Gras voor de Amerikanen
20 CONSUMENT
KOOPWAAR
Wouter Klootwijk
Een hamburger is een
verhaal. Meer dan
biefstuk van de haas,
want daar valt goed
bekeken geen eer
aan te behalen. Aan twee kan
ten bakken en klaar is de culi
nair begaafde kok. Toch krijgt
de chef wel complimenten
voor zijn bief, nooit voor een
burger. En het rund doet er al
helemaal niet toe. Dat verandert.
Gras is in de mode. Amerikanen,
van wie je kunt zeggen dat ze de
wereld de hamburger brachten,
hebben iets ontdekt Je hebt gewo
ne koeien, waar gewone hambur
gers van komen. En je hebt bijzon
dere koeien. Ze eten gras. Wat
zegt u? Gras!
Het beste rundvlees, zeiden de
Amerikanen tot voor kort, is dat
van vee dat maïs at. Het vee
woont in grote stallen en wordt
gevoed met mengvoer van soja,
vezels en maïs, eventueel met
wat groeihormonen erdoor. In de
laatste maanden voor de slacht
wordt meer maïs gegeven. Het
vlees wordt er zoetig van. Waren
ze gek op in Amerika.
Tót ze een koe zagen in de wei.
Runderen die vers gras kunnen
eten, hebben het zo te zien beter.
De vraag naar rundvlees van gras-
gevoerd vee is enorm en doorge
drongen tot in Europa, tot in de
keukens van de Europese Hilton-
hotels. Hilton Europa volgt de
Amerikaanse mode en schakelt
over op gras.
En het mooie, maar niet eerder op
gelet onderweg van Schiphol naar
Hilton Amsterdam: in Nederland
eten koeien al gras, ver voor de
nieuwste culinaire trend uit. En
niet alleen in Nederland. Ook in
Oostenrijk worden koeien gesig
naleerd die gras eten, in Schot
land en het ware grasparadijs is
Ierland. Had net zo goed Groen
land kunnen heten.
Hilton schreef een competitie uit
onder Europese hamburgerfabri
kanten. De winnende burger,
blind geproefd, zou voortaan aan
alle 180 vestigingen van de hotel
keten in Europa geleverd kunnen
worden. Maar van gras! Mikel
Pouw won. Nederlandse slager,
die zich specialiseerde in vlees
voor restaurants en nog steeds
chefs probeert over te halen om
iets anders op het menu te zetten
dan alleen de kont van de koe.
Een hamburger hoeft geen ver
plichte narigheid te zijn. Integen
deel. Maar neem nou even Albert
Heijn. Een paar weken geleden
konden uitverkorenen met een
bonuskaart van de kruidenier
een compleet broodje hambur
ger kopen voor slechts 1 euro.
Thuis een minuut in de magne
tron en warm eten. Het schijfje
vlees tussen het rampzalige
broodje bevatte maar liefst
drie soorten suiker! Zwijg ik
nog over de rest van wat er in
zat.
Mikel Pouw en kompanen van
zijn onderneming Nice to Meat
hebben een hamburgermachi
ne ontwikkeld, die licht gezou
ten en gepeperde, rulle gehakt
ballen maakt, die voorzichtig
worden platgedrukt tot op de
gewenste Hilton-dikte. Ameri
kanen op wereldreis hebben
weer wat tenten. Voor ons
niks nieuws; gras...
Utrecht en Rotterdam loopt het als een
trein, ook in Leiden, Arnhem, Nijmegen,
Groningen en Maastricht begint het te wer
ken. Voorwaarde is dat deals binnen fietsaf-
stand gemaakt kunnen worden, al zijn er
uitzonderingen. Ieteke Schouten: „Een ha
mer moet in je eigen straat te lenen zijn,
voor een aanhanger wil je hoogstens 10 ki
lometer afleggen. Die zoekfunctionaliteit
Ik vind het milieu
belastend om voor
sporadisch gebruik
een apparaat
aan te schaffen
gaan we aan de website en app toevoegen."
Wat lenen of delen buurtbewoners zoal?
„Zaken die ze niet zo vaak nodig hebben.
Eventspullen, zoals een chocoladefontein
tijdens kerst of klapstoeltjes voor de gasten
aan het diner. Een fiets om met oud en
nieuw met logees de stad in te kunnen. Of,
zoals laatst, een discobol voor het verjaars
feest van een 8-jarige. Seizoenspullen zijn
favoriet. Een verticuteermachine of hoge-
drukreiniger voor de tuin. Maar ook zomer-
artikelen als (party)tenten, een barbecue of
een koelbox. Peerby stimuleert een nieuwe
manier van samenzijn. Het gaat om de
grasmaaier, maar ook om het contact, een
kop koffie, elkaar helpen, ontmoeten."
De praktijk bewees dat er met geleend spul
zorgvuldig wordt omgegaan, zegt Schou
ten. „Wie meedoet, heeft daar een intentie
mee. De basis is vertrouwen, mensen kij
ken op een andere manier naar spullen."
DELEN IS HIP
die in de wijk aanwezig zijn. Het werkt
simpel. Je schrijft je gratis in bij Peerby en
stelt een vraag: ik zoek een vlakschuurma-
chine. In de wijk ontvangt iedereen (alle in
geschrevenen bij Peerby) het bericht. In
wijken met een goede dekking komt bin
nen een half uur het verlossende antwoord
bij de aanvrager binnen: kom maar halen!
Hanneke Koomans uit Amsterdam had dit
voorjaar een hogedrukreiniger nodig. Zelf
kopen, is geen optie. „Ik ben klein behuisd,
heb het heel weinig nodig en vind het be
lastend voor het milieu voor sporadisch ge
bruik een apparaat aan te schaffen. Mijn op
roep via Peerby had binnen een dag resul
taat. Op 800 meter van mijn huis woont ie
mand die hem wel wilde uitlenen."
Naast het voordeel van delen, is het contact
tussen buren wel degelijk een belangrijke
pijler achter het idee. Ontmoeting wordt
mogelijk, reden genoeg voor de Stichting
Doen het initiatief te subsidiëren.
Hanneke heeft de smaak inmiddels te pak
ken. Voor Koninginnedag leende ze kleine
klapstoeltjes voor haar zoon en dochter,
die op de vrijmarkt in het Vondelpark een
handeltje begonnen. „Ook zij hebben Peer
by ontdekt. Ze hebben de stoeltjes zelf op
gehaald en teruggebracht. Mijn dochter
van 11 nam zonder dat ik het wist het initia
tief een eigen Peerby-account aan te ma
ken. Ze wilde voor de schoolmusical hoge
hakken lenen, maat 35. In no time had ze
antwoord van een dame uit de buurt. Daar
kreeg ze twee paar schoenen mee, ze
mocht ze een maand lenen, gratis."
Er zijn al meer dan 10.000 mensen lid van
Peerby. In grote steden als Amsterdam,
Peerby brengt vraag en aanbod
bij elkaar én buren. Zo worden
spullen gedeeld en ontstaat
een prima gelegenheid om
kennis te maken met mensen
uit je directe omgeving.
Een grasmaaier staat vaker in de
schuur dan dat-ie wordt ge
bruikt. Dat kan slimmer, goed
koper en gezelliger, vinden ze
bij Peerby, waarvan Daan Wed-
depohl het brein is. De jonge
ondernemer startte begin 2012
een website en app waarbij buren
grasmaaier, aanhangwagen, accuboor en
'nog veel meer uitlenen aan buurtgenoten.
Voor verhuur onderling bleek geen belang
stelling. „Producten worden als dienst be
schouwd, niet als bezit", zegt Ieteke Schou
ten, hoofd communicatie van Peerby. „Om
een schilderij op te hangen, is geen boor
machine nodig, maar een gat in de muur
en een schroef om het op te hangen."
Overal stikt het van spullen die meesten
tijds ongebruikt blijven. Dom! Kopen kost
geld, er wordt meer geproduceerd dan no
dig en vaak staat het in de weg. Peerby,
geïnspireerd op ideeën van sociale vernieu
wer Rachel Botsman (van het boek What is
mine is yours), predikt het tegenoverge
stelde: geef iedereen toegang tot spullen
Liever lenen
dan kopen
Hanneke Koomans
reageren?
W consument@depersdienst.nl
Ride Sharing, Car Sharing,
kamers verhuren, spullen
delen: er ontstaan steeds
meer initiatieven waarbij
mensen liever delen dan ko
pen. Goedkoop, duurzaam,
goed voor ontmoeting.
Op basis van het succes in
Nederland met het gratis
leensysteem voor spullen,
is Peerby geselecteerd
voor een internationale
snelkookpan voor jonge
bedrijfjes in Londen, ge
naamd TechStars. Op dit
moment start het bedrijf
soortgelijke communities
in Londen en Berlijn. Ook
vanuit Parijs, Barcelona en
New York is er belangstel
ling. De organisatie die vo
rig jaar met vier medewer
kers startte, is inmiddels
uitgebreid tot tien.
Peerby is niet het enige
ruil- of leensysteem. Ook
via LETS en spullendelen.nl
kun je in je wijk delen en
kennismaken. Het idee is
gelijk, werkwijze verschilt.
door Sandra van Maanen beeld DPd
