa gen. In het stadje waar ik woon, hebben winkeliers de handen in eengeslagen en vijftig enorme pompoenen aangeschaft die elke ochtend trouw naar buiten wor den gesjouwd om de winkelin gangen te flankeren. Mooi initia tief, toch? Waarom moet ik dan grijnzen als een valse lampion, als ik in de goot een gehavend exemplaar bespeur, waarmee overduidelijk is gevoetbald? Heb ik iets tegen pompoenen? Ik geef het toe, tot voor kort vond ik ze nooit lekker met hun weeïge smaak en hun vrucht vlees, dat in gekookte staat of te draderig, of te zacht is. Boven dien is hun buitenkant zo hard dat ze bijna niet te schillen zijn, zonder ernstige snijwonden in de vingers op te lopen. Iedereen die wel eens heeft geprobeerd een pompoenlampion te maken, kan daarover meepraten. Wist je trouwens dat het van oor sprong een Ierse gewoonte is om gezichten te snijden uit uitgehol de rapen en later pompoenen? Jack-o'-lanterns worden ze ge noemd, en ze zijn bedoeld om de monen te verdrijven aan de voor avond van Allerheiligen: the eve of all hallows (oud-Engels voor heiligen), oftewel Halloween. Tot voor kort vond ik ze dus niet lekker. Maar mijn groenteman Rooster de pompoen, zodat hij karamelliseert en een pittig grillsmaakje krijgt bracht me op andere gedachten: „Je moet ook niet iedere willekeu rige pompoen eten. Probeer een keer de flespompoen, die zijn wél lekker en niet dradig. En je hoeft ze niet te schillen, want de schil wordt tijdens de bereiding zo zacht, dat je die gewoon kunt eten." Een topkok verklapte mij zijn ge heim voor lekkere pompoenge rechten: het zit hem in het toe voegen van voldoende krachtige smaakmakers, zoals ui, prei, knof look, oude kaas of zelfs garnalen. De belangrijkste tip: rooster de pompoen, zodat hij karamellis eert en een pittig grillsmaakje krijgt. Ik kom een leuk recept met pom poen tegen in het nieuwe kook boek De grenzeloze smaken van Ne derland. Vol met eetherinnerin- gen van landgenoten die elders zijn geboren en getogen en hun oorspronkelijke eetcultuur graag met ons delen. Het bevat boven dien handige lijstjes met do's en don'ts voor als je eens gaat eten bij een Chinese, Iranese, Poolse, Surinaamse, Spaanse of Pakistaan se familie. Een smakelijk boek waarin je blijft lezen. Je hoeft Ne derland niet uit om op culinaire wereldreis te gaan, concluderen de auteurs Floris Scheplitz en Nog maar een paar maanden is 1611 open, maar de Italiaan/pizzeria geeft de indruk al jaren aan de Kaai in Veere te zitten. Het is een pretti ge zaak, waar je je vrien den mee naar toe wilt nemen. We genoten met z'n tweeën van de Italiaanse keuken; rijk, puur, eerlijk en vers. e zijn blij verrast als we 1611 binnen stappen. Een smaak volle zaak, mooi ingericht en er is zorg aan details besteed. De gestucte muur is op een paar plaatsen opengelaten uit respect voor de oude steentjes. Het monumenta le pand, waar volgens de overle vering ooit een postkantoor in heeft gezeten, is waardig gemo derniseerd. Karin Houmes ontvangt ons en zegt dat we mogen gaan zitten waar we willen. Mooi, bij 1611 hoeft een tweetje ook niet per se aan een tweepersoons tafeltje te gaan zitten. Al zal dat in het hoogseizoen wellicht anders zijn. Deze vrijdagavond namelijk is het rustig, met nog een 'twee tje' en 'viertje'. Maar de gast vrouw speelt in elk geval goed in op de situatie. We zitten vlakbij de open keu ken en zien kok Wilfred Lub bers aan het werk. Hij bereidt in alle rust de gerechten, is wel con tinu in de weer met kloppen, snijden én kneden. Dat laatste is helemaal een opluchting. Hij kneedt het pizzadeeg en het brood zelf en rolt het soepeitjes uit. Wat een geluk dat hij geen pletter gebruikt, waarmee alle luchtigheid uit de pizza's ver dwijnt. Later zal hij vertellen dat hij er varing heeft opgedaan bij Corjan Hoogerheide van In den Struys- kelder, ook in Veere. Toen hij 'op eigen benen ging staan', koos hij voor de Italiaanse keuken en keek speciaal voor het bakken van pizza's mee over de schou ders van twee Middelburgse piz za-restaurants, Mama Mia en La Piccola Italia. We kiezen in elk geval een piz za. Vooraf bestellen we plat brood met rozemarijn (5,00 eu ro). We zijn net terug van een va kantie in Italië en verwachten een stuk Focaccia te krijgen, dun, olieachtig en krokant. Maar de versie van Wilfred Lubbers wijkt daarvan af. Zijn brood is wat droger en dikker, maar vol doet wel aan de verwachting van 'plat brood' met kruiden. We krijgen er pesto bij. Het is de klassieke variant met basilicum, knoflook, pijnboompitten en heel goede olijfolie. Erg lekker, we krijgen nog een extra bakje als we er naar vragen. Bij het hoofdgerecht twijfelen we of we een vegetarische dag schotel met courgetteschijfjes zullen kiezen of de cannelloni van de kaart. Het wordt de can nelloni (16,75 euro). De tomaten saus van het pastagerecht is wat sterk van smaak en neigt naar de smaak van ketchup. Daar moet je van houden. De vulling van gehakt en romige kaas is ge slaagd, al is het wel een machtig gerecht, dat wat zwaar op de maag ligt. Maar dan de pizza. Die maakt ons helemaal blij. Het is een piz za met spinazie, pancetta, mozza rella en crème fraiche (24,75 eu ro). Je krijgt er een pizzasnijder bij, die gemakkelijk de pizza in punten verdeelt. Het binnenste gedeelte zakt naar beneden als je de punt optilt. Heerlijk, de kant is krokant. We gaan vanzelf weer met onze gedachten terug naar onze vakantie in Italië. Daar aten we de lekkerste pizza ooit. Die werd in een houtkachel geschoven en eenmaal op het bord, bubbelde de kaas nog wat na. De geur van vers pizzadeeg en kruiden was overweldigend. Ook deze pizza van 1611 is een topper. Weliswaar werkt Wil fred Lubbers met een elektrische oven. Maar voor deze pizza rijd je om. Koks in toeristencentra kiezen nogal eens voor een piet machine en 'lopende bandoven' om veel pizza in korte tijd te ma ken. „Maar ik wilde vanaf het be gin zelf het deeg kneden en be werken en deze oven kan ik royaal boven 300 graden zetten. En ik kan het aan om een fami lie van acht personen snel aan een pizza te helpen", verzekert de chefkok. We besluiten met een tiramisu. Die mooi stijf-smeuig is en het klassieke recept is gevolgd. Deze tiramisu 'trekt ons op'. We gaan naar huis in de wetenschap dat we een goede Italiaan gevonden hebben. 1611 is snel opengegaan om het hoogseizoen mee te ma ken. „Nu komt de verfijning en afwerking en zullen we ook aan onze website werken, die beter moet worden", zegt Karin Hou mes. Het komt wel goed daar aan de Kaai in Veere. 1611: Italiaans op zijn best In Eten doen de redacteuren Edith Ramakers en Nadia Berkelder beurtelings verslag van een bezoek aan Zeeuwse eet gelegenheden. Prijs-kwaliteit: Entourage: Bediening: Attent en op de hoogte. Horen, zien en ruiken: In november gaat het belendende Ho tel de Heeren open. Eten en slapen in één hand is een goede combinatie. Conclusie: Kok Wilfred Lubbers staat op een zelf verzekerde manier in de open keuken en maakt soepeitjes de lekkerste ge rechten. Van stress is geen sprake. We rijden om voor deze Italiaan. W Italiaans restaurant/ Pizzeria, 1611 Kaai 29, 4351 AA Veere, 0118-502867. Sluitingsdagen in de winter: dinsdag en woensdag. 'Spelen met pizzadeeg'

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 108