Bij de Gay Krant ging
van alles mis met
pensioenpremies.
„Henk Krol kan niet
zeggen dat hij niet op
de hoogte was."
8 VERDIEPING
HENK KROL
Een charmante
et was een maandagoch
tend, in juli 2007. Hoofd
redacteur en eigenaar
Henk Krol riep zijn man
schappen van de Gay
Krant bij elkaar in de bi
bliotheek van het kan
toor in Best. „Hij vertelde dat er iets gruwe
lijk was misgegaan. Onze pensioenpremies
waren niet afgedragen. Hij had het over
een periode van twee jaar. Dat blijken nu
vier jaar geweest te zijn. Een medewerker
had volgens Henk een fout gemaakt. Er
was een groot financieel probleem. Als we
allemaal alsnog aanspraak zouden doen op
ons pensioengeld, zou de Gay Krant failliet
gaan. Henk bood ons geen keuze. We móes
ten de verklaring tekenen: afstand doen
van onze rechten, anders zouden we onze
baan kwijt zijn. Eén collega was op vakan
tie. En moest per fax haar handtekening
sturen. Het móest snel."
Aan het woord is een oud-medewerker
van de Gay Krant, sinds 1988 het project
waarmee Henk Krol vanuit Best zijn ho
mo-emancipatiestrijd voerde. In maart 2013
ging het blad op de fles. Negen mensen
raakten hun baan kwijt. Ze zijn bovendien
opgezadeld met een pensioengat, door de
verklaring die ze onder druk van Krol in
2007 tekenden. De verklaring had betrek
king op de pensioenrechten over 2004 tot
en met 2007. Krol betaalde ook zijn werkge
versbijdrage niet aan Nationale Nederlan
den. Ook in 2009 was dit het geval.
Krol is door Nationale Nederlanden enkele
malen gewezen op het niet afdragen van
tienduizenden euro's aan pensioenpre
mies. „Ik ben heel benipuwd waar dat werk-
geversdeel dan wel is gebleven", zegt de
oud-medewerker. „Henk kan niet zeggen
dat hij niet op de hoogte was. Henk was
in die jaren heel erg bezig met de financi
ën. Achteraf blijkt dat in 2007 helemaal
geen faillissement dreigde. Dat hebben wij
gehoord van de accountant die begin dit
jaar, kort voor het faillissement, op bezoek
was op de redactie. Totale onzin, zei hij."
Wat de financiële schade van zijn pen
sioenbreuk is, weet hij nog niet. De perso
neelsleden hebben elkaar na het faillisse
ment weinig meer gezien. Mogelijk gaan
enkelen van hen nog juridisch advies in
winnen, met de vraag of Krol aanspra
kelijk gesteld kan worden voor hun pen
sioengat. Ook had Nationale Nederlan
den hen volgens de wet sinds 2007 op de
hoogte moeten stellen van het verzuimen
van betalingeji door de werkgever.
Maar de belangrijkste 'overwinning' behaal
de de oud-medewerker eigenlijk gisteren
al, zegt hij. Krol stapte op als fractievoorzit
ter van 50PIUS. „Dat uitgerekend hij zich
profileerde als pensioenpaus, is de gotspe
van het jaar. Hij had van alles kunnen gaan
doen in de politiek, maar dit was zó onge
looflijk. Hij had prachtige praatjes, over pen
sioenen, terwijl hij wist dat hij zijn eigen
personeel keihard had genaaid. Dat frus
treerde mij enorm."
Na het faillissement werd al duidelijk dat
bij de Gay Krant meer zaken niet deugden.
Vorig jaar werd een medewerkster ontsla
gen omdat ze voor 4000 euro had gefrau
deerd en belastingaanslagen weggemoffeld
zou hebben. „Alles-verliep heel rommelig",
zegt de oud-medewerker. De cultuur was
er volgens hem niet naar om openlijk over
dit soort zaken te praten.
„Hans van Velde, jarenlang de rechterhand
van Henk, werd nogal eens uitgekafferd
door Henk. Een aantal collega's was enige
tijd de pispaal. De laatste jaren was er in
tern een groot wantrouwen. Maar wij had
den getekend voor een geheimhoudings
plicht, voor alle interne bedrijfsaangelegen-
heden, ook als je al uit dienst was." Om die
reden wil de oud-medewerker in dit ver
haal anoniem blijven.
De laatste jaren verslapte volgens hem de
aandacht van Krol voor zijn bedrijf. Krol
zat vooral in Den Haag. „Het werd een
stuurloos schip. De homo-emancipatie
was niet meer zo interessant voor Henk.
Dat was een beetje een oud liedje gewor
den. In de politiek had hij voor zichzelf een
nieuwe praalwagen gevonden. Want hij is
ongelooflijk mediageil. Een charmante
man, met een enorm charisma, maar ook
een ritselaar. Een creatieve man, met heel
veel ideeën; maar als er dan weer iets an
ders voorbij kwam, verloor hij zijn belang
stelling. Andere mensen werden dan teleur
gesteld. En als hij op zijn fouten werd gewe
zen, zoals de laatste tijd, was de reactie al
tijd: ach, ik ben stom geweest, het is me
overkomen, wat vervelend nou toch. Na
het faillissement hebben we nooit meer
iets van hem vernomen."
Frustraties over
'pensioenpaus'
door John Graat
