Hè?!
Ztu 'T
Bloedstollend verhaal
ülRecrie ri^aepstaat
26 MENINGEN
cor de jonge
brieven
Verbrugge terminals
Walcheren
DeJSF
Cardiologie
Marjan
Ml£TKUNNtN/
Binnen de ranking van (zee-)ha-
vens Hamburg, Le Havre, Rotter
dam, Antwerpen, Vlissingen en
Zeebrugge heeft Verbrugge Termi
nals voor de afzet en overslag van
containers, projectlading en stuk
goederen nu dus eindelijk haar
voorkeur voor Zeebrugge uitge
sproken. Als leek lijkt dat me een
strategische aanlegplaats voor een
'mainport', en kunnen reders en
cargadoors de kosten van sleepbo
ten en inhuren van loodsen beper
ken: De zogenaamde deep sea-
schepen kunnen de vrachten hier
op het continent brengen, waarna
short sea-schepen het verdere lo
kale vervoer kunnen overnemen.
De nieuwste generatie grote con
tainerschepen behoren tot de Tri-
ple-E-klasse; de E van Economy
of scale (schaalvoordelen), Energy
efficiency (efficiënt gebruik van
energie) en van Environmentally
improved (milieuvriendelijk,
duurzaam geproduceerd). Een in
teressant rapport hierover is de
Maatschappelijke kosten-/baten-
analyse van de WCT, dd 7 juni
2006.
Deze zomer heeft ondergeteken
de met bijzondere aandacht de
krant gelezen, die iedere dag vol
stond met evenementen en attrac
ties op Walcheren. Voor ieder wat
wils. Een mix van rust, natuur en
actie. Genieten. Walcheren is im
mers een groot fiets- en wandelge
bied met daarnaast de mooie dui
nen en de stranden. Met veel cam
pings, hotels en appartementen.
De boulevards met de terrassen
en de scheepvaart, zo kort bij, in
Vlissingen. De monumentale ste
den Veere en Middelburg. Sail de
Ruyter, Het Nazomerfestival,
Film by the Sea en alle andere eve
nementen en attracties.
Nu maar hopen dat de bestuur
ders voor kwaliteit blijven gaan
en niet kiezen voor kwantiteit.
Want rupsje-nooit-genoeg ligt op
de loer. Heel veel mensen zijn
hier tevreden op vakantie ge
weest en de inwoners genieten
ook met volle teugen van het
mooie Walcheren.
Heeft Tom van den Boomen een
andere krant gelezen deze zomer
en is hij wel eens verder wezen
kijken dan Dishoek? (brief in
krant 7 sept.)
In de krant van 7 september staat
een omvangrijk artikel getiteld
'JSF biedt waar voor zijn geld'
Het is opgesteld door Dick Ber
lijn, voormalig bevelhebber van
de Koninklijke Lluchtmacht. Hij
concludeert dat de krijgsmacht
met de JSF dertig jaar vooruit kan.
Het is de beste keus. Maar waar
zal de JSF dan voor gebruikt wor
den?
Op dit moment overweegt Ameri
ka een aanval op Syrië. Die aanval
zal uitgevoerd worden met raket
ten. Grote precisie, groot effect.
Het gevechtsvliegtuig JSF kan
daar niet mee concurreren. En
nog niet zo lang geleden het con
flict in Libië. Daar zijn de F-16 en
soortgelijke vliegtuigen bij inge
zet. Maar als het was uitgevoerd
met de nu beschikbare drones,
dan was het veel sneller verlopen
met minder vernieling en slacht
offers. Wij hebben die opvolger
van de F-16 niet nodig. De JSF is
niet alleen heel duur, het is een
achterhaald concept.
Geregeld sijpelen er via de pers
en 'van horen zeggen', berichten
door, dat het met de cardiologie
in het ADRZ niet goed gaat. Dit is
een zorgelijke ontwikkeling, met
name in een specialisme, waar in
acuter situaties snel en adequaat
moet worden opgetreden. Recent
hoorde ik, dat 'alle cardiologen'
zouden zijn geschorst. Eerder wa
ren er berichten over ontslagen
cardiologen en over cardiologen,
die hun ontslag met succes voor
de rechter hadden aangevochten.
Andere vakgenoten zouden uit ei
gen beweging definitief vertrok
ken zijn. Dit soort berichten en
geruchten moeten voor patiën
ten, die in onzekerheid verkeren,
hoe het met 'zijn/haar' cardioloog
gesteld is, beklemmen. En natuur
lijk zal het de werksfeer aantas
ten. De positie van het ziekenhuis
in de regio wordt in ernstige mate
ondergraven. Overal in de regio
springen initiatieven op, zoals
aparte verpleegunits, private spe
cialistische praktijken, die patiën
ten, dus klanten, van het ADRZ
wegzuigen en zo het voortbe
staan van het ziekenhuis en de ga
rantie van een goede gezondheids
zorg in de regio bedreigen.
Is het niet tijd voor een onafhan
kelijke, gezaghebbende Commis
sie van Goede Diensten, die medi-
eert tussen de directie en specia
listen?
Vanavond is het bij Film by the Sea de
avond van de verfilmde literatuur.
Maar het was ook de Week van de Alfabe
tisering, zodat ik afgelopen maandag naar
de bibliotheek in Landgraaf reisde om daar aan de
slag te gaan met een groep laaggeletterden. Dat zijn
dappere mensen die door allerlei oorzaken niet
goed hebben leren lezen en schrijven. Te laat ontdek
te dislexie, te grote schoolklassen, ziekte, huiselijke
omstandigheden en dan toch later in je leven de
moed opbrengen naar school te gaan om greep te
krijgen op de taal. Chapeau!
Daar zit ook de groep nieuwe Nederlanders, bezig
met de inburgering. De wethouder van Landgraaf
houdt een bevlogen inleiding, vertelt hoe zijn moe
der de smaak voor boeken bij hem heeft ontwikkeld
door hem heel veel voor te lezen.
Deze maandag was het een buitengewoon gemengd
gezelschap uit Iran, Irak, Armenië, Soedan, Somalië,
Palestina, Java, Nigeria.... een bevlogen en enthou
siaste groep zit daar zijn best te doen iets persoon
lijks op te schrijven. Er heerst ongeveer een kwar
tier een serene stilte, tot ik het sein geef dat we nu
laten horen wat er op papier terecht is gekomen. En
dan is er het wonder; om de beurt vertellen de cur
sisten wat hen beweegt.
Shatta uit Irak heeft een prachtig klein gedicht ge
schreven: „Mijn hart is altijd een winnaar, als zijn
liefde alleen voor mij is!"
We horen een verhaal van een Duitse duivenmel
ker, hij woont net over de grens en wil zijn duiven
graag in het Nederlands melken. Een Nigeriaanse in-
burgeraar zingt voor ons, en iedereen die voor de
groep zijn hart opent wordt beloond met enthou
siast applaus!
Er wordt veel gelachen, ze willen allemaal voorle
zen, er is geen spoor van verlegenheid.
We naderen het eind van de middag. Dan zie ik het
verlangende gezicht van een vrouw... ze wil zo
graag laten horen wat ze heeft opgeschreven.
Natuurlijk, kom maar naar voren!
Dan horen we een treurig verslag van een jeugd,
waarin een wrede moeder haar dochtertje heeft ge
sard en geplaagd. Op een avond was er kermis, het
meisje had de hele dag gesopt, geboend, de was ge
daan. „Mag ik alsjeblieft een uurtje weg? Ik ben
klaar met het werk!"
„O ja?", zei haar moeder, „dat zullen we wel eens
zien!" Ze pakte de schone was, gooide die buiten in
de modder, zette er de tuinslang op en sprak: „Zo!
Nu heb je wat te doen!"
Zelf verdween de vrouw naar een kienavond. Het
meisje waste het bemodderde goed opnieuw. „Mag
ik nu nog een uurtje weg?", vroeg ze haar vader. „Ja
hoor, ga jij nog maar een beetje plezier maken!"
Helaas miste ze de laatste bus, zodat ze stil in de keu
ken in het donker wachtte tot haar moeder thuis
kwam. Toen deze verscheen, vroeg ze: „Waar kom
jij vandaan?" Het kind wilde haar vader niet verra
den, zei dat ze ook even weg was geweest. De moe
der pakte een schaar, en knipte de lange vlecht van
haar dochter heel kort af!
De vrouw leest dit drama voor, terwijl de tranen
over haar wangen biggelen. Wij luisteren ademloos.
Ik moet denken aan de uitspraak van schrijver
F. Scott Fitzgerald: „Writing well is the best reuenge!"
Brieven (max. 150 woorden)
richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 91
4330 AB Middelburg
0118-434005
lezersredacteur@pzc.nl
Monique Sturm
Turkeye 16, Waterlandkerkje
Kees Krijger
Wagnerlaan 2 Vlissingen
Jaap Schijve
Markt 18, Retranchement
P.H. Postma, oud-internist
Veldzigt 74, Oostkapelle
