GEZOND 7.
Even verderop in het gesprek weet Van de
Pol deze uitspraken weer makkelijk aan te
vullen: „Als je zingt word je groter dan je-^
zelf, merk je dat het goed is zoals je bent,
dat je deel uitmaakt van de eeuwigheid.
Kortom een heel scala aan zaken waarin je
lijkt te bewegen."
Natuurlijk zijn er ook tegenstanders van
zingen. „In mijn omgeving is maar een flin
ke minderheid die het moeilijk heeft: met
zang' Voor deze mensen is zingen aanstelle
rij, klaar."
Volgens Van de Pol verafschuwen zij voor
al de gevoelsontlading. „Dat is zingen na
tuurlijk ook." Verder speelt volgens haar-,
mee dat we als kind allemaal zingen, maar
dat langzaam afleren, uit zelfbehoud. „Als
kinderen iets ouder zijn, verdragen ze niet
langer dat hun ouders zingen." Van de Pol
heeft het ondervonden toen haar dochter
haar op haar toe vroeg niet langer in het
openbaar te neuriën waar zij bij was.
Het is de liefhebster van zang niet ontgaan
dat het levenslied, vroeger een smakeloze
oprisping, populair is. Zelf barst ze steevast
in huilen uit bij het horen van Als ik groot
ben lieve moeder, dat haar vader veel zong;
een smartlap van Willy Derby, van Twee
ogen zo blauw en Daar bij die molen. And ré?
Hazes kan haar niet bekoren, maar Guus
Meeuwis, dat vindt ze mooi, daarvan
'smelt' ze.
In haar boek roept Van de Pol in herinne
ring dat ons land in de Gouden Eeuw be
kend stond als 'zangkampioen van Europa',
omdat we hier een zangcultuur hadden
waarbij men elkaar het liefst liedteksten
schonk. Die tijden zullen wel niet terugke
ren, maar het aantal van 600.000 koorlev
den dat Nederland volgens de jongste cij
fers telt, mag er-zijn. Toch houdt de schrijf
ster een pleidooi voor herinvoering op de
basisschool van het verplichte vak zingen,
met rapportcijfers en al. Om iedereen al
vroeg het plezier mee te geven dat zij zelf
aan zingen beleeft.
Zingen is heerlijk want 'zang
bén je, in je buik, je spieren en
je hart'. Barber van de Pol
beschrijft haar passie voor
liedjes.
Barber van de Pol (68) typeert
zichzelf als 'een zingbeest'.
Vroeger al zong zij het langst
door wanneer zij en haar
broers vanuit bed hun liedjes
door het huis lieten klinken.
Ze is ook wel een 'zinggek
met een missie': in de tijd dat haar doch
ters op de basisschool zaten, richtte ze een
naschools koor op, omdat er naar haar
smaak 'niet serieus genoeg' werd gezongen
in de schoolbanken.
Het wekt dan ook geen enkele verwonde
ring als de schrijfster en vertaalster tijdens
het gesprek in haar huiskamer haar passie
voor zingen onderschrijft met het inzetten
van een lied: 'Feeling good is good enough for
me and my Bobby McGee'. De tekst van het
Janis Joplin-nummer is voor haar een voor
beeld van het simpele geluksgevoel dat via
zingen kan worden verkregen.
Zingen en geluk, voor Van de Pol gaan ze
hand in hand. „Mijn vriend zingt 's och
tends in de keuken en dan weet ik dat hij
gelukkig is. Over een bevriend echtpaar
hoorde ik dat het, wanneer het in de auto
ergens naartoe gaat, samen zingt. Dat bete
kent dat er harmonie is tussen hen, ook al
kibbelen zij de verdere dag de hele boel bij
elkaar."
Van de Pol ervaart noten als 'onstoffelijke
pillen' en voor haar is alleen al het zien van
een cd-box van haar 'opperzingbeest' mez
zosopraan Cathy Berberian, voldoende om
een brede glimlach om haar mond te tove
ren. „Het beste antidepressivum in huis",
beaamt ze. Wist ik overigens dat de merel,
onze favoriete zangvogel, de cabaretier Mi
ke Boddé uit zijn depressie heeft geholpen?
Dat ze met een boek zou komen over haar
passie was een kwestie van tijd voor de
schrijfster van kinderboeken en romans,
vertaalster van Spaanstalige poëzie en lite
ratuur. Niet verwonderlijk is de titel van
haar boek Zingen is geluk. Maar die had best
ook anders kunnen luiden, want er zijn ze
ker driehonderd definities van zingen, ont
dekte ze. Van het nuchtere Als je zingt, ben
je een pijp met lucht van opera- en musical
zanger Henk Poort tot Eigenlijk zoek je de
klank die je bent van zangeres en cabaretière
Karin Bloemen.
Uiteraard onderkent Van de Pol de negatie
ve kanten van zingen. „Wanneer liederen
gebruikt worden door soldaten, dan speelt
macht en territoriumdrift mee. Ook als er
alcohol in het spel is en zingen gebral
wordt, is dat minder toe te juichen, of in
elk geval dan toch in beperkte mate."
En toch, benadrukt Van de Pol, geldt ook
voor deze vertolkers dat je door te zingen
'samenvalt met wat je doet of diepgevoeld
bent. Je raakt tot in je botten verzadigd, als
of je langzaam een reep chocolade eet. Ie
dijt uit en gedijt, de basis van alle welbevin
den. Je vult de ruimte'.
DINSDAG 17 SEPTEMBER 2013
Barber van de Pol - Zingen is Geluk, de Bezige t
Bij, 18,90 euro.
reageren?
gezondheid@depersdienst.nl
Zingen: een wonderpil
door Dora Rovers
Barber van de Pol: „Over een bevriend echtpaar hoorde ik dat het, wanneer het in de auto er
gens naartoe gaat, samen zingt. Dat betekent dat er harmonie is tussen beiden, ook al kibbelen
zij de verdere dag de hele boel bij elkaar." foto Keke Keukelaar
