Beschermde getuigen komen meestal niet in een tropisch paradijs terecht. Maar in bijna twintig jaar heeft het Team Getuigenbescher ming ook nog nooit een getuige verloren. 10 VERDIEPING GETUIGENBESCHERMING -"«F" e zou hem zomaar ergens ter we reld kunnen tegenkomen, 's lands bekendste kroongetuige. Maar je zult het niet weten. Want Peter la Serpe zal nooit meer zijn eigen naam gebruiken. Alleen een handje- m vol mensen van het Team Getuigen- bescherming (TGB) weet zijn nieu we identiteit en verblijfplaats. Zonder deze La Serpe had het Openbaar Ministerie geen schijn van kans gehad in het liquidatieproces, waarin straffen tot le venslang werd opgelegd. Voordat hij zich bij de politie meldde - voor verklaringen over zijn rol en die van zijn oud-kamera den bij moorden en pogingen daartoe - hadden de opsporingsdiensten La Serpe niet in het vizier. Hij werd kroongetuige. Het OM bood hem een 'lage strafeis' aan die de rechtbank volgde: met een nieuwe identiteit en leven in veiligheid na de straf. Het OM heeft getuigen als La Serpe nodig om zware criminelen veroordeeld te krij gen, als andere opsporingmiddelen geen soelaas bieden; mensen die hebben gezien of gehoord dat misdrijven zijn gepleegd, die mededader zijn (kroongetuigen) en mensen die vallen in de categorie 'be schermde getuigen'. Die laatsten zijn slachtoffers die zich zó bedreigd voelen dat ze geen andere uitweg zien dan zich tot de politie te wenden. Getuigenbescherming in Nederland be staat sinds 1995 en heeft in al die jaren nog nooit een getuige het leven gekost. „Het is learning by doing", zegt officier van justitie Marjolein Verwiel, binnen het OM verant woordelijk voor de getuigen die in een be schermingsprogramma zitten. Ze heeft con tact met het TGB, met de getuigen en met de officier van justitie die de strafzaak voor bereidt waarin zo'n getuige een rol speelt. „Ik ben een soort liaison officer, tussen mijn collega van het OM die goede infor matie wil van de getuige en het TGB dat verantwoordelijk is voor de feitelijke invul ling en uitvoering van de gemaakte afspra ken met de getuige over zijn veiligheid." Het nieuwe leven van een getuige begint ei genlijk al op de eerste dag dat hij met TGB in aanraking komt. „Bij de intake wordt al bekeken wat zijn nieuwe levensverhaal zou kunnen worden en hoe TGB kan begelei den om dat zo goed mogelijk in te richten", aldus Verwiel. Bij zo'n nieuw leven denkt het publiek al snel aan een paradijselijk oord. Maar wie denkt dat getuigen zelf hun nieuwe woonplaats mogen bepalen, heeft het mis. Verwiel: „Je kunt in Almere Haven op drie hoog achter veiliger zijn dan op een onbewoond eiland, bij wijze van spreken. We proberen ze zoveel mogelijk te laten op gaan in de massa. Nederland is doorgaans te klein om mensen veilig onder te breng en, dus zoekt het TGB vaak ook naar moge lijkheden in het buitenland." Uit onderzoek van de Universiteit van Twente blijkt dat getuigen gemiddeld ruim drie jaar in een getuigenbeschermingspro gramma zitten. Het streven is om die perio de zo kort mogelijk te houden. Soms lukt het om binnen een paar maan den alles te regelen. Psychologische bij stand ontbrak voor deze groep, maar daar heeft het onderzoek verandering in ge bracht. Verwiel: „Inmiddels maken we ge bruik van gedragsdeskundigen. Zij kunnen getuigen, en eventueel hun familieleden die ook in een programma zijn opgeno men, gedurende het traject begeleiden." Dat heeft niet alleen meerwaarde voor de getuigen maar ook voor de medewerkers van het team getuigenbescherming. „De ge tuigen kunnen door de inbreng van een psycholoog een begeleiding krijgen die be ter past bij wie ze zijn en bij hun situatie", aldus Verwiel. Sommige ontwikkelingen maken getuigenbescherming er niet ge makkelijker op, zoals social media, of vingerafdrukken die nodig zijn bij het verkrijgen van een pas poort. Het lukt allemaal wel, zegt Verwiel, maar het vraagt veel aandacht. „Er staat steeds meer op internet, ook foto's. Dat maakt het ingewikkeld om iemand veilig te houden en vergt ook veel medewerking van de getuigen en hun familieleden." Met kinderen erbij is het nog ingewikkel der. Die zitten bijna allemaal op social me dia. „Naar dit soort dingen moeten we dus goed kijken, want wij willen een knip ma ken in iemands leven. Aan de andere kant moet een getuige ook een gewoon leven kunnen leiden. Internet hoort daar bij." Als een getuige zijn nieuwe leven zó heeft georganiseerd dat bescherming niet meer nodig is, blijft er altijd een 'navelstrengver binding'. „Dat heeft te maken met de kop peling van allerlei registers en bestanden. Wat nu veilig is, kan over vijf jaar niet meer veilig zijn. Iemand erft bijvoorbeeld op zijn oude naam. Daar moeten wij dan tussen gaan zitten, zodat iemand wél krijgt waar hij recht op heeft." Met de komst van onafhankelijke psycholo gische hulp voor getuigen zal er in de toe komst wel wat veranderen. „De bevindin gen van gedragsdeskundigen zullen veel bruikbaar onderzoeksmateriaal opleveren om het middel getuigenbescherming ver der te professionaliseren", denkt Verwiel. Ze vindt echter niet dat het TGB de afgelo pen achttien jaar te weinig oog heeft gehad voor het geestelijke welzijn van de getui gen. „Het zijn politiemensen, geen buurt opbouwwerkers. Ze gaan erg ver in het le veren van inspanningen om mensen veilig te houden en te begeleiden bij de start van een nieuw leven. Een aantal jaren geleden belde ik een teamlid, maar die had geen tijd, omdat een getuige aan het bevallen was. Alles wat in het gewone leven ook ge beurt, maken die begeleiders met de getui gen mee." Getuigen hebben ook hun eigen verant woordelijkheid, vindt Verwiel. „Onze zorg plicht heeft grenzen als getuigen de afspra ken schenden. We zijn aan het onderzoe ken waar die grens ligt." Dus wordt ook kritisch gekeken naar advo caten die te beschermen getuigen advise ren over de overeenkomst met de Staat. Verwiel: „Het komt voor dat die juridische bijstand verzandt in civielrechtelijk gehar rewar dat niet veel meer te maken heeft met de kern waar het allemaal om draait, namelijk de veiligheid van de getuige." Een knip in het leven door Merel van Leeuwen illustratie Nourdin Kouch foto ANP

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 10