Schuit en dribbelen zijn een twee-eenheid
Ontmoeting met Italiaan Pirlo
SPORT 37
bovenste ring 'vet'. „Mijn broertje
betekent heel veel voor me", zegt
Vandepitte. „Ik had het reisje gere
geld voor zijn verjaardag. Gewoon
lekker met z'n tweeën. Toen ik
het cadeau aan hem gaf begon hij
spontaan te huilen. We waren als
eerste in het stadion, hij vond het
fantastisch. Daar doe je het toch
voor?"
Zijn oudere broer is zijn voor
beeld en zal hem vertellen dat hij
altijd door moet zetten. „Bij RCS
vertelden ze me dat ik het niet
zou redden. Ik heb het hele sei
zoen in de basis gestaan en na dat
jaar ging ik naar Goes", zegt Van
depitte, die bij Hoek op het mid
denveld een sterk duo vormt met
nieuweling Birgen Martens. „Dat
is een heerlijke voetballer. Maar
ook een goede kerel. Laatst gin
gen we met een paar man naar
discotheek Devo in Goes. Ging
Birgen ineens ook mee. Eerst met
mij mee naar Vlissingen, daarna
naar Goes. En 's nachts reed hij
met Hakim Boucheta terug naar
huis."
Dat Hoek een hechte groep heeft,
komt volgens Vandepitte ook
door het trainingskamp van deze
zomer in Limburg. „We werden
daar helemaal afgeknepen, het
was zwaar afzien. Maar als je tij
dens een dropping de weg kwijt
raakt in Maastricht, kom je dich
ter tot elkaar. We waren echt .op
elkaar aangewezen, net als in het
veld."
Vanmiddag moet Hoek vanaf
14.30 uur weer als een team opere
ren weet Vandepitte. „Natuurlijk
zit er druk op. Dat is altijd zo als
je bij Hoek speelt. Vooral als je
niet presteert kan het moeilijk
zijn. Dat is tegelijkertijd ook het
mooie van deze club. Het leeft al
tijd, er gebeurt altijd wel iets. De
sfeer was woensdag tegen HBS
echt geweldig. Dat kan het beste
in een speler naar boven halen. Ik
hoop dat het tegen Kloetinge
weer zo is. En dat we in deze der
by als winnaar het veld afstappen.
Want dat wordt tijd."
Het was een typische Mark
Schuit-goal. De dribbel bijvoor
beeld. „Dat zit er van jongsaf aan
al in. Bal aan de voet, dribbelen,
mannetje passeren. Mijn broer [ur
ge n was in 1999 mascotte bij een
wedstrijd van Feyenoord. Ik was
zeven jaar en mocht ook mee. Ik
had een bal meegenomen en daar
was ik in het spelershome mee
aan het spelen."
„Dolf Roks liep daar ook rond. Hij
was toen trainer van Sparta. Hij
zag me bezig en vroeg aan mijn
ouders hoe oud ik was. Hij gaf
ons een telefoonnummer en zei
dat we moesten bellen als ik ne
gen was. Dan mocht ik voor een
proeftraining naar Sparta komen.
Dat hebben we gedaan en zo
kwam ik van de jeugd van Wol-
faartsdijk bij de E'tjes van Sparta
terecht."
Na een halfjaar mocht hij naar de
Ei van de Rotterdamse club, maar
de belasting school-reizen-voet-
bal was zwaar. Té zwaar. „Mijn
ouders vonden het te veel van het
goede. Toen ben ik dichter bij
huis gaan spelen, bij RBC. Ik
kwam in D2. De tactiek was: alle
ballen op mij, ik moest gaan drib
belen en we keken wel wat eruit
kwam. Dat ging goed tot ik naar
Di moest."
„Daar kwamen mijn kwaliteiten
veel minder tot zijn recht. Door
de trainer werd ik ook als een klei
ne jongen behandeld. Ik zat soms
hele wedstrijden op de bank. Ik
ging om half zeven de deur uit,
kwam 's avonds om zeven uur
thuis en dan moest ik nog huis
werk maken. Ik was er op een ge
geven moment helemaal klaar
mee. Ik ben gestopt en heb toen
een jaar niet gespeeld."
Schuit vertelt het alsof het de nor
maalste zaak van de wereld is.
Een jaar niet spelen, een jaar niet
dribbelen. Het is bijna niet voor
te stellen. Het bleek echter stilte
voor een orkaanachtige storm.
Het begon met een briesje bij de
[VOZ, waar hij met de C's train
de. „Vanaf de B's ben ik bij Kloe-
vonden." Zijn talent is bekend in
Hoek. „Toen ik achttien was, kon
ik naar Hoek. Dat was een mooie
kans, maar ik zat net een jaar in
het eerste van Kloetinge en wilde
niet het risico lopen dat ik een
jaar op de bank zou zitten. Ik sluit
niet uit dat ik ooit nog 's naar een
andere club ga. Maar plezier en
vertrouwen vind ik belangrijk en
die vind ik bij Kloetinge."
Mark Schuit bij Hoek... Zijn vrien
din Kim zou er misschien best
mee kunnen leven. Ze woonde in
haar jongste jaren immers zeifin
het dorp. „Ze heeft er nog familie
wonen. Vorig jaar waren we bij
een familiebarbecue. Dan word ik
wel eens gepest. Haar oom zei te
gen de kleinkinderen: wat doen
we als we Mark op het voetbal
veld in Hoek zien? Toen riepen ze
keihard: Tomaten gooien!"
Ze stonden in januari langs de
lijn toen Schuit de enige goal van
de middag binnenkrulde. „De to
maten zijn in de tas gebleven",
lacht Schuit. Hij zou vandaag teke
nen voor eenzelfde scenario, maar
beseft dat Kloetinge daarvoor de
noppen van de schoenen moet lo
pen. „Vorig seizoen hebben we
twee keer van Hoek gewonnen.
Waarom zou een derde keer niet
kunnen?"
het heel veel ploegen heel lastig
maken. We hebben een sterke se
lectie, waarmee we eigenlijk om
promotie mee moeten doen."
Binnen die spelersgroep voelt
Reguillo Vandepitte zich erg op
zijn gemak. Met zijn vriend Lio
nel Fitsch speelt hij nu al vijfjaar
samen. „Hij heeft zich echt fantas
tisch ontwikkeld", vindt Vande
pitte. „Bij Goes vond ik Lionel
nogal een schopper. Met de speler
die hij toen was is hij niet meer te
vergelijken." De middenvelder
heeft zelf ook een sterke ontwik
keling doorgemaakt. „Dat zeggen
anderen ja. Yves Nyemb zei het
bijvoorbeeld, met wie ik bij Goes
speelde en nu weer bij Hoek. Ik
voel zelf ook wel dat ik wat stap
pen heb gemaakt. Maar ik was vo
rig seizoen niet tevreden. Ik ben
veel meer dan een balafpakker.
Dat laat ik nu volgens mij soms
ook wel zien."
Hij stelt zich bescheiden op, maar
is voor Kenny Verhoene eigenlijk
een onmisbare schakel. De trainer
was vorige maand dan ook niet
blij toen Vandepitte meldde dat
hij niet mee kon doen in het be
kerduel met OJC Rosmalen. Ter
wijl Hoek een verlenging nodig
had om de Brabanders van zich af
te schudden, keek de Vlissinger
in Camp Nou naar de return in de
Spaanse Supercup tussen Barcelo
na en Atletico Madrid. „Het was
een beetje ongelukkig", legt hij
uit. „Ik had gekeken wanneer we
vrij zouden zijn. Nadat ik de reis
naar Barcelona had geboekt bleek
dat we op die datum tegen OJC
speelden. Ik kon het niet meer an
nuleren, want dat zou me veel
geld kosten."
Hij pakt zijn telefoon en laat een
filmpje van die avond zien. Zijn
broertje Gianni (13), die bij JVOZ
speelt, rent in een shirt van Ney-
mar de trappen van Camp Nou
op en vindt het uitzicht vanaf de
tinge weer met veel plezier gaan
voetballen. En dat is nog steeds
zo."
Zeker als hij zo beslissend kan
zijn als acht maanden geleden te
gen Hoek. „Ik weet dat ik met één
actie het verschil kan maken in
een wedstrijd. Elke week wil ik
daarom iets brengen, mezelf on
derscheiden. Dat mag je ook van
me verwachten. Daarom baalde
ik vorige week zo tegen Achilles
Veen (2-1-verlies), want toen luk
te dat niet."
„In de jeugd speelde ik doorgaans
op 10, dus achter de spitsen. Toen
ik bij het eerste kwam, speelde
Kloetinge in de eerste klasse en
stond ik ook op die positie. In de
hoofdklasse werd dat een stuk
moeilijker. Toen ben ik naar de
rechterkant verhuisd. Dat was
even wennen, maar afgelopen sei
zoen heb ik er mijn draai echt ge-
Mark Schuit had afgelopen zomer
een toevallige ontmoeting met de
Italiaanse superster Andrea Pirlo.
Hij kwam de spelmaker van Ju-
ventus en het Italiaans elftal te
gen tijdens een vakantie op Ibiza.
„Samen met mijn vriendin Kim
lag ik op het strand. Opeens zag ik
Pirlo lopen. Hij was er met zijn
kinderen en andere familie. Hij
stond in de zee. Ik ben het water
ingelopen en heb gevraagd of ik
met hem op de foto mocht. Dat
vond-ie geen probleem."
„Hij is niet mijn idool, maar hij is
natuurlijk een van de beste Itali
aanse voetballers die er is. Hij is
al 34 jaar, maar nog steeds zó
goed."
ZATERDAG 28 SEPTEMBER 2013
door Rudy Boogert
WOLPHAARTSDIJK - Als Mark Schuit
eraan terugdenkt, straalt hij een en
al voldoening uit. Zijn winnende
goal tegen Hoek in januari. Vanaf
rechts dribbelde hij naar binnen en
met links krulde hij de bal in de lin
kerbovenhoek. „Dat is de mooiste
goal die ik gemaakt heb", vindt de
21-jarige aanvaller van Kloetinge.
Vanwege de tegenstander, de ma
nier waarop en de waarde.
Reguillo Vandepitte is in het bekerduel met HBS dicht bij de openingstreffer. Rechts Ricardo Samoender. foto Camile Schelstraete