Het wordt steeds leger ei
De bus van
kwart voor
acht is ook
66 Onze winkel was
de eerste buiten
het centrum, al
vond de gemeente
dat maar niets
26 WALCHEREN
BEDRIJVENTERREIN
Het einde van Van Belle Meubelen:
gestart in de Scherminkelstraat,
geëindigd op Baskensburg.
■J
vlissingen - Ze mogen dan mas
saal komen koopjesjagen - een
dag na het krantartikel staat de
parkeerplaats voller dan ooit - de
sluiting van meubelwinkel Van
Belle heeft er in gehakt bij de Vlis-
singers. Want iedereen komt wel
eens in de zaak. Al generaties
lang.
„Oe-ist?" Met zijn handen in de
zakken Bram Koppejan stapt de
showroomkeuken binnen, waar
medewerkers van Van Belle aan
tafel zitten. Koppejan is de voor
malige chauffeur van de meubel
zaak. Of ja, voormalig. Hij mag
dan in 2003 met pensioen zijn ge
gaan, hij doet nog regelmatig klus
jes. Hij woont ook nog steeds bo
ven de winkel. „Al bijna veertig
jaar. Onze jongens speelden altijd
met die van de Opel-garage, die
hierachter zat."
Voor Koppejan woonde laap van
Belle met zijn gezin in de boven
woning. Zoons Johan en Erik, die
later het bedrijf overnamen, zijn
er geboren. Hun vader en ooms
Pieter en Leen zijn de zoons van
wijlen Hendrik van Belle, die in
1930 een 'behangerij, stoffeerderij
en beddenmakerij' begon in de
Scherminkelstraat. Een piepklein
winkeltje in de binnenstad van
Vlissingen; in de tijd dat iedereen
nog hetzelfde bankstel had, enkel
andere bekleding, en dat matras
sen nog zelf werden gevuld. On
danks de crisis draaide de winkel
goed, waardoor Van Belle in 1939
kon verhuizen naar wat dé winkel
straat van Vlissingen zou worden:
de Scheldestraat.
De wind kwam echter pas echt in
de zeilen toen de meubelzaak in
1969 verhuisde naar de President
Rooseveltlaan, waar die nu nog
zit. De winkel - die in die tijd in
handen kwam van Jaap, Pieter en
Leen - liep als een trein. Jaren
lang. Vanuit heel Zeeland kwam
men voor meubels naar Vlissin
gen. Van Belle had een nette
naam.
In de jaren negentig breidde de
winkel uit; tien jaar later kwamen
de keukens erbij, onder leiding
van Johan en Erik van Belle, de
zoons van Jaap. Van Belle opende
twee meubelwinkels in het goed-
kopere segment, Pronto en Pro
fijt, en ten slotte begon neef Mar
co nog babywinkel Van Belle. Het
kon allemaal niet op.
„Tot de crisis", klinkt het van alge
meen directeur Jurrien Kruidhof,
die zich in 2004 bij het bedrijf
voegde. „We merkten het gelijk
in de winkels. De duurdere bank
stellen bleven staan. Mensen den
ken altijd dat wij heel duur wa
ren. Het tegendeel hebben we ze
nooit kunnen wijsmaken, ook
niet met een opfrisbeurt die ton
nen heeft gekost."
Aan de locatie lag het niet. „Van
Belle was in de jaren zestig de eer
ste winkel buiten het centrum.
Voor ons ideaal, maar de gemeen
te Vlissingen vond dat eigenlijk al
tijd maar niets. Die wilde ons te
rug in het centrum. De Spuikom
kwam ter sprake, later zelfs nog
het Scheldekwartier. Eén van de
fabrieken op het Scheldeterrein,
werd in 2007 geopperd. Daar kon
den we ons eigen woonboulevard-
je hebben. Albert Heijn XL zou
dan ook komen, Cash and Carry.
Maar ja, het liep spaak op parkeer
plaatsen. De gesprekken zijn
doodgebloed."
Pronto en Profijt gingen naar de
Mortiere. Met succes. „Dankzij
die winkels hebben we het uitein
delijk nog zo lang uitgehouden",
zegt Kruidhof, die voorzitter is
van de Middelburgse woonboule
vard. „Misschien hadden we Van
Belle Meubelen ook naar de Mor
tiere moeten verhuizen. Dat we
dan hadden overleefd. Toch is dat
bewust niet gedaan."
Niet in de laatste plaats vanwege
Vlissings sentiment. Marco van
Belle: „Dat hadden de senioren
nóóit goed gevonden."
drijvenclub, om veelzeggend te tri<
VLISSINGEN - De sluiting van Van vervolgen: „Gelukkig loopt het gel
Belle Meubelen slaat een nóg gro- huurcontract van Garden Lifesty- bie
ter gat in het Vlissingse bedrijven- le nog een tijdje door." zo;
terrein Baskensburg. Want dat Het is de crisis, meent Van Ter- var
deel van het gebied was toch al heijden, en het veranderende be- Ma
niet erg dikbevolkt meer. Ahrend stedingsgedrag. „Mensen kopen me
is weg, Peugeot sinds kort ook en niet meer zomaar om de hoek, eer
de beloofde aanpak van Lidl voor maar kijken eerst op internet. Al bu
het uitgestorven winkelcentrum denk ik dat het had geholpen als nie
Hermesweg laat lang op zich de gemeente dit gebied gewoon wi
wachten. wél gerevitaliseerd had, zoals ooit kil
„Het is zorgelijk", zegt Jeroen van de bedoeling was. Nu is het bij vri
o<>\conne»,on
Het is donderdagochtend, tien mi
nuten over acht. De bus stroomt
vol met leerlingen van de Hoge
school Zeeland en het ROC Scal-
da in Vlissingen. Van het open
baar vervoer in Zeeland zou bijna
niks overblijven, als niet zoveel
scholieren met de bus zouden
gaan. Ze moeten wel, zeker nu de
scholen voor middelbaar beroeps
onderwijs, de ROC's, boven en
onder de Westerschelde half 2012
zijn gefuseerd. Opleidingen zijn
verdeeld over Terneuzen, Goes,
Middelburg en Vlissingen. In de
bus van Terneuzen naar Vlissin
gen zitten drie studenten werk
tuigbouwkunde die vorig school
jaar nog in Terneuzen terecht kon
den. Ze konden kiezen, vertellen
ze, of overstappen naar de oplei
ding onderhoud die in Terneuzen
is gebleven of voor werktuigbouw
kunde naar Vlissingen. Ze kozen
het laatste, met als gevolg dat één
van de leerlingen, afkomstig uit
Zandberg bij Hulst, elke school
dag vier uur moet reizen; twee
uur heen, twee uur terug.
Het drietal verwacht vandaag te
laat te zijn, want de bus was niet
op tijd. Het is de eerste herfstach
tige dag van het najaar. Nog meer
mensen dan anders hebben de au
to gepakt om naar hun werk bij
onder meer Dow te gaan. De we
gen over de sluizen van Terneu
zen stonden vol, geeft chauffeur
Ferdy van den Bergen als geldig
excuus. Hij blijft er volkomen rus
tig onder. „Je kunt er toch niks
aan doen."
Tot mijn verbazing zijn niet eens
alle stoelen bezet. De bus is wel
een extra lange, maar is dit nu die
(te) drukke lijndienst tussen Ter
neuzen en Vlissingen? Het Ter-
neuzense raadslid Ellen de Neef
stelde er deze week nog schriftelij
ke vragen over. Er zouden te wei
nig bussen rijden; alleen 's och
tends vroeg en 's middags. Ze zou
den ook regelmatig veel te vol zit
ten.
'De Mortiere?
Dat hadden ze
nóóit gewild!'
door Wendy Wagenmakers
Jurrien Kruidhof, directeur
door Wendy Wagenmakers Terheijden van de Vlissingse Be- eer
Drukte in Terneuzen bij het instappen op de bus naar Vlissingen. foto Peter
_NkQfafI
door Harmen van der Werf
TERNEUZEN - Zo, dat is geluk heb
ben. Op de bus wachten is nooit
leuk, zeker niet op het busstation
bij de sluizen van Terneuzen. Maar,
lijn 660 naar Vlissingen is er bin
nen een minuut. Ideaal!