0
I
Nieuwe comedy
14 is namibië Afrika met een Europees tintje
17 oostvaardersplassen Werkelijk een wildernis
21 DORIS
Meerdere wegen leiden
naar Santiago de Com-
postela. Jaarlijks lopen
meer dan honderddui
zend pelgrims deze
tocht, onder meer via de
Camino Primitivo, het
traject dat koning Alfon
so II van Asturië als eer
ste ondernam in de ne
gende eeuw. Volgens ve
len is dit de mooiste,
maar ook de zwaarste
route om te lopen.
Het is al avond als
ik met de bus aan
kom in Oviedo.
Het is een kleine,
compacte stad
met veel smalle
straatjes en ik kan
me er niet zo goed oriënteren.
Ook de volgende ochtend kost
het me moeite mijn weg te vin
den. Maar dan zie ik de eerste ge
le pijlen en begint mijn voetreis
over de Camino Primitivo.
De weg gaat vanaf het begin om
hoog en omlaag, er is weinig vlak.
Dat is wel een duidelijk verschil
met de Camino Francés. Ook zijn
er onderweg minder herbergen
en in de kleine dorpjes aan de rou
te zijn ze niet gewend aan pel
grims. Het pad naar Grado is
zwaar, maar het uitzicht over de
groene heuvels maakt veel goed.
Ik besluit in de herberg van San
Juan de Villapanada te overnach
ten en ik krijg het laatste bed toe-
WAAR EN WAT
Biskaje JfjSS
gewezen. Er is ook een forse
groep Poolse pelgrims, ik zal hen
nog vaker tegenkomen. Tegen vij
ven de volgende ochtend klinkt
een wekker. In het donker zoekt
iemand met een hoofdlampje zijn
spullen bij elkaar. Begint er één,
dan volgen er meer.
Tot aan Salas slingert de Camino
door prachtige dorpjes, gaat stuk
ken door bos en omhoog langs
weilanden. Het is mooi het lang
zaam dag te zien worden. De mist
in het dal trekt geleidelijk weg en
de zon bezorgt alles kleur.
Op weg naar Campiello maak ik
een omweg via het klooster bij
Obana. Ik tref er een Belg die in
Amerika woont. Samen wandelen
we naar Campiello en hij vertelt
me zijn. verhaal. Hij heeft leuke
mie, is behandeld met chemothe
rapie en hij is momenteel schoon.
Hij staat nu anders in het leven,
wat voor hem de reden was om
de Camino te lopen.
Van Campiello gaat de route via
Los Hospitales door de bergen.
De klim is zwaar, maar zeer de
moeite waard. Het uitzicht is
adembenemend. Bij Lago stuit ik
op het eerste café na 25 kilometer
wandelen. Nu is het niet ver meer
naar de herberg in Berducedo. De
gemeentelijke herberg zit echter
vol met een groep Fransen en de
albergue privado heeft al haar
bedden gereserveerd. Ik loop door
naar la Meza, 5 kilometer verder
op. Hier tref ik de Polen weer. De
kleine herberg is vol en het alter
natief is op de grond slapen. Er is
geen winkel en geen eetgelegen
heid. Ik besluit nog verder door te
wandelen. Mensen proberen me
op andere gedachten te brengen,
maar ik ben vastberaden. Na een
bord pasta vertrek ik vol goede
moed naar Grandas de Salime.Er
is niemand meer onderweg. Een
soort van rust daalt over me heen
en in trance loop ik verder. Mijn
voeten doen pijn en ik voel een
blaar vormen op mijn hiel. Halver
wege drink ik nog wat in een ca
fé, het is nu nog 5 kilometer. Te-
gen zevenen kom ik aan bij de
herberg. Ik heb vandaag 50 kilo
meter gewandeld. De herberg is
vol, maar er is een overloop in de
garage onder het pand. Ik heb een
bed voor de nacht.
In Lugo hebben de Polen me
weer ingehaald, maar in de grote
herberg daar zijn ze niet zo domi
nant aanwezig. Eén van hen
speelt er gitaar. Er is zelfs sprake
van een verbroedering tussen
Spanjaarden, Polen en Nederlan
ders. Iedereen luistert, zingt mee
en klapt voor elkaar. Is het omdat
Santiago dichterbij komt?
Dan besluit ik van de route af te
wijken en loop van Lugo samen
met een Noorse en twee Spaanse
pelgrims via Friol naar de Cami
no del Norte. De Camino in Gali-
cië gaat door bos met vele holle
wegen, langs kleine dorpjes waar
oude vrouwtjes buiten komen kij
ken of vanachter het raam
zwaaien. De honden luieren in de
zon, niet bereid om op te kijken.
Arzua is de volgende halte en hier
komt de Camino del Norte samen
met de Camino Francés. Daar
kom je snel genoeg achter. In een
uur tijd kom ik meer pelgrims te
gen dan in de afgelopen week. Er
komt een groep Spanjaarden
langs te paard, over de stoep tus
sen de andere pelgrims. Er stopt
een bus die bagage aflevert, want
er wandelen ook mensen zonder
rugzak. Er lopen mensen met in
gezwachtelde knieën, benen en
voeten. Op vorige camino's heb ik
dit niet zo erg ervaren. Een enke
ling had toen een blessure. Het
heeft waarschijnlijk te maken
met het feit dat het augustus is.
Vakantie voor veel mensen; wel
licht met een te krap wandelsche
ma of een slechte voorbereiding.
In de hoofdstraat zijn veel herber
gen en de volgende ochtend zie je
overal pelgrims verschijnen op
het vroege uur.
De cafés zitten vol voor koffie en
ontbijt. In de ochtendschemer zet
zich een stoet langzaam in bewe
ging. Sommigen zullen doorlo
pen tot aan Santiago. Anderen zul
len hun aankomst nog een dag
uitstellen.
Reizen
Media
tekst en foto's Jan de Hoon
Met de Camino wordt meestal de route van St. Jean Pied de Port in de Py
reneeën naar Santiago de Compostela bedoeld. Het merendeel van de pel
grims loopt deze route van 800 kilometer of een deel ervan. Als je de laat
ste 100 kilometer van de Camino loopt, krijg je een getuigschrift:
compostela. In het noorden van Irun via Cijon loopt de Camino del Norte
langs de Atlantische kust. Van Sevilla in het zuiden de Via de la Plata.
De Camino Primitivo loopt van Oviedo naar Santiago. Koning Alfonso II
van Asturië nam in de negende eeuw als eerste deze route voor zijn pel
grimsreis. De geruchten gingen dat er allerlei wonderlijke dingen gebeur
den rond het graf van Jakobus. Oviedo was voor lange tijd een verplichte
halte op de camino. Pelgrims reis
den van Leon naar Oviedo om zo
via de Camino Primitivo Santiago
te bereiken.
Oviedo is te goed te bereiken
vanuit Santiago, Bilbao en Ma
drid met de bus. Deze steden
hebben dagelijks vluchten van en
naar Amsterdam.
Golf van
Madrid
Oviedo
Santiago de
Compostela
Grado
De zwaarste route
naar Santiago
reageren?
reizen@depersdienst.nl
