Schrijnend verhaal achter wereldsucces van een pornoster deel van onze geschiedenis |sS- festival l5th D' eens. Wanneer ter sprake komt dat hij zich heeft laten ontvallen dat gekte iets is waar alle vrou wen bang voor zijn, is ze hoogst verbaasd. „Nou ja, Bruno is soms een beetje vreemd. Dat vrouwen neiging tot hysterie hebben is een oud Freudiaans idee. Ik geloof daar niet in." Ze legde zich ook niet zomaar neer bij het feit dat Dumont, die veel improviseert, haar het script niet liet lezen. „Hij wil dat acteurs hem vertrouwen, maar ik zei dat ik op zijn minst een idee moest hebben wat er ging gebeuren. Tijdens een lunch heb ik toen de scènes op een servetje geschreven. Later gaf hij me de briefwisseling van Camille met haar broer Paul." „Wat ik goed vind is dat hij een heel eigen visie heeft, maar zich toch open opstelt. Doordat hij de camera lang liet draaien kreeg ik veel vrijheid. Het was als schilderen met emoties. Er gaat zoveel om in Camille: angst, woede, het gevoel verla ten te zijn. Dumont filmt een ge zicht als een landschap, hij ob serveert het leven, zonder te oor delen of te manipuleren." Om een gevoel te krijgen voor de situatie van Camille verbleef Binoche eerst twee weken in de inrichting waar de film werd ge draaid. „Het eerste dat ik met de bewo ners afsprak was dat ze me altijd Camille zouden noemen. Som migen begrepen overigens wel dat ik een actrice was en konden er grapjes over maken. Maar het was moeilijk om mijn positie te bepalen." De geschiedenis van Camille Claudel doet Binoche ook den- ken aan het feit dat veel vrou wen elders in de wereld nog steeds niet de vrijheid kennen die wij hebben. „En in Frankrijk is de wet die het mogelijk maakte dat familie leden iemand in een inrichting konden laten opsluiten pas be trekkelijk recent afgeschaft. Claudel is een van de slachtof fers. In haar tijd kon je het als vrouw wel vergeten om beeld houwer te worden. Ik vind het nog steeds onbegrijpelijk dat ze dertig jaar lang opgesloten bleef. Ze is een deel van onze ge schiedenis." I Amanda Seyfried als Linda Lovelace en James Franco als Playboy-op richter Hugh Hefner in Lovelace. door Rolf Bosboom Het is een wrang feit dat aan het eind van de film op het scherm ver schijnt: 'De film Deep Throat leverde 600 miljoen dollar op. Linda Lovelace kreeg 1250 dol lar.' De hoofdrolspeelster oogstte dus slechts een schijntje. Hoe dat kon gebeuren, wordt duidelijk in de film Lovelace van Rob Epstein en Jeffrey Friedman, die zaterdag 14 september te zien is als Spijker broekenpremière, de publieksope- ning van Film by the Sea. Deep Throat was begin jaren zeven tig de eerste pornofilm die in de bioscoop werd uitgebracht. Het was een film met een verhaal, met zelfs enige humor, over een jonge vrouw die over uitzonderlijke kwali teiten op het orale onderdeel van het minnespel bleek te beschik ken. De hoofdrolspeelster, die zich Lin da Lovelace noemde, groeide uit tot een fenomeen, maar achter dat succes ging een schrijnend verhaal schuil. Dat deed ze uit de doeken in haar autobiografie Ordeal, die in 1980 verscheen. Linda Lovelace heette in werkelijk heid Linda Boreman en was afkom stig uit een streng christelijk gezin. Dat ontvluchtte ze, toen ze een re latie kreeg met Chuck Traynor. Die mishandelde en vernederde haar - zo verklaarde Boreman later - en zou haar ook tot het pornowerk hebben gedwongen. Epstein en Friedman maakten eer der HowI (2010), over de Ameri kaanse dichter Allen Ginsberg. Nu leveren ze opnieuw een biopic, een biografische film, af. Het leven van Linda Lovelace intrigeerde het re gisseursduo. „Je hebt de periode van de seksuele revolutie, die leidt tot de opkomst van het feminis me", zegt Epstein. „Linda was een belangrijke representant van beide bewegingen." Het karakter van Lovelace lijkt on grijpbaar: eerst een gedwee meisje onder de knoet van haar strengge- lovige moeder, daarna de wereldbe roemde pornoster, om uiteindelijk daar volledig afstand van te nemen en te ontkennen dat ze het des tijds uit vrije wil heeft gedaan. Het lijkt allemaal heel tegenstrij dig, vinden Epstein en Friedman. „We hebben daarom naar een structuur gezocht die haar uiteenlo pende psychologische gesteldhe den in de verschillende fases van haar leven met elkaar verbindt. Dat leek ons interessanter dan een puur chronologische film." Linda Boreman, in de film gespeeld door Amanda Seyfried, raakte in 2002 betrokken bij een auto-onge luk. Ze werd in kritieke toestand naar het ziekenhuis vervoerd. Drie weken later overleed ze. 'Linda Lo velace' werd slechts 53 jaar. Lovelace Za 14/9, 21.15 uur, zaal 1-7 (Spij kerbroekenpremière) Di 17/9, 21.00 uur, zaal 7 Za 21/9,19.00 uur, zaal 7 Zo 22/9, 18.15 uur, zaal 3 filïïw sea Camillie Claudel 1915 Zo 15/9, 13.30 uur, zaal 1 (na af loop gesprek met regisseur Bruno Dumont) Vr 20/9,19.00 uur, zaal 2 Zo 22/9,16.30 uur, zaal 2

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2013 | | pagina 89