M
De gehandicapte Emy van Schijndel (30)
uit Oost-Souburg vloog zaterdag met het
Rode Kruis in één dag heen en weer naar
de Spaanse kuststad Valencia.
66 Ik heb veel gereisd in mijn
leven, maar zo'n vrolijk
gezelschap als dit heb ik
nog nooit in een vliegtuig
bij elkaar gezien.
32 ZEELAND
BIJZONDERE REIS MET HET RODE KRUIS
Het is rond de klok van vijf uur
als Emy zich door haar taxi
chauffeur op Schiphol laat afzet
ten. Hoewel ze pas een uur later
wordt verwacht, wil de Zeeuw
se het zekere voor het onzekere nemen. „M'n
wekker stond op half drie", vertelt Emy. „En
ik heb de hele nacht niet geslapen. Ia, een beet
je spannend is het allemaal wel, hoor."
Langzaamaan stromen in gate C16 op Schip
hol de rolstoelen, rode hesjes en blauwe pet
ten binnen. Zo'n zeventig gasten, onder wie
zo'n 45 chronisch zieken en gehandicapten,
gaan vandaag genieten van een eendaagse zon
vakantie aan de Spaanse Costa.
Sponsors van de trip zijn reisorganisatie TUI
Nederland en KLM. Het is inmiddels de 43Ste
keer dat de bijzondere reis plaatsvindt, zegt Ir-
vy Boogaard van het Rode Kruis, bij wie de or
ganisatie van de dag in handen is. „Ik heb
mensen gesproken die vandaag voor het eerst
in hun leven vliegen", aldus de woordvoer
ster. „Prachtig dat we hun dit kunnen aanbie
den. Voor velen is het gewoon moeilijk om
zelf een vakantie te organiseren."
Ondanks de economisch turbulente tijden
blijft KLM de vakantie financieel steunen, ver
trouwt president-directeur Camiel Eurlings
voor vertrek toe. Hij is vanmorgen speciaal
vroeg uit bed gestapt om het gezelschap uit te
zwaaien. „Zeer zeker", bevestigt hij nog eens
resoluut. „Kijk toch 'es wat een feestelijke
dag", glundert de KLM-baas. „Ik heb veel ge
reisd in mijn leven, maar zo'n vrolijk gezel
schap als dit heb ik nog nooit in een vliegtuig
bij elkaar gezien." Omdat Eurlings vanmiddag
moet speechen op een bruiloft van een goede
vriendin, kan hij tot zijn spijt niet meevlie
gen, vertelt hij even later in de Boeing
737-700. Het kan de pret van Emy niet druk
ken. Voorin het vliegtuig geniet ze met volle
teugen van het schouwspel dat zich buiten
aan haar voltrekt.
Hoewel ze al eerder in haar leven het lucht
ruim koos, is vliegen allerminst vanzelfspre
kend voor de Oost-Souburgse. Ze werd in 1983
in het ziekenhuis in Vlissingen geboren met
een open rug en afwijkende voeten. Tiental
len operaties volgden. Een jaar of zes geleden
kwam daar nog eens een verzakking van haar
nekwervels bij. Sindsdien gaat alles wat min
der gemakkelijk bij Evy. Waar ze eerst halve
dagen werkte, houdt ze dat nu nog maar vier
uur per week vol.
Vandaag bruist ze evenwel van de energie.
Wat haar betreft is deze eendaagse vakantie
'ideaal'. „Als ik langere tijd in een vreemd
land ben, raakt m'n lichaam van streek. Een
dag als deze is voor mij goed vol te houden."
Ze laat zich een uur of twee later, nadat het
vliegtuig in Valencia is geland, het eten goed
smaken. In restaurant El Coso, pal aan het
strand van Valencia, worden in hoog tempo
verschillende Spaanse culinaire schotels geser
veerd. Het voorgerecht met serranoham en
kaas gaat er goed in. De gefrituurde inktvisrin
gen in de tweede gang werpen een kleine bar
rière op. Emy mag beslist geen frituurvet.
„Dus pel ik het velletje er maar af', lacht ze.
„Blote calamaris", grapt haar begeleidster Tiny
Luiten.
Intussen zet een 75-jarige violist op zijn zelfge
bouwde instrument achter Evy het Spaanse
volkslied in. Er wordt geapplaudisseerd, gela
chen, druk gesproken. Na de gang met een ge
smolten kaas-gerechtje dient zich de echte
Spaanse specialiteit aan: paella.
Lang genieten van de lekkernijen zit er echter
niet in. Het volgende programmaonderdeel
wacht: een bezoek aan Oceanografie, het groot
ste aquarium van Europa. In de watertunnel
tuurt Emy nieuwsgierig omhoog, op zoek
naar haaien. Als er zich eentje aandient, trekt
ze 'm direct op de gevoelige plaat.
Wanneer even later tijdens de dolfijnenshow
een stel grijze joekels zich aan een sierlijke
vlucht door het zwerk waagt, klapt Emy ste
vig mee op de begeleidende muziek. Ze vond
het wel mooi, zegt ze als de voorstelling is af
gelopen, „maar op een gegeven moment raak
te ik m'n concentratie een beetje kwijt. Dat is
een beetje mijn probleem."
Op de terugweg naar Amsterdam besluit Emy
dat het 'een prachtige dag' was. „Maar," zegt
ze, „ik ben vooral heel dankbaar dat zoveel
mensen zich vrijwillig hebben ingezet voor
mij en een heleboel anderen. Anders was dit
allemaal niet mogelijk geweest."
.Mè
droomvakantie
voor Emy
tekst en foto's Jasper van den Bovenkamp
KLM-baas Camiel Eurlings
