i
ISRAEL
WE ARE
V
t
Avondklok
4' - - t
SPECTRUM 13
o
nana Tova
standplaats Egypte
Dirk Wanrooij
64
tt
ShaiiiiatSftaio
SUPER-JEW
lijk niet als activist in de krant. „Ik
ben al meer dan veertig jaar journa
list. Ik geef informatie die de Neder
landse mainstreamjournalistiek niet
biedt, omdat ik uit ervaring weet dat
de context van de Israëlische bezet
ting doorgaans wordt verzwegen door
de commerciële massamedia."
Een ding is duidelijk: het internet
heeft de publiciteitsoorlog over Israël
voorgoed veranderd. Wat betekenen
deze veranderingen voor het Cen
trum voor Informatie en Documenta
tie Israël (CIDI), de organisatie die
zich al sinds de jaren zeventig bezig
houdt met antisemitisme en Israëls
imago in Nederland? „Wij zijn niet te
vergelijken met de andere clubs die ac
tievoeren. Ik twitter veel, maar het
echte reageren doe ik op politiek ni
veau. En alleen als het werkelijk van
belang is voor de verhouding tussen
Nederland en Israël", zegt Esther
Het internet
heeft de
publiciteits
oorlog over
Israël
voorgoed
veranderd
Voet, directrice van het CIDI. Voet,
wiens organisatie geen geld krijgt van
Israëlische of buitenlandse donoren,
heeft haar twijfels bij Israëls uitgaven
voor pr op internet. „Ze moeten het
zelf weten, maar wij willen het niet
ontvangen. Wij hebben onze eigen
standpunten."
De financiering van wat zij noemt 'an
ti-Israëlische organisaties' is haar wel
een doorn in het oog. „Sabeel en ande
re clubs krijgen geld van Nederlandse
ngo's. Dat zijn veel grotere budgetten
dan de Israëlische minister nu heeft
beloofd. Waarom geeft bijvoorbeeld
Oxfam-Novib zoveel geld aan deze
clubs en besteden ze dit niet aan rap
porten over Syrië, waar nu duizenden
doden vallen? Ik denk dat daar echt
een lobby achter zit."
De regering
van Israël
roept alle
Israëliërs
op bij te
dragen aan
een positief
beeld van
hun land
In Egypte is het moeilijk te ontkomen aan de
verstikkende politieke realiteit van het mo
ment. Elke taxichauffeur fulmineert erover
en de rokerige lucht van elke koffiehuis is er
vol van. De krantenkoppen liggen bij elke
Egyptenaar op het puntje van de tong.
De Egyptenaar is per definitie een nachtbraker. De
inwoners van de hoofdstad Cairo zijn gewend tot
diep in de nacht wakker te blijven, helemaal in de
hete zomermaanden. Straten in volkswijken veran
deren dan na zonsondergang in openbare huiska
mers, waar de was te drogen hangt, vrouwen het
eten bereiden, kinderen spelen en mannen domino
of triktrak spelen en genieten van een waterpijp.
Maar de Egyptenaren hebben hun levensstijl om
moeten gooien en worden door de politieke reali
teit gedwongen een nieuw levensritme aan te ne
men. Tegenwoordig bepaalt het leger het ritme van
de stad en vormt de avondklok een dagelijks eind
signaal voor het openbare leven. Een
paar weken geleden klonk dat sig-
naai om zeven uur, toen werd het ne
gen, nu is het elf uur. Dat valt mee,
hoor ik u denken, maar de avondklok
verandert de stad.
Twee jaar geleden, vlak na de val van
Mubarak, was er ook een avondklok,
maar daar werd lacherig over gedaan.
Tot diep in de nacht zat men buiten,
demonstreerde men en scheurden
auto's voor mijn deur langs. Een
avondklok is niet voor Egyptenaren,
zo zei men toen. Maar nu? Volgens een recent onder
zoek van het Egyptische Centrum voor Publieke
Opinie voelt 73 procent van de Egyptenaren zich on- -
veilig. Dus raast men vlak voor het ingaan van het
uitgaansverbod naar huis.
De angst zit er goed in sinds het conflict tussen het
Egyptische leger en aanhangers van de verdreven
president Morsi escaleerde. Rond half tien raken de
straten leeg, kiezen legertanks positie op belangrij
ke verkeersaders in de stad en proberen de laatste
verdwaalde weggebruikers zo rap mogelijk thuis te
komen. Volgens hetzelfde onderzoek wordt 53 pro
cent van het inkomen van de Egyptenaren negatief
beïnvloed door de ingekorte werkuren. Vandaar dat
taxichauffeurs vloeken.
Daarnaast leidt het sociale leven eronder. Vrienden
zien elkaar minder vaak. Uitgaansgelegenheden zijn
uitgestorven. In de wijken vinden de meeste ont
moetingen binnenshuis plaats. Enkele hanggroep
jongeren zitten elke avond voor mijn deur in de
schaduw van een kapotte straatlantaarn.
Voor middenklasse Egyptenaren zijn huisfeestjes
het nieuwste sociale tijdverdrijf. Huisfeestjes die
vroeg beginnen en vroeg eindigen, welteverstaan.
Wordt het toch laat, dan blijven de gasten slapen.
Er zijn ook voordelen. Een rustige straat is in Cairo
een zeldzaamheid. Een voorzichtige avondwande
ling door de wijk is na het uitgaansverbod een ware
verademing. Doordat het verkeer verdwijnt, klaart
de lucht op en is de vergane glorie van Caïro prima
te bewonderen. De littekens van drie jaar politieke
onrust mogen de stad dan een grauw en hard uiter
lijk hebben gegeven, dankzij de avondklok is het
makkelijk 's avonds de schoonheid terug te vinden.
En dat is soms ook belangrijk.
ZATERDAG 12 OKTOBER 2013
Niet alleen in
tekst, ook in beeld
verschijnt er op
sociale media
volop propaganda.
Deze foto's (zowel
pro- als contra-ls-
raël) zijn allemaal
geplaatst op de
fotodeelsite
Instagram onder
de hashtag
Israel4ever.
reageren?
spectrum@depersdienst.nl