TERUGGESPOELD: LÉON
Tijdens de workshop Afrikaans
koken, in een hippe Londense
loft, hadden er eigenlijk sprink
hanen op het menu moeten
staan. Helaas voor Kiran
Jethwa lukte het niet de beest
jes op korte termijn door de
Britse douane te loodsen. Op een van zijn
culinaire reizen naar Uganda ontdekte de
24Kitchen-chef deze plaatselijke speciali
teit: knapperig gebakken in olie met uitjes,
geserveerd in papieren zakken. Ugandese
kinderen zijn er gek op. Eén hap en Jethwa
begreep waarom. „Lekkerder dan een goed
gefrituurde garnaal." Maar helaas, of mis
schien wel gelukkig, kan hij ons deze lek
kernij niet laten proeven.
In plaats daarvan laat hij een pan met ge
kookte cassave rondgaan, een van de be
langrijkste ingrediënten uit de Afrikaanse
keuken. „Net zo veelzijdig als de aardappel,
ik ben er gek op." We mogen snuffelen aan
het Ethiopische kruidenmengsel berberbe.
„Helaas niet al te goed spul, normaal is het
veel fijner gestampt en knalrood. Maar be
ter dan dit kun je niet krijgen in Londen."
Dan gooit hij een flinke klodder bQter in
de pan - „sorry, dit is geen light keuken, ik
ben dol op boter en room" - en een uur la
ter staat onze Afrikaanse inspiratie op tafel.
Zoetwaterkreeft, gemarineerd in een puree
van knoflook, lente-ui en limoensap. Rösti
van zoete aardappel en gember en een pu
ree van cassave. Een smaakexplosie.
De in Kenia geboren en getogen zoon van
een Engelse moeder en Indiase vader heeft
een missie: Afrika op de culinaire kaart zet
ten. Met dit soort prikkelende pr-bijeen-
komsten, met zijn twee prijswinnende res
taurants in Nairobi, maar vooral met zijn
kookprogramma op 24Kitchen: Tales from
the bush larder. Vrij vertaald: verhalen uit
de voorraadkast van de wildernis. In het
eerste seizoen maakte Jethwa een culinaire
In Tales from the bush larder tovert de jonge chef Kiran Jethwa Afrikaanse ingrediënten
om tot de meest waanzinnige gerechten. Taco's met sprinkhanen, waarom niet?
reis door Kenia. In het tweede seizoen, dat
net is begonnen bij 24Kitchen, pikt hij ook
Ethiopië, Uganda en Tanzania mee.
Bij de Afrikaanse keuken zullen snobisti
sche foodies niet meteen in de houding
springen, beseft de chef. „Oost-Afrika, met
uitzondering van Ethiopië, dat wel een rij
ke eetcultuur kent, staat niet bekend om
de verfijnde keuken. Het draait daar meer
om vulling dan om smaak. Men eet om te
leven in plaats van andersom."
Wat Afrika wél heeft, is een enorme rijk
dom aan ingrediënten. Autodidact Jethwa
laat in zijn programma's zien hoe je daar
mee verrukkelijke moderne creaties kunt
maken. Taco's met sprinkhanen, om maar
wat te noemen. Altijd met humor en een
zwierige hand. Want: „Recepten zijn aan
mij niet besteed, ik kook op gevoel."
Hij gebruikt de vreemdste ingrediënten,
soms vruchten waarvan zelfs hij het be
staan niet kende. Jethwa is dol op wonder
lijke experimenten. „Mijn producer grapt
altijd dat het een keer faliekant mis moet
gaan." In Uganda maakte hij een upside
down cake, waarbij hij een enorme jack-
fruit, ook bekend als nangka, als bakblik ge
bruikte. Het baksel zal geen prijzen win
nen in de categorie presentatie. Maar, zegt
de chef trots: „Het smaakte wel zalig."
Jethwa improviseert niet alleen met potten
en pannen, feitelijk is zijn hele programma
één grote improvisatie. „Ik ben hopeloos
met scripts. Dat is juist de kracht van de
show." Tales of the bush larder is wat hem
betreft ook meer avonturenshow.dan kook
programma. Het koken ziet hij als middel
om het land te laten zien. „Tegelijkertijd
hoop ik natuurlijk wel dat ik kijkers inspi
reer om wat andere dingen uit te proberen
in de keuken, om avontuurlijker te zijn."
Tales from the bush larder wordt gemaakt
door zijn eigen productiemaatschappij -
zijn vrouw zit in het productieteam - en
het was de eerste Keniaanse kookshow die
internationaal ging. Het is ook het eerste
tv-avontuur van Jethwa. „Programma's
over Afrika gaan meestal maar over twee
dingen: wilde dieren of ellende. Wij wil
den iets anders laten zien."
Inmiddels is hij al aardig beroemd in Ke
nia. „Maar daar heb je niet veel voor nodig
hoor, Nairobi is in dat opzicht net een
dorp. Laatst kwam er een jongen uit Neder
land naar mijn restaurant omdat hij me wil
de ontmoeten, dat vond ik een hele eer."
Op vijf minuten afstand van datzelfde res
taurant vonden een paar weken geleden de
gruwelijke vuurgevechten plaats, waarbij
ook een Nederlandse omkwam. „Een van
mijn producers is geraakt, ze overleefde het
gelukkig. Maar het kwam wel heel dicht
bij", zegt Jethwa daarover. Hij laat zich er
niet door uit het veld slaan. „Het kan over
al gebeuren, niemand is veilig voor terroris
me. Je kunt je leven niet door dit soort din
gen laten beïnvloeden. Dan winnen ze."
tloor Rivka Croenier
Megavrucht
als bakblik
Tales from the bush larder. Elke dinsdag, woens
dag en donderdag op 24Kitchen, 21.30 uur.
Op 14 november is Kiran Jethwa te gast bij
Rudolph van Veen in Rudolph's bakery.
reageren?
media@depersdienst.nl
Kiran Jethwa.
Kleine foto:
Een nangka,
die Jethwa
als bakblik
gebruikte,
foto's 24Kitchen
te worden binnengelaten. Léon staat
aan de andere kant van de deur en
heeft door het spiekgaatje het bloe
derige tafereel meegekregen. Hij ziet
het betraande gezicht van Mathilda,
aarzelt een paar seconden, maar laat
haar dan toch binnen. Die keuze mar
keert niet alleen het begin van een
bijzondere band tussen een introver
te hitman en een extravert meisje,
maar ook de start van een naar el
kaar toe groeiend, vader en dochter
achtig koppel met één gezamenlijk
doel: wraak nemen op Stansfield en
zijn criminele vrienden. Dat ook het
einde niet aan de vaste Hollywood-
regeltjes hoefde te voldoen, maakt
Léon nóg sterker en completer.
Jan van Mullem
Heel soms zie je zo'n film
waarbij alles klopt, waar
in alles samenkomt: een
indrukwekkend en origi
neel script, een groepje
rasacteurs (dat voor de gelegenheid
ook nog boven zichzelf uitstijgt), een
uitmuntende regisseur én een flinke
zak met geld, waarmee alle belangrij
ke creatieve wensen kunnen worden
ingewilligd. Léon (1994) is zo'n film
die al het goede in zich draagt.
Natuurlijk moet je van het genre hou
den. Althans, er geen weerzin tegen
hebben. Wie op Engels kostuumdra
ma, brave feelgood uit Hollywood of
ongeremde slasher is gefixeerd, zal
minder gecharmeerd zijn van mis
daadthriller Léon. De allround filmkij
ker zal er echter van smullen, want
nergens overschrijdt regisseur Luc
Besson (Le grand bleu, Nikita, Transpor
terde uiterste grens; niet richting
de zoetsappige kant, niet richting de
bikkelharde. Al vloeit er veel bloed.
De film drijft vooral op de verbluffen
de chemie tussen de hoofdrolspelers
Jean Reno (Mission: impossible, Ronin,
The Da Vinci code) en Natalie Port-
man (Star wars, V for Vendetta, Black
swan). Reno speelt Léon, een hit
man, ietwat wereldvreemd en traag
van begrip, die alleen affectie lijkt te
voelen voor zijn pistool en het plant
je (aglaonema) op de keukentafel in
zijn somber ingerichte appartement
in hartje New York. In dezelfde flat
woontook de 13-jarige Mathilda, de
eerste serieuze rol van Natalie Port
man. Haar vader verstopt drugs voor
de verknipte agent Stansfield, su
bliem neergezet door Gary Oldman.
Stansfield - die kickt op geestverrui
mende pillen, die tegelijkertijd zijn
stijve nekspieren doen ontspannen,
én die in the killing mood komt van
Beethoven - slacht op een dag
Mathilda's familie af, inclusief haar
broertje, omdat pa een afspraak niet
nakomt. Mathilda ontspringt de bru
te dans omdat ze even naar de win
kel was. Bij terugkomst met een tas
vol boodschappen ziet ze haar vader
in een plas bloed in de gang liggen
en besluit, om haar leven te redden,
net te doen alsof ze er niet bijhoort,
niet bestaat. Ze loopt verder de
gang in, argwanend gadegeslagen
door de moordenaars, en belt bij het
laatste appartement aan, in de hoop
Hitman Léon en buurmeisje Mathil
da hebben een bijzondere band.
