Deze week verscheen de
achtste roman van
Arthur Japin. En dit
weekeinde gaat zijn
toneelstuk Absinthe in
première. Een gesprek
over schrijven als manier
om aan het isolement te
ontsnappen.
4 SPECTRUM
interview
Arthur Japin zet kof
fie in zijn zeventien-
de-eeuwse woning
in hartje Utrecht.
Hij moet nog een
beetje wakker wor
den, hij is gisteren
teruggekomen uit Moskou. Raar land,
vindt hij. „Moet je zien wat een hoof
den." Op zijn iPhone laat hij somber
omhoog starende Russen in de metro
zien. Aan de muur in zijn woonkamer
hangt een grote foto van Japin met
zijn twee geliefden Lex en Ben. Gefo
tografeerd door Erwin Olaf, als een
oud schilderij. Zijn twee huisgenoten
zijn op reis.
Via drie smalle oude trappen gaat hij
met de koffie en een zak Russische
koekjes voor naar de zolder. In de stu
deerkamer boekenkasten en een grote
vleugel. Onder het zolderraam is een
zithoek. Het is een drukke tijd. Dit
weekeinde gaat het toneelstuk Ab
sinthe in première. Over de Tachtigers,
de groep vernieuwende schrijvers
eind negentiende eeuw. En zijn nieu
we boek, Man van je leven, verscheen
ook al deze week. Het gaat over liefde,
dood en bedrog in een driehoeksver
houding. Een vrouw is ongeneeslijk
ziek, zoekt voor haar man een ver
vangster. Niet wetende dat de ver
vangster die zij vindt de ex-minnares
van haar man is.
Allemaal thema's uit zijn eigen leven.
Al omschrijft hij zijn eigen situatie
niet als bedrog. „Net als Marcus in het
boek, werd ook ik verliefd op een an
der. Wat ik 'goed' heb gedaan en Mar
cus niet - en dan wil ik goed graag
tussen aanhalingstekens, toetert hij te
gen het opname-apparaat - is dat ik
het meteen heb gezegd en Marcus het
heeft verzwegen."
Lex komt, anders dan Japin, uit een
volstrekt normaal en warm gezin.
„Hij is rustig, zeker van zichzelf. Hij
wist en weet dat ik nooit bij hem weg
zou gaan. Toen ik verliefd werd op
Ben liet ik hem meteen voelen dat er
geen bedreiging was. Ook Ben wist
dat ik nooit bij Lex weg zou gaan. Nie
mand komt iets tekort. Er is alleen
maar liefde bij gekomen." Tussen men
sen van hetzelfde geslacht is dat mak
kelijker, denkt hij. Je moet alleen zelf
het wiel uitvinden. De meeste voor
beelden die je om je heen ziet, passen
niet bij jou. Als er dan toch nog iets in
verschuift, is de stap dus niet zo
groot. „Het gaat om het geven. Als je
vindt dat liefde iets is dat je moet heb
ben, is het anders. Dan krijg ik iets
minder misschien. Maar als het van
harte wordt gegeven, is er geen sprake
van delen. Wij denken alle drie zo.
Daarom passen we zo goed bij elkaar.
Toen ik Ben ontmoette wilde ik Lex
meteen bellen. 'Moet je horen er is
nóg iemand zoals wij.' „Misschien is
er ook minder jaloezie bij mannen on
derling. Toen ik nog met vrouwen
ging, vond ik de ongelijkheid moei
lijk. Heteromannen die ik spreek, her
kennen dat allemaal. Zowel van een
man als van een vrouw wordt een be
paalde rol verwacht. 90 procent van
de tijd is dat prima, maar in die 10 ove
rige procent zou je even uit die rol wil
len stappen: zo, en nu gewoon even
samen. Ik ervaar deze relatie in ieder
geval als gelijkwaardiger."
Opgegroeid als enig kind kent hij de
driehoeksverhouding maar al te goed.
Een prettige jeugd had hij niet. Zijn
ouders maakten vaak ruzie en zijn va
der was gewelddadig tegen zijn moe
der. „Ik zag hoe ze elkaar uitdaagden.
Ze kenden de zwakke plek van de an
der. Mijn moeder wist mijn vader
met woorden te raken. Maar het echte
geweld kwam van hem. We moesten
ons opsluiten om aan hem te ontko
men. Mij heeft hij nooit iets gedaan.
Wel heb ik gezien hoe hij mijn moe
der bij haar haren pakte en tegen de
muur bonkte. Er was weinig voor no
dig om tegen hem te zijn. Met als ge
volg dat ik hem ook niet goed heb ge
kend. Er moet meer leuk aan hem zijn
geweest dan ik heb gezien. Doordat ik
altijd op mijn hoede moest zijn, thuis
en op school, waar ik werd gepest, is
mijn intuïtie zeer goed ontwikkeld. Ik
ben nog altijd alert. Altijd bezig met
de informatie die ik ontvang van ande
re mensen. Ook als ik op straat loop.
Wat is het voor iemand? Is hij goed
voor me of juist niet? Als schrijver
kan ik dat goed gebruiken. Maar naar
feestjes of een café gaan, kan ik niet.
Ik overzie alles, voel alles en krijg alles
A'Av
door Mayke Calis
Altijd
bezig een
veilig nest
te bouwen
