Onder het motto 'eten is weten is geweten' trok Louise Fresco voor haar nieuwe tv-serie de wereld over, van Spitsbergen naar Kazachstan en van Mexico tot Japan. „Het is een opdracht dat je over voedsel nadenkt." interview 4 SPECTRUM Het voedsel waar onze voorouders vroeger de hele dag hard voor moesten werken, ligt nu voor het grijpen in Umbrië waar de varkentjes gezellig buiten lopen. Dat laatste zien we lie ver, maar die productiemethode is vol strekt niet geschikt om de groeiende wereldbevolking te kunnen voeden. Bovendien levert de Italiaanse boer een luxeproduct dat gewone mensen niet kunnen betalen." De reizen waren ook nodig om de ge schiedenis van de landbouw te illus treren. In het vruchtbare Tweestro menland tussen de Eufraat en de Ti- gris, het huidige Zuid-Hirkije, laat Fresco zien waar de eerste steden zijn ontstaan. Dankzij de landbouw. Want door die efficiënte manier om aan voedsel te komen, hoefde niet ieder een zich meer bezig te houden met ja gen en verzamelen. Een deel van de mensen kon iets anders gaan doen. Zoals de landbouw een bevrijding was voor een volk van jagers en verza melaars, is de technologische vooruit gang een bevrijding van de boer. Fresco vertelt dat in Japan de rijstpro- ductie stagneert omdat jongeren het zware werk niet meer willen doen. Ook in Nederland is weinig enthou siasme voor de agrarische sector. „Er heerst een ontzettend negatief beeld van boeren als weidevogeldood- maaiers. Een groeiende groep ziet het liefst dat boeren weer met de hand gaan melken en karnen. Dat is leuk vanuit een stedelijk perspectief, maar in de praktijk is dat ontzettend zwaar werk dat je niemand toewenst. De melkrobot is een bevrijding geweest voor de boer, die niet meer elke nacht om vier uur op hoeft om te melken. Ook voor de koe is het beter, want die loopt minder snel uierinfecties op. et niet op de rommel", zegt Louise Fresco ver ontschuldigend. „Ik ben gisteren teruggeko men uit New York. Het was een drukke week." Met een glas thee neemt ze plaats in haar werkkamer in het monumentale Maagdenhuis, het hoofdgebouw van de UvA, waar Fres co universiteitshoogleraar is. Op tafel liggen wat boeken, maar een rommel tje is de lichte, ruime kamer beslist niet. In New York had ze verschillen de afspraken, vertelt ze. Een bijeen komst van de Verenigde Naties, over de toekomst van de millenniumdoe len. Maar ook een vergadering van Unilever, waar ze bestuurder is. Louise Fresco oogt jonger dan haar 61 jaar. Als ze al last heeft van een jet lag, weten make-up en welgemanierd heid dat goed te verbergen. Ze vraagt of het raam open mag, voor wat frisse lucht. Het is een mooie herfstoch tend. Door het open raam dwarrelen de geluiden van het Spui naar binnen: een draaiorgel, fietsbellen, de verko pers op de boekenmarkt. TUssen haar vele reizen door is deze plek haar thuis. Ze werkt en woont in de Amsterdamse grachtengordel. De afgelopen tijd heeft ze de wereld over gereisd voor opnames van haar tv-serie met verhalen achter het eten dat elke dag op ons bord belandt. Fresco's paradijs heet de zesdelige se rie, die vanaf dit weekeinde wordt uit gezonden op Nederland 2 (zie ook de televisiepagina van zondag). Het is geen verfilming van haar vorig jaar verschenen magnum opus Ham burgers in het paradijs, benadrukt ze. „Met de serie wil ik een veel groter pu bliek bereiken. Het boek is veel gede tailleerder en wetenschappelijker. Ze vullen elkaar goed aan." Het thema paradijs loopt als een rode draad door zowel boek als serie. „Alle culturen kennen een mythische plek waar voedsel ongebreideld, zonder enige inspanning verkrijgbaar is. In de hele geschiedenis is voedsel schaars geweest. Als tegenwicht voor het lijden van elke dag spiegelden godsdiensten een plek van overvloed voor. Dat beeld zit nog steeds in ons hoofd. Kijk maar naar die reclames waarin sinaasappels zomaar uit de boom vallen en veranderen in sap. Binnen een paar generaties is een groot deel van de wereld echter over gegaan van schaarste naar overvloed. Het voedsel waar onze voorouders vroeger de hele dag hard voor moes ten werken, ligt nu voor het grijpen. De neiging om te veel te kopen en te eten, is biologisch. Je weet nooit of er morgen weer schaarste is. Kijk hier om de hoek, in de Kalverstraat. Daar loopt iedereen te kauwen, de prullen bakken zijn overvol. We hebben nu het paradijs, maar missen de normen en waarden om daarmee om te gaan." De reizen naar verre oorden als Ka zachstan, Spitsbergen en Mexico wa ren nodig om de verhalen achter ons voedsel te kunnen vertellen, zegt Fres co. „Door de contrasten kon ik goed la ten zien wat de dilemma's zijn. Zo hebben we gefilmd bij een Nederland se varkensboer, maar ook bij een boer Beelden uit Fresco's paradijs. Louise Fresco bezoekt Mexico (grote foto) Spitsbergen, Noorwegen en Kazachstan. foto's Humanistische Omroep door Annemieke van Dongen De extra

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 62