No waste, de uitdaging
Beoordeling
4 UIT
KOKEN MET PUCK
Puck Kerkhoven
No waste. Sorry
voor het Engels,
maar dat klinkt
uitdagender dan
'niets weggooien'.
Wij eten geen kromme kom
kommers, grillige paprika's,
scheefgegroeide wortels of
aardappels met rare uitstulpin
gen meer. Waarom niet? Zijn
wij zulke luxepaarden gewor
den dat we geen afwijkende vor
men blieven en daarom maar,
huppekee, tonnen en tonnen
goed voedsel wegkieperen?
Zo ligt het niet precies. Punt is
dat we er simpelweg niet meer
mee in aanraking komen. Of je
moet naar de Turk of de biologi
sche groenteman gaan. Of een
moestuin hebben; als we ze zelf
hebben geteeld, zijn we opeens
helemaal vertederd door die gek
ke grillige groentes en lyrisch
over hun pure smaak. In een ge
wone supermarkt of speciaalzaak,
waar nog altijd negen van de tien
consumenten hun dagelijkse
boodschappen halen, kom je ze
niet tegen. Omdat ze niet verhan
delbaar zouden zijn. Er passen nu
eenmaal meer rechte komkom
mers in een krat dan kromme.
Dat is ruimtewinst en handelings
winst en dus centenwinst voor
de supers. Enig idee trouwens
hoeveel procent van de bestedin
gen aan voedsel naar biologisch
gaat? Slechts 2,3 procent, volgens
de cijfers over 2012 van het Hoofd
bedrijfschap Detailhandel.
Wie verwacht dat al die afwijken
de producten dan in de voorgesne
den soepgroentes of in de Aziati
sche wokmix terecht zullen ko-
Er passen
meer rechte
komkommers
in een krat
dan kromme
men, heeft het mis: ook de machi
nes in de voedselindustrie heb
ben een voorkeur voor uniforme
producten. Een gladde aardappel
laat zich nu eenmaal makkelijker
schillen dan één met een 'neus'.
De pijnlijke realiteit is dat ze het
productieproces niet eens halen,
weg ermee.
Van de producten die de winkel
wél halen, wordt 15 tot 20 procent
weggeg°°'d omdat ze 'een vlekje'
hebben of over de datum gaan. En
dan gooien we thuis ook nog eens
tot wel een kwart weg. Teveel in
gekocht, vergeten in de groentela,
een bruin plekje, een uitgedroogd
randje? Dat ziet er niet smakelijk
uit.
In alle opzichten zonde, want je
kunt er nog zoveel lekkers mee
maken! Eenmaal verwerkt in een
geurige soep, een lekkere
smoothie of een heerlijke gegrati
neerde ovenschotel (zie recept)
merkt niemand dat de groenten
er niet zo florissant bij lagen. Ga
die uitdaging eens aan! Gewoon
niets meer weggooien, tenzij je er
ziek van kan worden natuurlijk.
Goed voor je portemonnee, beter
voor de planeet.
No Waste. Ook professionele koks
gaan ervoor, deels uit bevlogen-
Iets langer dan een jaar
geleden werd de Werelt
in Goes geopend in een
voormalig makelaarskan
toor. Volgens bezoekers
is het de moeite waard
om er eens naartoe te
gaan. Om verschillende
redenen, zeggen ze er
soms geheimzinnig bij.
De Werelt verrast, on
der voorwaarde dat je
van vlees houdt.
Prijs-kwaliteit:
Bediening:
Horen, zien en ruiken:
e wisten
het, maar
dan toch
moesten
we ons er
even door
heen bij
ten. Bij De Werelt in Goes wordt
vlees gegeten, veel vlees, volgens
de ondubbelzinnige slogan dat
'Heel de wereld op een spies'
wordt geserveerd.
Om het restaurant een zo eerlijk
mogelijke kans te geven, hebben
we een vleesliefhebber meegeno
men. Aan mij is veel vlees of een
barbecue met sappige worsten
en karbonades niet besteed. En
dan zit ik er ook nog mee dat op
de grill vaalcstukken plofkip te
rechtkomen. Kortom: beesten
die geen goed en zeker een kort
leven hebben gehad. Voor vlees
als bijkomstige lekkernij ben je
bij De Werelt niet aan het juiste
adres. Vlees is het middelpunt;
de rest is bijzaak.
Maar niet voor niets hebben we
met genoegen de carnivoor uitge
nodigd, die zich al verheugt op
een welhaast onbeperkt assorti
ment aan vlees.
Serveerster Monique zal de hele
avond op ons letten, zegt ze. Zij
legt haarfijn uit hoe ons etentje
er uit zal zien. Een gaucho zal
twaalf keer langskomen met
stukken vlees, vis of fruit op een
goed gevulde spies. Met een
knijptang moeten we het vlees
van de spies aanpakken. Twaalf
keer, we horen het goed.
Ze wenst ons een fijne avond en
garandeert dat het een belevenis
zal worden. Iedereen betaalt de
eenheidsprijs 29,50 euro (zonder
drankjes, dessert). Kinderen tot
12 jaar doen voor 15,00 euro mee.
Bij de Werelt werken ze op een
Braziliaanse BBQ, ofwel een
Churrascaria. De spiezen liggen
of draaien boven een gloeiende
grill. En als er een spies klaar is,
is het de beurt aan de gaucho,
die aan de tafel de lapjes snijdt.
Maar eerst beginnen we met
soep van de dag. We kunnen kie
zen uit een tomaten- of groente
soep. De tomatensoep is wat zoe
tig en doet denken aan een in
stant soep, de groentesoep be
valt beter. Het is een wat ouder
wetse, eerlijke soep.
Om ons heen zien we de
gaucho's het werk doen. Ze heb
ben lol in hun werk, zeggen ze
stuk voor stuk, omdat ze veel
contact met de gasten hebben.
De stemming in het redelijk
drukke restaurant zit er goed in.
Na de soep wacht de slabar,
waar we de keuze hebben uit
sla, vis, champignons, garnalen,
kaas, olijven en groenten en
fruit. De bleekselderie- en de
wittekoolsalade zijn mijn per
soonlijke favoriet.
Dan is het de beurt aan de
gaucho's, die aan onze tafel af
trappen met barbecueworstjes.
De worstjes zien er wat bleekjes
uit, maar ze zijn wel mals.
De parade gaat verder met kipfi
let omwikkeld met Zeeuws
spek, een spek-medaillon, een
stuk entrecote en Picanha, rund
vlees dat is ingewreven met zee
zout en zwarte peper. Dit is toch
vlees dat je verwacht bij een
BBC^-restaurant en het is goed
gegrild, sappig en krachtig. De
entrecote daarentegen is dichtge
slagen omdat hij net te lang
warmte heeft gekregen.
Een paar grote garnalen volgen,
die opengekliefd zijn en op het
vlees zijn dichtgeschroeid. De
garnalen zijn met citroen of ci
troenkruiden ingewreven, waar
door dit gerecht in elk geval een
persoonlijke draai krijgt. Een
stuk makreel volgt, zalmfilet en
een reep ananas, gedept in ka
neel. We zijn er nog niet. Een
sparerib krijgen we aangeboden,
die als suddervlees is bereid.
Voordat de beenham komt, heb
ik al een paar keer geweigerd of
mijn portie tot een hapje laten
reduceren. De vleesliefhebber
onder ons, zegt dat hij in sommi
ge restaurants toch bedrogen uit
komt, omdat daar zeer afgeme
ten vlees wordt gepresenteerd.
Hij geniet.
Maar toch heeft ook hij even
voor de laatste ronde zijn limiet
bereikt. „Op een gegeven mo
ment gaat vlees toch allemaal
een beetje hetzelfde smaken", is
zijn commentaar.
Onze tafel is verzadigd. De We
relt is een belevenis voor ieder
een die zonder scrupules vlees
wil eten en die niet stil wil blij
ven staan bij de massaproductie
van vlees
De Werelt bedient vleeseter
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
Entourage:
een beetje rumoerig.
De Werelt met een t is op deze ma
nier geschreven, omdat volgens de ei
genaar de naam dan meer blijft han
gen.
De Werelt kan aardig wat mensen her
bergen. Het is voor groepen geschikt.
Conclusie: De Werelt doet een aardi
ge poging om er een belevenis van te
maken. Maar we misten originaliteit
en vakmanschap.
Gaucho's snijden aan de tafels het vlees.
Restaurant de Werelt, Wijngaard
straat 53, 44 61 DB Goes. Telefoon
0113-252249 mail: info@werelt.nl.
www.wereltnl Openingstijden: Don
derdag tot en met zondag: Vanaf
17.30 uur, maandag tot en met
woensdag: Alleen op reservering
voor groepen van 25 personen of
meer.
